Drie neven uit de Westhoek voetballen straks alle drie op provinciaal niveau

Thomas Evrard, Niels Delporte en Timon Bertier. (Foto EF)
Redactie KW

Niels Delporte, Timon Bertier en Thomas Evrard zijn drie voetballende neven. Wij brachten hen samen voor een geanimeerd gesprek.

Centrale verdediger Niels Delporte (21) uit Hollebeke speelt bij GS Voormezele, flankverdediger Timon Bertier (21) uit Wijtschate verdedigt de kleuren van RW Hollebeke en Thomas Evrard (20) uit Mesen staat in het doel bij Vlamertinge. De living van opa Gerard en oma Christiane in de Oude Mesenseweg in Voormezele vormt het decor voor de babbel met hun drie voetballende kleinzonen.

Heren, vertel eens. Hoe is jullie voetbalcarrière begonnen?

Timon: “Op familiefeesten voetbalden we met alle neven samen. Met mijn broers Jorn en Rune Bertier, mijn neven Niels en Sybren Delporte en mezelf hadden we vijf voetballers en dan was er nog judoka Thomas, die ook altijd meespeelde.

Thomas: “Ik kon niet zo goed voetballen, maar deed het wel graag. Daarom koos ik zes jaar geleden voor een plaats onder de lat en beëindigde ik mijn judocarrière.”

Hoe beoordelen jullie het seizoen tot nu toe?

Niels: “Ik ben tevreden over mijn niveau. Vroeger wilde ik soms te proper uitverdedigen. Nu neem ik minder risico’s en ik ben matuurder dan vorig jaar. De jeugdzonden zijn er uit.”

Timon: “Minder risico’s? Gewoon de bal vooruit stampen dus! (lacht) Nee, serieus, ik denk dat Voormezele en Hollebeke beide voor de voetballende oplossing kiezen. En over mijn seizoen ben ik tevreden, ik maak nog steeds progressie.”

Thomas: “Ik ben op de sukkel met blessures. Eerst was er mijn bil en nu mijn pols. Ik hoop om nog enkele matchen te kunnen spelen.”

Opmerkelijk: Niels en Thomas switchen komend seizoen van club.

Thomas: “Het zou leuk zijn om ooit samen te spelen, maar de verre verplaatsingen met de beloften van Vlamertinge op vrijdagavond naar Antwerpen en Brussel en de geringe speelkansen bij het eerste elftal zorgden ervoor dat ik voor Voormezele koos. We zullen ooit wel samenspelen.”

Timon: “Ik had ook contact met Vlamertinge, maar besliste om bij Hollebeke te blijven. De vriendschappen die ik er heb opgebouwd, zijn van onschatbare waarde. Ooit wil ik naar een hogere reeks, want ik wil niet mijn volledige carrière in vierde provinciale blijven.”

Niels en Thomas, jullie volgen het voorbeeld van jullie coaches.

Niels: “Klopt. Frederik Wydoodt is de opvolger van Pedro Nolf, die op zijn beurt de nieuwe T1 van Vlamertinge wordt volgend seizoen. Het is voor mij heel belangrijk dat ik de trainer ken, want van vierde naar eerste is een grote stap. Maar ik wil de sprong wagen en me meten met betere spelers. Ik laat Voormezele met een positief gevoel achter. Thomas komt alvast in een sympathieke bende terecht.”

Thomas: “Ja, ik hoorde dat het de vrijdagavond na training vaak plezant is. Ook voor mij is het belangrijk dat ik de coach ken, dat heeft meegespeeld in mijn keuze. Het is een voordeel dat een trainer je kwaliteiten kan inschatten. Ik verlang om in een andere omgeving en bij een eerste ploeg te spelen. In derde of in vierde provinciale, dat maakt voor mij niet veel uit.”

Een mogelijk debuut bij een eerste ploeg dus, hoe schatten jullie Thomas’ speelkansen in?

Niels: “Onze eerste doelman Gillian Bottecchia blijft op post, waardoor Thomas een stevige concurrent zal hebben. Al heeft hij ook veel vooruitgang geboekt.”

Timon: “Thomas staat vooral bekend als een showkeeper.” (schatert het uit)

Thomas: “Je hebt mij al een tijdje niet zien spelen zeker? Vroeger was het vaak de bal wild vooruit trappen. Nu ben ik rustiger. Ik besef dat ik zal moeten knokken, maar concurrentie zorgt voor scherpte.”

Op de laatste speeldag is er Hollebeke-Voormezele. Timon versus Niels.

Timon: “Toen mijn broer Jorn er voetbalde, daagden we elkaar in aanloop naar de wedstrijd uit. Met Niels is dat minder het geval. In de heenmatch werden we bestolen, we verloren met 4-3 na een discutabele strafschop in de slotminuut. Iedereen was het erover eens dat het geen penalty was. We zijn op revanche belust. Niels mag zich aan een warm onthaal verwachten.”

Niels: “Het is altijd speciaal om tegen een familielid te spelen. Omdat we allebei verdedigers zijn, staan we niet rechtstreeks tegenover elkaar. Het is een ideaal moment om elkaar aan het werk te zien, anders spelen we vaak op hetzelfde moment.”

Jullie zijn leeftijdsgenoten. Hoe goed is jullie band?

Thomas: “Vroeger gingen we vaak samen ravotten. Door onze hogere studies is het moeilijker om elkaar veel te zien. Ik zit in Kortrijk, Niels in Leuven en Timon loopt momenteel stage in Poperinge. Nu komen we zondagavond samen bij oma en opa en analyseren we onze matchen.

Supporteren jullie voor dezelfde professionele voetbalploeg?

Niels: “Toen we heel jong waren, supporterden we net als onze ouders voor Club Brugge. Maar dan begon neef Jorn Anderlecht te steunen en ik volgde zijn voorbeeld. Toen Jorn vorig jaar onverwacht overleed en zijn vriend Leander Dendoncker een t-shirt droeg met ‘RIP Jorn’ wist ik dat mijn liefde voor paars-wit voor altijd zal zijn.”

Timon:Ik ben al acht jaar fan van Ajax. Het is mooi dat daar zoveel jeugd kansen krijgt. Vorig seizoen ben ik naar de ArenA geweest voor Ajax-Twente.”

Thomas: “Anderlecht en Ajax hebben inderdaad de reputatie om jongeren te laten doorstromen. Een Tielemans bijvoorbeeld. Die is even oud en speelt ondertussen bij Monaco. Maar hij heeft er veel moeten voor opgeven, hij zal geen tien pinten moeten drinken in het weekend.”

Drinken jullie wel graag een pintje?

Thomas: “Met mate. Ik denk dat we alle drie wel genieten van het leven en graag met vrienden op stap gaan.”

Niels: “Klopt, we hebben graag sociaal contact. Volgens mij is Timon de sociaalste van de drie. Net als mijn zus Iris zou hij tegen iedereen praten.”

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier