Familie Van Middel beleefde al 17 van de 18 titels van Club Brugge

Eddy en Johnny Van Middel: Clubsupporters in hart en nieren. © Davy Coghe
Stefan Vankerkhoven

Vader Eddy (75) en zoon Johnny Van Middel (52) zijn al decennia lang diehardfans van Club Brugge. Beiden maakten de drie opeenvolgende titels onder Ernst Happel mee én de huidige ‘tree-peat’ mee. “Het was niet altijd even mooi voetbal onder Schreuder, maar hij heeft Club toch naar zijn derde opeenvolgende titel geleid”, analyseren ze.

Eddy Van Middel (75) supportert sinds zijn twaalfde voor Club Brugge. “Mijn papa Hilaire volgde de matchen van Club van op tribune, maar samen met mijn mama Euphrasie Tierenteyn stond in de spionkop op de Klokke. Mama’s neef, André, speelde mee.” Zelf doorliep Eddy alle jeugdreeksen bij Club, tot bij de juniores: “Ik was voorstopper, bikkelharder dan Georges ‘Mac The Knife’ Leekens…” (lacht)

Zalfjes

Eddy, die voor de Brugse apotheek Dryepondt zalfjes, verbanden en ampullen met Revitalose leverde aan Club Brugge, bouwde een vertrouwelijke relatie op met de vele Clubspelers. “Ik mocht steeds de kleedkamer binnen, behalve ten tijde van de Oostenrijkse trainer Ernst Happel. Raus mit der Mann, vloekte hij nors. Maar diezelfde woorden uitte hij ook tegen Michel Van Maele, de toenmalige burgemeester.” (lacht)

Liefst zeventien titels maakte Eddy mee. Het kampioenschap van 1972-1973, de tweede landstitel in de geschiedenis van Club, was zijn eerste. “Van de Klokke trokken wij in stoet naar het stadhuis, met de spelers in koetsen.”

Reperbahn

De diehardfan woonde vele Europese uitwedstrijden bij. “Voor de match tegen de Duitse ploeg Kickers Offenbach kroop ik voor de eerste keer in mijn leven in een vliegtuig. Jaren later, bij de uitmatch op Hamburg, waren er vele Bruggelingen mee, maar vooral mensen die ik nog nooit op Jan Breydel gezien had… Zij trokken naar de beruchte Reperbahn… Ik geloof dat ze de match niet eens bekeken hebben.” (lacht)

We lustten dat flets Engels bier niet, dus dronken we whisky in de kantine van Liverpool

Zijn hoogtepunten als Clubsupporters waren de twee Europacupfinales tegen Liverpool. “In 1976 liep Club met 0-2 uit op Anfield Road. Tijdens de rust dronken we in de kantine whisky, want we lustten dat fletse Engels bier niet…”

“De enige negatieve ervaring bij een buitenlandse trip maakten we mee in Rome, toen Italiaanse hooligans ons met knipmessen belaagden en zakken vol urine naar ons gooiden. We moesten toen zelfs ontzet worden door de carabinieri.”

“Na de bekerfinale van 1976, de Daviescup genoemd na twee goals van Roger Davies, die Club met 4-3 van Anderlecht won, raakte ik tot bij de spelers. De man van de match, Roger Davies, zette mijn zesjarige zoon Johnny op zijn schouders. De foto verscheen in enkele kranten”, vervolgt Eddy Van Middel. Johnny beaamt: “Dat is mijn vroegste herinnering aan Club.”

Sjaals

Ook Johnny speelde in zijn jeugdjaren bij Club, als centrale middenvelder, tot hij op zijn vijftiende zijn elleboog brak. Sinds hij marinier is, volgt ook hij live de Europese campagnes van blauw-zwart: “Mijn mooiste herinneringen? De 0-4 in Monaco en de 2-2 in Madrid.”

Op vraag van Frank Vandenbroecke, de uitbater van hun stamcafé Den Optimist in de Langestraat, brengen Eddy en Johnny Van Middel na elke Europese uitwedstrijd een sjaal van de tegenstrever mee. “Dat café is intussen een Clubmuseum geworden. Frank heeft zelfs de tinnen schaal die de stad aan Club schonk voor de titel in 1973.”

Johnny op de schouders van Rogier Davies in 1976. (foto gf)
Johnny op de schouders van Rogier Davies in 1976. (foto gf)

De Van Middels maken deel uit van de supportersclub The Locals, met café Vespa in Sint-Jozef als stamlokaal. Hun abonnementen voor de thuismatchen zijn zitjes in vak 321. “Maar de betonbalken beginnen door te plooien, tijd voor een nieuw stadion.”

Kip met rijst

Het duo maakte zowel de drie titels op rij van Happel als de huidige ‘tree-peat’ mee. Kunnen zij de huidige ploeg vergelijken met het team dat onder Ernst Happel drie keer kampioen werd? Eddy: “De spelers worden nu veel professioneler omkaderd. In de jaren 70 kregen ze voor de match een steak of kip met rijst. De spelerskern was toen veel kleiner. Raoul Lambert en Birger Jensen blijven mijn favoriete spelers aller tijden. Nu heeft Hans Vanaken Club zo ver gebracht.”

Michel Preudhomme heeft de kiem gelegd voor Clubs huidig succes

Johnny: “Geef mij maar Charles De Ketelaere, maar ook trouwe soldaat Brandon Mechele. Twee streekgenoten! Ik hoop dat Charles blijft. Ook voor het WK in Quatar straks. Als hij straks op de bank zou verzeilen bij een Engelse subtopper, mag hij zijn nationale selectie vergeten… “

“Trainer Michel Preud’homme heeft in 2015 met de bekerwinst tegen Anderlecht herinner u de goal van Refaelov de kiem gelegd voor het huidige succes. ’t Was niet altijd even mooi voetbal onder Alfred Schreuder, maar hij heeft Club toch naar zijn derde opeenvolgende titel geleid.”

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier