Frank Raes: “Club speelde een oerslechte match op Wembley”

Op 10 mei 1978 nam Club Brugge het in Wembley op tegen Liverpool in de Europacup 1-finale. (foto Pressassociation) © BELGAIMAGE
Frank Buyse
Frank Buyse Senior writer

Wie kan beter de topmomenten uit onze sportgeschiedenis inschatten dan Frank Raes? Niet minder dan acht WK’s en zeven EK’s voetbal en vier Olympische Spelen maakte hij in zijn rijke carrière als sportjournalist voor de BRT/VRT ter plaatse mee. Zijn encyclopedische kennis is indrukwekkend. Raes hoeft er niet te lang over na te denken. En hij verrast met zijn keuzes. “Benoni Beheyt in Ronse, dat vergeet ik nooit.”

Ook geen échte topsportzomer dus voor Frank Raes. Op zijn 66ste is de éminence grise van Sporza televisie eigenlijk met pensioen, maar hij blijft aan het scherm verankerd. Zonder coronacrisis zat hij dezer dagen in de studio in Brussel voor de presentatie van het EK voetbal en in augustus voor de Olympische Spelen. Nu zit hij thuis, in Antwerpen. Maar zelfs vanop die afstand vindt hij onze West-Vlaamse top 15 van meest beklijvende momenten uit de Belgische sportgeschiedenis best interessant.

Tweemaal West-Vlaams goud

Waarbij hij meteen enthousiast zíjn top drie opgooit. “Bovenaan zet ik Fred De Burghgraeve, de eerste Belgische zwemmer ooit die goud won op de Spelen. Ik heb die wedstrijd in Atlanta verslagen. Het was een fantastische dag voor België en eigenlijk vooral voor West-Vlaanderen: op één dag, Amerikaanse tijd dan, twee keer goud op de Spelen, Ulla pakte toen ook de titel in het judo. Dat het voor jullie een uitzonderlijk jaar was, ook terug te zien in jullie lijst, bewijzen de drie kandidaten voor Sportman van het Jaar 1996: Fred De Burghgraeve, Johan Museeuw en Luc Van Lierde.”

Frank Raes:
© © VRT

“Het WK in Ronse was onvergetelijk. Van Looy was razend toen Beheyt won”

Werbrouck, Museeuw en Van Lierde halen allicht straks makkelijk de top 10, maar Raes’ verrassende tweede is de wereldtitel van Benoni Beheyt in 1963. “Dat dat ongelooflijke WK bij jullie op de 13de plaats is gestrand, heeft volgens mij toch vooral te maken met het feit dat het al bijna zestig jaar geleden is. Het is mij ontzettend bijgebleven, heel België stond op zijn kop. Ik weet nog hoe ik met mijn vader en moeder, allebei grote supporters van Rik Van Looy, de koers op een klein televisietje zag, in zwart-wit. De spoel van veertig minuten is in het archief van de VRT maar veel later teruggevonden, denk ik. Van Looy was al twee keer wereldkampioen, moést eigenlijk een derde wereldtitel pakken. Maar hij werd geklopt in de sprint door de knecht Beheyt. Wel de beste man in koers, vond ik. Ik zie nog zo voor mij het interview met die twee van Fred De Bruyne achteraf. Van Looy was rázend.”

Voor de derde plaats op het podium gaat Raes naar het EK judo in Oostende in 1997 waar de bende van Dedecker negen medailles pakte. “Ik deed ook wel eens judo. Ik kende Jean-Marie Dedecker nog vanop de Spelen, vooral als coach van Robert Van de Walle. Hij had constant ruzie met de judobond en Oostende was zíjn EK natuurlijk. Het werd een ongelooflijke triomf, ik herinner mij één groot sportfeest.”

Frank Raes:
© BELGAIMAGE

Europacup 1-finale

Raes, nog steeds moderator van Extra Time, is nog altijd in eerste instantie voetbaljournalist. Daarom vraagt hij zich af op welke plaats Club Brugge, in 1978 de enige Belgische club in de geschiedenis die een Europacup 1-finale (vandaag is dat de Champions League, red.) heeft gespeeld, is geëindigd. “Ik denk niet heel hoog. Daar zie ik verschillende redenen voor. Vooreerst blijven individuele topprestaties meer in het geheugen hangen dan ploegprestaties. Het is geen toeval dat de Sportman van het Jaar maar zelden uit een ploegsport komt. Dat merk je ook aan de laatste plaats van SV Waregem. Die stunt op AC Milan, met Eric Gerets nog, is mij nochtans zeer bijgebleven. David die won van Goliath, hé. Danny Veyt en Philippe Desmet waren fantastisch, dat kleine manneke… Alain Van Baekel, ja… die speelde een wereldmatch. Dat is ook de reden waarom ik de Europacup 1-finale van Club, weliswaar het hoogste wat een Belgische club bereikte, niet zo hoog aansla: het was een oerslechte match. Ook omdat Club met een resem invallers moest spelen, de totaal onbekende Laszlo Kü voorop. Neen, dan was Liverpool-Club Brugge, twee jaar ervoor de finale van Europacup 2, veel beklijvender. Club kwam toen zelfs 0-2 voor. Ik zie zelfs zo voor mij nog een paar historische matchen van Club die emotioneel straffer waren dan 1978: de Europese matchen tegen Dortmund, de kwalificatie tegen Ipswich: uit 3-0 verloren, maar thuis winnen ze met 4-0. De vierde goal viel zelfs in de laatste minuut, een doelpunt van René Vandereycken… Iedereen ontplofte, ik ook. Ik heb die match gezien bij mijn oma, samen op bed. Niet rechtstreeks, maar een samenvatting. In uitgesteld relais, heette dat doen.”

Benoni Beheyt met naast hem een woedende Rik van Looy. (foto Belga)
Benoni Beheyt met naast hem een woedende Rik van Looy. (foto Belga)© BELGAIMAGE

En dat speelt volgens Raes ook mee in misschien wel de onderwaardering van het voetbal in ons referendum. “De keuze aan topvoetbalmatchen is onuitputtelijk. Omzeggens elke wedstrijd komt nu op televisie. En dan wordt de concurrentie groter en vervagen sneller de herinneringen aan vroeger. Benieuwd hoe jullie top 10 er uitziet!”

Zij haalden de top 15 niet…

Uit de 15 topmomenten van de afgelopen zestig jaar die wij selecteerden, konden de lezers online hun drie mooiste herinneringen kiezen. Uit bijna 3.000 stemmen werd een top tien samengesteld. Het was blijkbaar zeer moeilijk kiezen: de stemmen waren heel verspreid, bij momenten ging het zelfs om tienden van een procent. Waarbij het dan nog vooral dringen werd voor een plaatsje in de top tien. Volgende topsportmomenten haalden, ondanks alle bewondering voor de topprestaties, (net) niet de top 10. Je leest de percentages als: zoveel procent van de kiezers kozen dit moment bij hun drie favoriete sportmomenten.

15

1985, Milaan. Provincieclubje Essevee kegelt grootmacht AC Milan uit de UEFA-cup. (7,2 procent)

14

1995, Luik. De gele gloriedag van Johan Bruyneel. (7,7 procent)

13

1963, Ronse. Benoni Beheyt wordt wereldkampioen wielrennen na dramatisch WK. (11,8 procent)

12

1976, Puerto Rico. Jean-Pierre Coopman in de ring met de allergrootste, Muhammed Ali. (16,2 procent)

11

2013, Nice. Frederik Van Lierde wint indrukwekkend de Iron Man van Hawaï. (20,3 procent)


Volgende week begint onze ultieme sportzomer. Week na week reconstrueren we de tien mooiste West-Vlaamse sportmomenten. We starten met nummer tien en eindigen op 28 augustus met jouw favoriete sportmoment aller tijden.