Column: “Zolang ik zo goed kan sparen, blijf ik voetballen”

Afscheid Kompany. "Geen invitatie!" © BELGAIMAGE
Redactie KW

Iedere week belt onze senior writer met onze voetbalster in Engeland voor haar West-Vlaamse kijk op het hele voetbalwereldje.

Tessa! Mooie start in de Engelse Women’s Super League: meteen 1-0 winst tegen Man U, voor 31.000 toeschouwers! En ‘good match Wullaert’ volgens de Britse pers.

“Ja, ik was achteraf ook wel tevreden over mijn match. Zeker gezien de omstandigheden. Ze hadden net ingebroken in mijn appartement. Professionelen: de politie kon geen vingerafdrukken vinden, ze hadden blijkbaar handschoenen aan. De helft was weg: kleren, schoenen, elektronica… Echt vies, er hangt nu een extra veiligheidsslot. Eén troost: mijn Gouden Schoenen staan in België.”

We leven mee. Je hield toch nog een stijlvol kleedje over voor de Gala Afscheidsmatch van Kompany in Manchester City? De enige Belgische speler bij de vrouwen was toch uitgenodigd?

“Neen. Ik moet zeggen dat het evenement totaal aan mij is voorbij gegaan. Ligt misschien aan mij, ik lees hier nauwelijks de kranten. Maar ik kon toch niet gaan: woensdag vlogen we naar Zwitserland, donderdag speelden we er in Lugano onze eerste Champions League match.”

Maar eerst je Schotse ploegmaat Caroline Weir wat gejend met de 0-4 van de Rode Duivels maandag?

“Maar neen. Caroline zal niet eens de match hebben gezien. Ik zag ook maar de helft. Ik slaap veel, moét ook veel rusten, het programma is loodzwaar momenteel. We zijn trouwens in de kleedkamer ook nooit bezig met het mannenvoetbal. Meer over ons spel. En over vrouwenzaken. Al zeker niet over het Belgische voetbal. Alleen Anderlecht interesseert hen een beetje, omwille van Kompany. Maar we zijn nog het meest bezig met de mannenploeg van Manchester City. Wanneer ze spelen. Want als wij dan vrij hebben mogen we in zo’n box in het Etihad Stadium. En krijgen we daar eten!”

Geef jij binnen een paar jaar ook in Etihad Stadium een afscheidsmatch? Met eten?

Mmmm… Denk het niet. Liever een fuifje waarop ik mij kan laten gaan. Eten en drinken! Met een aantal genodigden op mijn laatste match. Ex-Red Flame Aline Zeler al zeker. Op andere namen kom ik niet zo snel. Ik ben niet zo goed in vriendschappen onderhouden op afstand.”

Je moet ook Lizzie Durack vragen.

“Lizzie wié?!”

Je leest inderdaad weinig kranten. De Britse pers staat er vol van: de keeper van Chelsea die deze week stopte met voetballen voor een job bij de Amerikaanse bankreus Goldman Sachs. Hoofdreden: ze zal er meer verdienen.

“Begrip! Ik heb altijd gezegd: als ik in een andere job, een gewone job dus, meer kan verdienen, dan kies ik voor een normaler familiaal en sociaal leven. Maar zolang ik zo goed kan sparen, blijf ik voetballen.”

Durack noemt het ook intellectueel een grotere uitdaging.

“Kan ik mij ook iets bij voorstellen. Ik heb niet voor niets eerst mijn bachelor toerisme gehaald en probeer nu ook een trainersdiploma te halen.”

Je vergeet Mathi toch niet met al je drukke beizgheden? Je lief scoorde vorige zondag met Racing Waregem.

“Ik was de eerste die dan na de match een berichtje krijgt. Allez, ik mag het hopen dat ik na elke match de eerste ben. Soms moet ik een ??? sturen. En over de match van mijn broer Jarne houdt mijn ma mij dan weer op de hoogte. Er wachten nu Wielsbeke, 0 op 6, een paar toppers, dat wordt nog zwaar. Zeg, gelezen van dat Iraanse meisje dat zichzelf in brand heeft gestoken? Ze had zes maanden cel gekregen omdat ze als vrouw een voetbalstadion was binnen gegaan. Zo erg…!”