De metamorfose van KVO (x 5)

De voorbije weken zagen de fans wel vaker een juichend KVO. (foto Belga) © belga
Redactie KW

Wat een transformatie onderging KV Oostende in het tussenseizoen. In nauwelijks enkele maanden tijd van angsthazenvoetbal naar attractief aanvalsspel. Van gedoodverfde degradatiekandidaat naar solide middenmoter. Van kopjes naar beneden naar borst vooruit. We zien vijf sleutels tot het succes.

1. Juiste coach

Zonder meer cruciaal. De voor het grote publiek onbekende trainer Alexander Blessin drukte meteen zijn stempel. Een realistische coach, die de juiste snaar weet te raken bij de spelers. Kan streng zijn – zie de wissel van een egoïstische Gueye afgelopen weekend – maar deelt ook schouderklopjes uit. Gaat veel individuele gesprekken aan met de spelers. Niet onbelangrijk: de Duitser voelt zich ook op persoonlijk vlak in z’n sas. Verblijft in De Haan – waar ook veel Duitsers op vakantie komen -, is omringd door z’n eigen technische staf en ziet ook geregeld zijn familie uit Stuttgart. Een wereld van verschil met voorganger Kare Ingebrigtsen. De Noor voelde zich vaak eenzaam in Oostende en greep elke gelegenheid aan om naar Noorwegen te vliegen, zelfs te midden van een oefenmatch.

2. Geslaagd transferbeleid

Toen executive president Gauthier Ganaye de eerste transfers aankondigde, moesten journalisten en fans stevig grasduinen op Google naar namen als Gueye, McGeehan en D’Arpino. Maar zie: het datagerichte transferbeleid lijkt te werken. D’Arpino bijvoorbeeld vindt zijn draai in de driehoek op het middenveld. En wat te zeggen van Arthur Theate? Nooit een seconde mogen spelen bij Standard en Genk, maar nu uitblinker achteraan én zelfs jeugdinternational. Kwam afgelopen zomer contractvrij testen, maar zal de club straks enkele miljoenen opleveren. Achter de namen Freddie Jäkel, Nick Bätzner, Toby Sibbick en Evangelos Patoulidis zetten we nog een vraagteken.

3. Hongerige kern

De kern telt geen spelers meer met sterallures noch vedetten op retour. De oudere spelers die er wél nog zijn, zoals Kevin Vandendriessche, Brecht Capon of Ari Skulason, zijn echte werkpaarden en vervullen een voorbeeldfunctie. De jonge spelerskern is gebeten om zich te tonen. Zo wil Jack Hendry na zijn blessureleed bewijzen waarom hij prijzen pakte met Celtic Glasgow en Schots international is. Ook mannen als Fashion Sakala en vooral Andrew Hjulsager hebben zich stevig herpakt. Jelle Bataille bevestigt, Anton Tanghe – vorig seizoen goed voor één invalbeurt – verrast en heeft nog geen seconde gemist.

4. Verrassend spel

Het voetbal dat KV Oostende brengt, is niet ongezien in ons land. Kijk maar naar de speelwijze van Philippe Clement en Hein Vanhaezebrouck. Maar dat een club die twee jaar lang onderin bengelde en met de daver op het lijf speelde, nu plots vrank en vrij naar voren trekt, dáár hebben velen zich aan mispakt. KVO speelt met lef, jaagt tegenstanders op en kan razendsnel omschakelen. Ook de technische staf werkt op een hoger niveau – met onder meer verregaande data- en video-analyse – dankzij de inbreng van assistenten Markus Pflanz, Mattias Grote en Alfred Ntiamoh.

5. Stabiel beleid

Tijdens de vorige winterstage was de overname/investering hét gespreksonderwerp bij de club. De onzekerheid over de toekomst woog op de spelers én op alle andere medewerkers. De politieke spelletjes achter de schermen splitsten de club nagenoeg in twee kampen. Niks daarvan nu. Op het veld wordt alleen nog maar aan het voetbalspelletje gedacht en iedereen trekt aan hetzelfde zeil.