In een degradatiestrijd op leven en dood moet Essevee in maart volgend jaar minstens één club van het duo Moeskroen-Lokeren achter zich zien te houden. Dat zijn twee ex-clubs van Pieter Maes (42), de betrouwbare controlerende middenvelder uit de beginjaren van SV Zulte Waregem.
Pieter Maes promoveerde met Zulte Waregem van derde naar tweede klasse en heeft het voetbal een jaar of zeven geleden definitief de rug toegekeerd, na wat hem betreft tenenkrullende passages bij Harelbeke en Vrasene.
“Bij Harelbeke was trainer Bart Mauroo, die overnam van Gerrit Laverge, mijn beste vriend niet. En dan druk ik het nog zacht uit. Na een paar trainingen zei hij me, zonder een aanwijsbare reden, dat hij me niet zou selecteren voor de volgende wedstrijd. Ik kon op hem inpraten, zodat hij van mening veranderde, maar van daar af is het verkeerd beginnen lopen. Stond ik te lachen op training, nam hij het persoonlijk op. Pas op, ik bleef trainen alsof mijn leven ervan afhing. No way dat mijn ploeg een onderling wedstrijdje zou verliezen.”
“Toen ik hem bij een tactische bespreking vroeg waarom hij een halfuur had uitgelegd hoe we de tegenstander het scoren zouden beletten, maar er niet bij had verteld hoe we dat zelf zouden doen, had ik helemaal afgedaan. De volgende training eiste hij een recht van antwoord voor de hele groep. In maart of april belde de club mij dat ik niet meer moest komen. Geen probleem, maar ik wil wel mijn resterende geld nog. Tot zolang blijf ik trainen. Een dag later belden ze terug: Oké, we zullen alles overschrijven.“
En toch liet je je na die mislukte transfer nog één keer overhalen.
“Mijn broer Bruno had voor Vrasene in eerste provinciale getekend en ze konden me overtuigen om dat ook te doen. Maar ik ergerde me al snel blauw aan de jonge spelers in onze groep. Amper te coachen, kousen half afgezakt, namen op hun schoenen… Ze hadden twee wedstrijden mogen meespelen met de eerste ploeg – op wat ik als parochiaal niveau omschreef en ze dachten al dat ze Messi waren. In maart hield ik het alweer voor bekeken. Heel vaak kreeg ik sindsdien de vraag om in het cafévoetbal te stappen, maar daar zou ik me nog veel meer geërgerd hebben, dus was het beter om te stoppen.”
“Terwijl je echt kwaad bent op Dury, kan hij je plots weer de indruk geven dat je belangrijk voor hem bent”
Je stond in de kleedkamer van Zulte Waregem bekend als een kritische geest. Dat moet nogal gebotst hebben met coach Francky Dury.
“Het heeft soms niet veel gescheeld of we stonden neus aan neus, maar je mag niet vergeten dat Dury me eerst vanuit de beloften van Sporting Lokeren naar Racing Heirnis Gent en vervolgens naar Zultse VV heeft gehaald. Het respect is altijd wederzijds geweest, want in mijn ogen staat Dury nog altijd mijlenver boven andere trainers die ik nog gehad heb, denk maar aan Dennis van Wijk en Georges Leekens, grote motivatoren maar tactisch veel minder onderlegd. Dat neemt niet weg dat Dury ook mij nog heeft afgeschreven, zeker toen ik na een mislukte passage bij Moeskroen terugkeerde en men plots een spelverdeler in plaats van een dienende speler in mij zag.”
De aard van het beestje?
(Onverstoord) “Toen ik al even weg was bij Essevee, belde Stijn Minne mij op een gegeven moment: Pieter, ik kan niks meer goed doen voor Dury. Opeens negeert hij je, ik ken dat scenario. Dan heb je twee mogelijkheden, die ik ook meegaf aan Stijn. Ofwel probeer je hem te overtuigen dat je wel goed bezig bent, maar dat zal niet lukken. Ofwel toon je geduld en bijt je door, tot hij op een maandag of een dinsdag bij jou komt en zijn arm om je schouder legt: Hoe gaat het ermee? Zaterdag ga je spelen. Terwijl je echt kwaad bent op Dury, kan hij je met een paar welgemikte prikkels weer de indruk geven dat je belangrijk voor hem bent.”
Een goede manier van werken?
“Ik heb de indruk dat hij menselijker is geworden, dat zijn zwart-witdenken van vroeger een stuk is afgevlakt. (En dan weer onverstoord) Ik vergeet nooit de dag dat hij het helemaal gehad had met Frédéric Dupré, nadat die bij een overmoedige dribbel in de fout was gegaan, ik denk op Deinze. Eens terug met de bus in ons stadion riep Francky John Fouquet en mij bij hem. Dupré moest niet denken dat hij ooit nog een minuut voor Zulte Waregem zou spelen. Twee dagen later had ik Fred aan de lijn. Ik voorspelde hem: Na twee, drie wedstrijden is die bui wel over. Zo gebeurde ook en Dupré heeft nog een mooie carrière gemaakt die hem naar Standard en Lokeren bracht. Ook met Minne is het helemaal goed gekomen.”
Verhalen die ook Michaël Heylen bekend moeten klinken.
“In die situatie is het natuurlijk omdat Dury hem echt nodig heeft, maar ik denk niet dat Heylen ooit de loopbaan van Dupré zal evenaren. Hij heeft ook nog niks bewezen bij Zulte Waregem, al hoorde ik op de club dat de coach hem écht wou.”
“Dat was blijkbaar ook het geval met de transfers van Chris Bedia en Mamadou Sylla, hoewel hij in de media anders liet uitschijnen. Er klopt iets niet aan dat verhaal. Idem met Onur Kaya. Mij niet vertellen dat die vertrokken was had Dury zijn veto gesteld. En dan die interne kritiek die via Sport/Voetbalmagazine naar buiten is gekomen. Bij mijn weten is dat nooit eerder gebeurd.”
“Damien Marcq heeft de omstandigheden tegen en de enige oplossing is hem een paar matchen laten staan”
Op alle vlakken is alarmfase rood aangebroken in het Regenboogstadion. Hoe raakt de sportieve malaise opgelost?
“Heel simpel: door punten te pakken, ook al komen die er met de nodige meeval. Dan volgt er misschien een reeksje. Dit Zulte Waregem is misschien geen ploeg die play-off 1 moet ambiëren, maar als ik Lokeren zie spelen… Daarachter eindigen zou pas erg zijn. Ik geloof dan ook nooit dat deze club zal degraderen. Nooit!”
“Lokeren is echt dóód. De beleving errond is eerste klasse onwaardig. Ze hebben daar een nieuwe tribune gebouwd met palen. Dat zie je toch alleen nog in de provinciale reeksen? In plaats van tien tweederangsbuitenlanders hadden ze beter geïnvesteerd in drie goeie en die aangevuld met een aantal talentvolle Belgen. Zo een Marko Miric had zelfs niet mogen meespelen bij het Zulte Waregem uit mijn periode.”
Dat kan je ook zeggen van meerdere spelers van het huidige Essevee. Zelden middenvelders zo zien krasselen als Florian Tardieu en Damien Marcq de voorbije weken en maanden.
“Tardieu ken ik te weinig, maar de Marcq van bij Charleroi kan het voetballen toch niet verleerd zijn. Hij heeft al een tijdlang de omstandigheden tegen: amper gespeeld bij Gent, lange tijd met klierkoorts aan de kant gestaan bij Essevee, net als de ploeg worstelend met een vertrouwenscrisis, tussendoor ook geschorst geweest… Het probleem is dat hij nu zo snel mogelijk moet vertrouwen zien te tanken in een ploeg die helemaal zonder zit. Hem een aantal wedstrijden op rij laten staan, is volgens mij de enige oplossing.”
Eerste klasse A
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier