“Clubliefde mag wat kosten. Maar ‘familieclub’ is rekbaar”

© belga
Frank Buyse
Frank Buyse Senior writer

Eddy Cordier, CEO van Zulte Waregem, ergens midden april: “Het wordt een ramp. Wie zal in juni de zin hebben, of de durf, om in augustus in een voetbaltribune te gaan zitten? Maar in die periode moeten wij wel onze abonnementen voor het nieuwe seizoen verkopen, hé.” Matthias Leterme, zijn collega bij KV Kortrijk, klonk toen optimistischer: “Het zou kunnen meevallen. Ik denk dat mensen zullen snakken naar voetbal eenmaal de coronacrisis voorbij is.”

Leterme lijkt gelijk te krijgen. Bij KV Kortrijk en Club Brugge loopt de abonnementenwerving alvast als een trein. In Kortrijk werden op dag 1 zelfs 1.014 abonnementen verkocht, bij Club Brugge waren er begin juni zelfs al 21.000 abonnementen verkocht. De supporters snakken dus wel heel hard naar voetbal. Dat men nog niet eens weet hoeveel wedstrijden men voor zijn zure centen kan bijwonen, lijkt bijzaak. Al is het best realistisch dat er in augustus al pakweg 2.000 toeschouwers in de tribunes mogen zitten. De redenering van KVK-voorzitter Allijns is dan weer heel opportunistisch en cynisch: “Als 10.000 betogers mogen, moet 9.000 man in ons stadion ook mogen!”

De vrees van de bevolking lijkt in elk geval verdwenen. En de clubliefde blijkt bij velen groot: Jelle Brulez, commercieel manager B2C bij KVK, schreeuwde al zijn trots en vreugde uit: “Fantastisch! 95 % van onze abonnees wenst spontaan geen compensatie!” Let op spontaan: ze krijgen de keuze. Dat gaat over een compensatie voor de eventuele wedstrijden achter gesloten deuren van komend seizoen, de gemiste play-off 2-matchen van dit seizoen waren er al gratis bovenop. In Brugge is er wel discussie uitgebroken. Daar krijgen de abonnees een terugbetaling van 5 % van hun abonnementsgeld voor elke match die zij komend seizoen niet kunnen bijwonen. Daar zit het probleem echter niet. Wel in het forfaitair bedrag van 25 euro terugbetaling voor de vijf afgelaste play-off 1-matchen, topmatchen dus, van vorig seizoen. Waar ze wél voor betaalden. Ook hier hoefde het gros van de fans die compensatie niet. Clubliefde, en zeker bij blauw-zwart, mag wat kosten Maar één fan trok ermee naar de Economische Inspectie en eist minstens een tegoedbon van dezelfde waarde, net zoals bij afgelaste reizen, culturele en andere evenementen…., zoals in een Ministerieel Besluit vastgelegd. Hij heeft een punt. Want er is geen andere keuze. Rekent Club Brugge – dat weliswaar ook zijn spelers liet inleveren op de kampioenenpremie maar dat was wél in overleg – hier niet al teveel op de solidariteit van de achterban? Is de clubliefde zó vanzelfsprekend? Racing Genk, niet minder bemiddeld, verlengde ter compensatie meteen elk abonnement gratis tot de winterstop. Soms is de term familie rekbaar.


Reageren? frank.buyse@kw.be