Woensdag 25 november 1992. Om 20.47 uur viert Olympia de 1-0 van Daniel Amokachi tegen CSKA Moskou. Een doelpunt dat de geschiedenisboeken ingaat als de eerste Champions Leaguegoal ooit. Exact 25 jaar later blikken de protagonisten van het toenmalige blauw-zwart met de nodige trots op die iconische eerste campagne op het kampioenenbal terug. De tijd dat het Belgisch voetbal wél nog iets in Europa betekende.
Het format van die allereerste Champions League zag er compleet anders uit dan de huidige formule. Zo startten de voorrondes veel later en werd de eerste poulematch pas eind november gespeeld. Er waren slechts twee poules met telkens vier ploegen. De winnaars van elke poule speelden de finale. “Toen moest je nog twee rondes overleven om je voor de groepsfase te kwalificeren. Eens in die groepfase was je bij de beste acht teams van Europa. In de eerste voorronde schakelden we vlot het Israëlische Maccabi Tel-Aviv uit”, herinnert toenmalig trainer Hugo Broos zich nog. “Lorenzo Staelens zorgde voor de belangrijke uitgoal en thuis klaarden we met 3-0-cijfers de klus. Gert Verheyen en opnieuw Staelens waren toen de doelpuntenmakers van dienst. Met Austria Wien hadden we het in de tweede ronde veel lastiger, maar op basis van de uitdoelpunten kwalificeerden we ons voor de allereerste eindfase van het moderne kampioenenbal.”
“We bereidden de match voor aan de hand van beelden van FC Barcelona” Hugo Broos
Met CSKA Moskou, Rangers en het Marseille van Raymond Goethals kwam blauw-zwart in een bijzonder lastige poule terecht. “CSKA Moskou was op papier de meest haalbare tegenstander dus moest het er in de openingsmatch meteen op zijn”, haalt Franky Van der Elst, de toenmalige motor op het middenveld van Club, zich voor de geest. “Ik weet nog dat we scoorden via een typische Amokachi-goal. Na een diepe bal mocht hij alleen op doel af en hij twijfelde niet. Dat Daniel daar de geschiedenisboeken indook als eerste doelpuntenmaker ooit is heel mooi voor Club Brugge en voor Daniel opende het mee de deur naar een schitterende carrière.”
Samen met Crouch, Götze en Di Maria de geschiedenisboeken in
Die historische eerste treffer van Amokachi werd zelfs opgenomen in het Guinness Book of Records. Ondertussen werd er al bijna 8.000 keer gescoord in de Champions League. We zetten de andere landmark goals even op een rijtje. De ex-Clubspits is in mooi gezelschap…
1.000ste goal: Dmitri Khokhlov voor PSV in 1998.
2.000ste goal: Erwin Sanchez voor Boavista in 2001.
3.000ste goal: David Trezeguet voor Juventus in 2003.
4.000ste goal: Peter Crouch voor Liverpool in 2007.
5.000ste goal: Luisao voor Benfica in 2010.
6.000ste goal: Mario Götze voor Dortmund in 2013.
7.000ste goal: Angel Di Maria voor PSG in 2015.
Nadien nog bij Everton en nu trainer in de Finse derde klasse
Daniel Amokachi begon zijn carrière met amateurteam Rancher Bees, een lokaal Nigeriaans clubje. Toenmalig bondscoach Clemens Westerhof selecteerde hem voor een internationaal tornooi en daar speelde Amokachi zich danig in de kijker dat hij in de zomer van 1990 mee mocht naar de Africa Cup in Algiers. Hij stond er steevast in de basis en het is daar dat Club Brugge hem ontdekte. De Nigeriaan versierde er op 19-jarige leeftijd een basisplaats en was uiteindelijk vier seizoenen bij blauw-zwart actief, waarin hij een titel- en een bekerwinst mocht vieren. Hij won bovendien tweemaal de Ebbenhouten Schoen. Na het winnen van de Africa Cup en een sterk WK in de Verenigde Staten plukte Everton het Brugse goudhaantje weg. Amokachi was er geen onbetwiste basisspeler, maar loodste zijn ploeg met een belangrijk doelpunt tegen Tottenham wel naar de finale van de FA Cup, die later gewonnen werd van Manchester United. Nadien speelde Amokachi nog voor het Turkse Besiktas, maar wegens blessureleed moest hij op 28-jarige leeftijd de voetbalschoenen noodgedwongen aan de haak hangen.
Omkoping?
Als trainer deed Amokachi zes jaar ervaring op als assistent-coach van de Nigeriaanse nationale ploeg, om sinds januari 2016 voor een avontuur als hoofdtrainer van de Finse derdeklasser JS Hercules te kiezen. Recent verscheen er nog een artikel in de Britse krant The Guardian met heel wat spitante anekdotes over zijn verblijf in Finland. Zo arriveerde hij er bij een temperatuur van -38 graden en kwam zijn team in een me-
diastorm omwille van vermeende omkopingspraktijken terecht. Niet onlogisch, want bepaalde resultaten doen de wenkbrauwen fronsen. Zo stond Hercules vorig seizoen met 3-0 op voorsprong tegen VIFK, om uiteindelijk nog met 3-5-cijfers te verliezen. De match daarna werd met 9-0 gewonnen.
Technisch geen kraan
Amokachi maakte destijds vooral met zijn kracht en explosiviteit het verschil. “Hoewel hij nog heel jong was toen hij in Brugge speelde, straalde hij toen al enorm veel kracht uit. Hij had enorme dijen en was heel snel. Daniel was technisch geen kraan en kon ook wel eens een kans de nek omwringen, maar hij zocht steevast de kortste weg naar doel”, aldus Franky Van der Elst.
“We hadden destijds nog nooit van Amokachi gehoord, maar op de eerste training liet hij meteen al een diepe indruk na. Hij arriveerde in kostuum en toen hij zijn hemd afdeed, schrok iedereen van zijn postuur. Toen we de eerste keer in het bos gingen lopen, kon niemand hem volgen. Ik was ook heel snel, maar op de eerste meters was hij niet te kloppen”, aldus Peter Creve, een andere protagonist van in die historische eerste Champions Leaguecampagne.
“CSKA was op papier de meest haalbare tegenstander dus moest het er meteen op zijn” Franky Van der Elst
Eind april was Amokachi te gast op de club waar het voor hem allemaal begon. Hij gaf de aftrap voor de competitiematch tegen KV Oostende. “Het was meer dan 20 jaar geleden dat ik hem nog gezien had, maar de begroeting was heel hartelijk en we hebben de tijd genomen om bij te praten”, aldus Hugo Broos.
“Toen hij enkele maanden geleden weer in het land was, belde Daniel me spontaan op. Vroeger pikte ik hem regelmatig op in Varsenare om samen naar de training te rijden, want hij had nog geen rijbewijs. Hij heeft dat altijd geapprecieerd en we hadden een goede band”, besluit Peter Creve, die in Leffinge woont en ‘s zomers een strandbar in Middelkerke uitbaat.
Samen met Crouch, Götze en Di Maria de geschiedenisboeken in
Die historische eerste treffer van Amokachi werd zelfs opgenomen in het Guinness Book of Records. Ondertussen werd er al bijna 8.000 keer gescoord in de Champions League. We zetten de andere landmark goals even op een rijtje. De ex-Clubspits is in mooi gezelschap…
1.000ste goal: Dmitri Khokhlov voor PSV in 1998.
2.000ste goal: Erwin Sanchez voor Boavista in 2001.
3.000ste goal: David Trezeguet voor Juventus in 2003.
4.000ste goal: Peter Crouch voor Liverpool in 2007.
5.000ste goal: Luisao voor Benfica in 2010.
6.000ste goal: Mario Götze voor Dortmund in 2013.
7.000ste goal: Angel Di Maria voor PSG in 2015.
Nadien nog bij Everton en nu trainer in de Finse derde klasse
Daniel Amokachi begon zijn carrière met amateurteam Rancher Bees, een lokaal Nigeriaans clubje. Toenmalig bondscoach Clemens Westerhof selecteerde hem voor een internationaal tornooi en daar speelde Amokachi zich danig in de kijker dat hij in de zomer van 1990 mee mocht naar de Africa Cup in Algiers. Hij stond er steevast in de basis en het is daar dat Club Brugge hem ontdekte. De Nigeriaan versierde er op 19-jarige leeftijd een basisplaats en was uiteindelijk vier seizoenen bij blauw-zwart actief, waarin hij een titel- en een bekerwinst mocht vieren. Hij won bovendien tweemaal de Ebbenhouten Schoen. Na het winnen van de Africa Cup en een sterk WK in de Verenigde Staten plukte Everton het Brugse goudhaantje weg. Amokachi was er geen onbetwiste basisspeler, maar loodste zijn ploeg met een belangrijk doelpunt tegen Tottenham wel naar de finale van de FA Cup, die later gewonnen werd van Manchester United. Nadien speelde Amokachi nog voor het Turkse Besiktas, maar wegens blessureleed moest hij op 28-jarige leeftijd de voetbalschoenen noodgedwongen aan de haak hangen.
Omkoping?
Als trainer deed Amokachi zes jaar ervaring op als assistent-coach van de Nigeriaanse nationale ploeg, om sinds januari 2016 voor een avontuur als hoofdtrainer van de Finse derdeklasser JS Hercules te kiezen. Recent verscheen er nog een artikel in de Britse krant The Guardian met heel wat spitante anekdotes over zijn verblijf in Finland. Zo arriveerde hij er bij een temperatuur van -38 graden en kwam zijn team in een me-
diastorm omwille van vermeende omkopingspraktijken terecht. Niet onlogisch, want bepaalde resultaten doen de wenkbrauwen fronsen. Zo stond Hercules vorig seizoen met 3-0 op voorsprong tegen VIFK, om uiteindelijk nog met 3-5-cijfers te verliezen. De match daarna werd met 9-0 gewonnen.
Technisch geen kraan
Amokachi maakte destijds vooral met zijn kracht en explosiviteit het verschil. “Hoewel hij nog heel jong was toen hij in Brugge speelde, straalde hij toen al enorm veel kracht uit. Hij had enorme dijen en was heel snel. Daniel was technisch geen kraan en kon ook wel eens een kans de nek omwringen, maar hij zocht steevast de kortste weg naar doel”, aldus Franky Van der Elst.
“We hadden destijds nog nooit van Amokachi gehoord, maar op de eerste training liet hij meteen al een diepe indruk na. Hij arriveerde in kostuum en toen hij zijn hemd afdeed, schrok iedereen van zijn postuur. Toen we de eerste keer in het bos gingen lopen, kon niemand hem volgen. Ik was ook heel snel, maar op de eerste meters was hij niet te kloppen”, aldus Peter Creve, een andere protagonist van in die historische eerste Champions Leaguecampagne.
“CSKA was op papier de meest haalbare tegenstander dus moest het er meteen op zijn” Franky Van der Elst
Eind april was Amokachi te gast op de club waar het voor hem allemaal begon. Hij gaf de aftrap voor de competitiematch tegen KV Oostende. “Het was meer dan 20 jaar geleden dat ik hem nog gezien had, maar de begroeting was heel hartelijk en we hebben de tijd genomen om bij te praten”, aldus Hugo Broos.
“Toen hij enkele maanden geleden weer in het land was, belde Daniel me spontaan op. Vroeger pikte ik hem regelmatig op in Varsenare om samen naar de training te rijden, want hij had nog geen rijbewijs. Hij heeft dat altijd geapprecieerd en we hadden een goede band”, besluit Peter Creve, die in Leffinge woont en ‘s zomers een strandbar in Middelkerke uitbaat.
Samen met Crouch, Götze en Di Maria de geschiedenisboeken in
Die historische eerste treffer van Amokachi werd zelfs opgenomen in het Guinness Book of Records. Ondertussen werd er al bijna 8.000 keer gescoord in de Champions League. We zetten de andere landmark goals even op een rijtje. De ex-Clubspits is in mooi gezelschap…
1.000ste goal: Dmitri Khokhlov voor PSV in 1998.
2.000ste goal: Erwin Sanchez voor Boavista in 2001.
3.000ste goal: David Trezeguet voor Juventus in 2003.
4.000ste goal: Peter Crouch voor Liverpool in 2007.
5.000ste goal: Luisao voor Benfica in 2010.
6.000ste goal: Mario Götze voor Dortmund in 2013.
7.000ste goal: Angel Di Maria voor PSG in 2015.
Pleegouders: “Hij was verzot op kip”
Daniel Amokachi arriveerde hier op 17-jarige leeftijd en werd ondergebracht bij een pleeggezin uit Varsenare. Willy De Geytere (72) en Magda Liekens (70) bewaren de beste herinneringen aan de Nigeriaan.
“In die tijd gebeurde het vaak dat jonge spelers van Club bij gastgezinnen onderdak kregen”, herinnert Willy De Geytere zich. “Wij hebben zelf geen kinderen, dus liet ik aan een bevriende hulptrainer die in de straat woonde, Ronny Desmet, weten dat we dat wel zagen zitten. Even later contacteerde hij ons om te laten weten dat ze iemand gevonden hadden. Het betrof wel al een iets oudere speler, maar voor ons was dat geen enkel probleem.”
Heel schuchter
En een poosje later stond Daniel Amokachi aan de deur. “Hij was heel schuchter, kwam in de zetel zitten en zei niets. Het was een heel kalme en beleefde jongen. Daniel was aangenaam in de omgang en we hadden nooit problemen met hem. Veel weggaan deed hij niet en de meeste tijd bracht hij op zijn kamer door. Zijn ploegmakkers vingen hem wel bijzonder goed op en kwamen hem oppikken om naar de training te gaan.”
De communicatie verliep aanvankelijk wat stroef. “Echt communicatief was hij niet en bovendien was er ook een kleine taalbarrière. Mijn Engels was niet perfect en ook het zijne was dat zeker niet, maar uiteindelijk verliep dat wel goed. Toen hij hier een tweetal weken was en samen met mijn vrouw naar de slager ging, wees hij naar de kippen die achter de toonbank lagen. Blijkbaar was hij echt verzot op kip. That’s my food, zei hij toen”, lacht Willy.
Amokachi bleef uiteindelijk gedurende zijn volledige Brugse periode bij Willy en Magda wonen. “Na die vier jaar duurde het tot op de wereldbeker van 1998 in Frankrijk vooraleer we hem nog eens ontmoetten. Toen hij eind april weer in het land was, kwam hij ons een bezoekje brengen. Na bijna 20 jaar elkaar niet gezien te hebben, werd het een emotioneel weerzien”, besluit Willy, die een rasechte Clubsupporter is en al sinds 1972 steevast een abonnement heeft.
Geen verrassing
“Dat Amokachi ook in die match het verschil maakte, was uiteraard geen verrassing”, vult Hugo Broos aan. “Met het spitsenduo Booy-Amokachi pakten we het jaar voorheen al de titel. Daniel is daarna op zijn elan doorgegaan. Die eerste poulewedstrijd was een unieke belevenis, want de Europese matchen brachten heel wat volk op de been. CSKA Moskou had in de voorrondes trouwens het grote FC Barcelona gewipt (de Russen hielden het thuis op 1-1 en gingen in Spanje met 2-3 winnen, red.), dus dat was wel opvallend. We hadden CSKA overigens niet kunnen scouten, maar via Tonny Bruins Slot, de toenmalige assist van Johan Cruijff bij FC Barcelona, kon ik aan een cassette met beelden van hun wedstrijd tegen CSKA geraken. Op basis van die beelden hebben we die match voorbereid.”
“Toen we de eerste keer in het bos gingen lopen, kon niemand hem volgen” Peter Creve
Club Brugge werd met vijf punten (in het tweepuntensysteem) uiteindelijk derde in de groep. “En daar zouden we op voorhand voor getekend hebben. Vooral onze confrontaties met de Rangers waren heel intens. Thuis bleven we op een gelijkspel steken en in Schotland verloren we. Ook de terugwedstrijd tegen CSKA Moskou, die in het olympisch stadion van Berlijn werd gespeeld, is me steeds bijgebleven. In dat reusachtig stadion waren er logischerwijs amper supporters komen opdagen. Marseille was veel te sterk en daar gingen we dan ook met 3-0 de boot in. Dat Marseille later die eerste Champions League won (in de finale klopten de Fransen AC Milan met 1-0, red.), was geen verrassing.”
Nadien nog bij Everton en nu trainer in de Finse derde klasse
Daniel Amokachi begon zijn carrière met amateurteam Rancher Bees, een lokaal Nigeriaans clubje. Toenmalig bondscoach Clemens Westerhof selecteerde hem voor een internationaal tornooi en daar speelde Amokachi zich danig in de kijker dat hij in de zomer van 1990 mee mocht naar de Africa Cup in Algiers. Hij stond er steevast in de basis en het is daar dat Club Brugge hem ontdekte. De Nigeriaan versierde er op 19-jarige leeftijd een basisplaats en was uiteindelijk vier seizoenen bij blauw-zwart actief, waarin hij een titel- en een bekerwinst mocht vieren. Hij won bovendien tweemaal de Ebbenhouten Schoen. Na het winnen van de Africa Cup en een sterk WK in de Verenigde Staten plukte Everton het Brugse goudhaantje weg. Amokachi was er geen onbetwiste basisspeler, maar loodste zijn ploeg met een belangrijk doelpunt tegen Tottenham wel naar de finale van de FA Cup, die later gewonnen werd van Manchester United. Nadien speelde Amokachi nog voor het Turkse Besiktas, maar wegens blessureleed moest hij op 28-jarige leeftijd de voetbalschoenen noodgedwongen aan de haak hangen.
Omkoping?
Als trainer deed Amokachi zes jaar ervaring op als assistent-coach van de Nigeriaanse nationale ploeg, om sinds januari 2016 voor een avontuur als hoofdtrainer van de Finse derdeklasser JS Hercules te kiezen. Recent verscheen er nog een artikel in de Britse krant The Guardian met heel wat spitante anekdotes over zijn verblijf in Finland. Zo arriveerde hij er bij een temperatuur van -38 graden en kwam zijn team in een me-
diastorm omwille van vermeende omkopingspraktijken terecht. Niet onlogisch, want bepaalde resultaten doen de wenkbrauwen fronsen. Zo stond Hercules vorig seizoen met 3-0 op voorsprong tegen VIFK, om uiteindelijk nog met 3-5-cijfers te verliezen. De match daarna werd met 9-0 gewonnen.
Technisch geen kraan
Amokachi maakte destijds vooral met zijn kracht en explosiviteit het verschil. “Hoewel hij nog heel jong was toen hij in Brugge speelde, straalde hij toen al enorm veel kracht uit. Hij had enorme dijen en was heel snel. Daniel was technisch geen kraan en kon ook wel eens een kans de nek omwringen, maar hij zocht steevast de kortste weg naar doel”, aldus Franky Van der Elst.
“We hadden destijds nog nooit van Amokachi gehoord, maar op de eerste training liet hij meteen al een diepe indruk na. Hij arriveerde in kostuum en toen hij zijn hemd afdeed, schrok iedereen van zijn postuur. Toen we de eerste keer in het bos gingen lopen, kon niemand hem volgen. Ik was ook heel snel, maar op de eerste meters was hij niet te kloppen”, aldus Peter Creve, een andere protagonist van in die historische eerste Champions Leaguecampagne.
“CSKA was op papier de meest haalbare tegenstander dus moest het er meteen op zijn” Franky Van der Elst
Eind april was Amokachi te gast op de club waar het voor hem allemaal begon. Hij gaf de aftrap voor de competitiematch tegen KV Oostende. “Het was meer dan 20 jaar geleden dat ik hem nog gezien had, maar de begroeting was heel hartelijk en we hebben de tijd genomen om bij te praten”, aldus Hugo Broos.
“Toen hij enkele maanden geleden weer in het land was, belde Daniel me spontaan op. Vroeger pikte ik hem regelmatig op in Varsenare om samen naar de training te rijden, want hij had nog geen rijbewijs. Hij heeft dat altijd geapprecieerd en we hadden een goede band”, besluit Peter Creve, die in Leffinge woont en ‘s zomers een strandbar in Middelkerke uitbaat.
Samen met Crouch, Götze en Di Maria de geschiedenisboeken in
Die historische eerste treffer van Amokachi werd zelfs opgenomen in het Guinness Book of Records. Ondertussen werd er al bijna 8.000 keer gescoord in de Champions League. We zetten de andere landmark goals even op een rijtje. De ex-Clubspits is in mooi gezelschap…
1.000ste goal: Dmitri Khokhlov voor PSV in 1998.
2.000ste goal: Erwin Sanchez voor Boavista in 2001.
3.000ste goal: David Trezeguet voor Juventus in 2003.
4.000ste goal: Peter Crouch voor Liverpool in 2007.
5.000ste goal: Luisao voor Benfica in 2010.
6.000ste goal: Mario Götze voor Dortmund in 2013.
7.000ste goal: Angel Di Maria voor PSG in 2015.
Pleegouders: “Hij was verzot op kip”
Daniel Amokachi arriveerde hier op 17-jarige leeftijd en werd ondergebracht bij een pleeggezin uit Varsenare. Willy De Geytere (72) en Magda Liekens (70) bewaren de beste herinneringen aan de Nigeriaan.
“In die tijd gebeurde het vaak dat jonge spelers van Club bij gastgezinnen onderdak kregen”, herinnert Willy De Geytere zich. “Wij hebben zelf geen kinderen, dus liet ik aan een bevriende hulptrainer die in de straat woonde, Ronny Desmet, weten dat we dat wel zagen zitten. Even later contacteerde hij ons om te laten weten dat ze iemand gevonden hadden. Het betrof wel al een iets oudere speler, maar voor ons was dat geen enkel probleem.”
Heel schuchter
En een poosje later stond Daniel Amokachi aan de deur. “Hij was heel schuchter, kwam in de zetel zitten en zei niets. Het was een heel kalme en beleefde jongen. Daniel was aangenaam in de omgang en we hadden nooit problemen met hem. Veel weggaan deed hij niet en de meeste tijd bracht hij op zijn kamer door. Zijn ploegmakkers vingen hem wel bijzonder goed op en kwamen hem oppikken om naar de training te gaan.”
De communicatie verliep aanvankelijk wat stroef. “Echt communicatief was hij niet en bovendien was er ook een kleine taalbarrière. Mijn Engels was niet perfect en ook het zijne was dat zeker niet, maar uiteindelijk verliep dat wel goed. Toen hij hier een tweetal weken was en samen met mijn vrouw naar de slager ging, wees hij naar de kippen die achter de toonbank lagen. Blijkbaar was hij echt verzot op kip. That’s my food, zei hij toen”, lacht Willy.
Amokachi bleef uiteindelijk gedurende zijn volledige Brugse periode bij Willy en Magda wonen. “Na die vier jaar duurde het tot op de wereldbeker van 1998 in Frankrijk vooraleer we hem nog eens ontmoetten. Toen hij eind april weer in het land was, kwam hij ons een bezoekje brengen. Na bijna 20 jaar elkaar niet gezien te hebben, werd het een emotioneel weerzien”, besluit Willy, die een rasechte Clubsupporter is en al sinds 1972 steevast een abonnement heeft.
Geen verrassing
“Dat Amokachi ook in die match het verschil maakte, was uiteraard geen verrassing”, vult Hugo Broos aan. “Met het spitsenduo Booy-Amokachi pakten we het jaar voorheen al de titel. Daniel is daarna op zijn elan doorgegaan. Die eerste poulewedstrijd was een unieke belevenis, want de Europese matchen brachten heel wat volk op de been. CSKA Moskou had in de voorrondes trouwens het grote FC Barcelona gewipt (de Russen hielden het thuis op 1-1 en gingen in Spanje met 2-3 winnen, red.), dus dat was wel opvallend. We hadden CSKA overigens niet kunnen scouten, maar via Tonny Bruins Slot, de toenmalige assist van Johan Cruijff bij FC Barcelona, kon ik aan een cassette met beelden van hun wedstrijd tegen CSKA geraken. Op basis van die beelden hebben we die match voorbereid.”
“Toen we de eerste keer in het bos gingen lopen, kon niemand hem volgen” Peter Creve
Club Brugge werd met vijf punten (in het tweepuntensysteem) uiteindelijk derde in de groep. “En daar zouden we op voorhand voor getekend hebben. Vooral onze confrontaties met de Rangers waren heel intens. Thuis bleven we op een gelijkspel steken en in Schotland verloren we. Ook de terugwedstrijd tegen CSKA Moskou, die in het olympisch stadion van Berlijn werd gespeeld, is me steeds bijgebleven. In dat reusachtig stadion waren er logischerwijs amper supporters komen opdagen. Marseille was veel te sterk en daar gingen we dan ook met 3-0 de boot in. Dat Marseille later die eerste Champions League won (in de finale klopten de Fransen AC Milan met 1-0, red.), was geen verrassing.”
Nadien nog bij Everton en nu trainer in de Finse derde klasse
Daniel Amokachi begon zijn carrière met amateurteam Rancher Bees, een lokaal Nigeriaans clubje. Toenmalig bondscoach Clemens Westerhof selecteerde hem voor een internationaal tornooi en daar speelde Amokachi zich danig in de kijker dat hij in de zomer van 1990 mee mocht naar de Africa Cup in Algiers. Hij stond er steevast in de basis en het is daar dat Club Brugge hem ontdekte. De Nigeriaan versierde er op 19-jarige leeftijd een basisplaats en was uiteindelijk vier seizoenen bij blauw-zwart actief, waarin hij een titel- en een bekerwinst mocht vieren. Hij won bovendien tweemaal de Ebbenhouten Schoen. Na het winnen van de Africa Cup en een sterk WK in de Verenigde Staten plukte Everton het Brugse goudhaantje weg. Amokachi was er geen onbetwiste basisspeler, maar loodste zijn ploeg met een belangrijk doelpunt tegen Tottenham wel naar de finale van de FA Cup, die later gewonnen werd van Manchester United. Nadien speelde Amokachi nog voor het Turkse Besiktas, maar wegens blessureleed moest hij op 28-jarige leeftijd de voetbalschoenen noodgedwongen aan de haak hangen.
Omkoping?
Als trainer deed Amokachi zes jaar ervaring op als assistent-coach van de Nigeriaanse nationale ploeg, om sinds januari 2016 voor een avontuur als hoofdtrainer van de Finse derdeklasser JS Hercules te kiezen. Recent verscheen er nog een artikel in de Britse krant The Guardian met heel wat spitante anekdotes over zijn verblijf in Finland. Zo arriveerde hij er bij een temperatuur van -38 graden en kwam zijn team in een me-
diastorm omwille van vermeende omkopingspraktijken terecht. Niet onlogisch, want bepaalde resultaten doen de wenkbrauwen fronsen. Zo stond Hercules vorig seizoen met 3-0 op voorsprong tegen VIFK, om uiteindelijk nog met 3-5-cijfers te verliezen. De match daarna werd met 9-0 gewonnen.
Technisch geen kraan
Amokachi maakte destijds vooral met zijn kracht en explosiviteit het verschil. “Hoewel hij nog heel jong was toen hij in Brugge speelde, straalde hij toen al enorm veel kracht uit. Hij had enorme dijen en was heel snel. Daniel was technisch geen kraan en kon ook wel eens een kans de nek omwringen, maar hij zocht steevast de kortste weg naar doel”, aldus Franky Van der Elst.
“We hadden destijds nog nooit van Amokachi gehoord, maar op de eerste training liet hij meteen al een diepe indruk na. Hij arriveerde in kostuum en toen hij zijn hemd afdeed, schrok iedereen van zijn postuur. Toen we de eerste keer in het bos gingen lopen, kon niemand hem volgen. Ik was ook heel snel, maar op de eerste meters was hij niet te kloppen”, aldus Peter Creve, een andere protagonist van in die historische eerste Champions Leaguecampagne.
“CSKA was op papier de meest haalbare tegenstander dus moest het er meteen op zijn” Franky Van der Elst
Eind april was Amokachi te gast op de club waar het voor hem allemaal begon. Hij gaf de aftrap voor de competitiematch tegen KV Oostende. “Het was meer dan 20 jaar geleden dat ik hem nog gezien had, maar de begroeting was heel hartelijk en we hebben de tijd genomen om bij te praten”, aldus Hugo Broos.
“Toen hij enkele maanden geleden weer in het land was, belde Daniel me spontaan op. Vroeger pikte ik hem regelmatig op in Varsenare om samen naar de training te rijden, want hij had nog geen rijbewijs. Hij heeft dat altijd geapprecieerd en we hadden een goede band”, besluit Peter Creve, die in Leffinge woont en ‘s zomers een strandbar in Middelkerke uitbaat.
Samen met Crouch, Götze en Di Maria de geschiedenisboeken in
Die historische eerste treffer van Amokachi werd zelfs opgenomen in het Guinness Book of Records. Ondertussen werd er al bijna 8.000 keer gescoord in de Champions League. We zetten de andere landmark goals even op een rijtje. De ex-Clubspits is in mooi gezelschap…
1.000ste goal: Dmitri Khokhlov voor PSV in 1998.
2.000ste goal: Erwin Sanchez voor Boavista in 2001.
3.000ste goal: David Trezeguet voor Juventus in 2003.
4.000ste goal: Peter Crouch voor Liverpool in 2007.
5.000ste goal: Luisao voor Benfica in 2010.
6.000ste goal: Mario Götze voor Dortmund in 2013.
7.000ste goal: Angel Di Maria voor PSG in 2015.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier