‘Jongere broer van Eden en Thorgan’, gaf Google jarenlang bovenaan mee over Kylian Hazard (24) – zíjn carrière heu… flitste niet meteen. In mei 2019 veranderde dit in ‘contract van vier jaar bij Cercle Brugge’. Maar sedert 1 augustus schettert daar nu, in veelvoud, ‘geflitst aan 240 km per uur.” Maar, zo is hij wel, de ster van Cercle wil vlak voor het (eerste) degradatieduel van groen-zwart over alles praten. “Eden belde mij. Pourquoi si stupide? Het zal mij niet meer overkomen.”
Nul op twaalf: Waasland-Beveren lijkt nu al een duel op leven en dood tussen dé twee degradatiekandidaten. Wat loopt fout bij Cercle?
“Simpel: we zijn goed aan de bal maar kunnen het niet afmaken. En defensief maken we te veel fouten. Waarbij ik niet de schuld leg bij de verdedigers, dat is een opdracht voor de hele ploeg.”
Nog voor de start van de competitie vertelde jouw coach Fabien Mercadal in deze krant hoe hij op training al te veel vrolijk voetbal ziet, maar te weinig wil om te winnen. Blijkt ook in de wedstrijden: jullie kunnen geen voorsprong vasthouden.
“C’est ça. We hebben eigenlijk nog niet één volledig slechte match gespeeld, maar we vielen wel altijd na de rust terug. Dit is ook een heel jonge ploeg, die heeft tijd nodig. Maar er is met Saadi, Dabila, Peeters… al meer kwaliteit dan vorig seizoen, vind ik. En er komt nog versterking, nu moet er aan het collectief worden gewerkt. Ik denk echt dat het in orde komt. Eén match winnen en we kunnen vertrokken zijn. En dat moet dus Waasland-Beveren worden.”
Wat is het verschil tussen ex-coach Guyot en Mercadal?
“Guyot praatte veel, was rationeler, meer formateur. Mercadal is passioneler, is meer begaan met de resultaten dan met de opleiding.”
Er lijkt voor Kylian Hazard, contract van vier jaar, een bepalende rol in de ploeg weggelegd. Verwacht men je in een leidersrol?
“Er zijn wel meerdere zulke types in de kleedkamer, zoals Peeters, Dabila… Maar ben ik ook nog maar 24 jaar, ik ben wel één van de enige spelers van vorig seizoen die is overgebleven. Ik wil wel die verantwoordelijkheid, daarom besloot ik hier ook te blijven.”
Meteen een contract van vier jaar, na zes jaar omzwervingen. Na een behoorlijk eerste jaar bij Cercle nood aan een doorstart en standvastigheid?
“Ik vind Cercle best een leuke, familiale en jonge club. Ok, het ontbreekt een beetje aan identiteit, aan fans en aan resultaten, maar ik voel mij hier prima. Ik speelde vorig seizoen een aantal goede wedstrijden, ik wil dit nu bevestigen in een compleet seizoen. Efficiënter worden vooral. Vooral mijn stats moeten beter. Vier goals en één assist is te weinig.”
Maar je bent wel de chou van de fans. Je coach heeft geen problemen met zo’n rabona zoals tegen Kortrijk, een voorzet vanachter het steunbeen?
“Zolang die lukt niet (lacht). Ach, we voetballen toch ook om het publiek wat amusement te bieden?”
Overlopen we even je grillig parcours? Vanaf je 16de zat je in navolging van je broer Eden in de opleiding van Lille OSC. Dat duurde maar twee jaar.
“Ik zag voetbal nog te veel als amusement en niet als hard werken. Eden kon iets makkelijker onderscheid maken, kon sneller de knop omdraaien.”
Waarop één jaar tweedeklasser WS Bruxelles volgde, in handen van de malafide makelaar Bico die ook enige tijd met de Hazards werkte. Geen succes.
“Een desastreus seizoen, één puinhoop waarin sportief niet te presteren viel, meer kan ik daar niet over zeggen. We zijn intussen ook al lang weg bij Bico.”
Ja, het is zelfs je pa Thierry, nu ook officieel spelersmakelaar, die je contract van vier jaar bij Cercle heeft onderhandeld. Je zei nochtans eerder dat hij te braaf is.
“Het is nu eenmaal zo dat iedereen in de voetbalwereld alleen maar bezig is met geld, terwijl papa bij Braine (derde amateur, red.) voor iedereen altijd klaar staat als vrijwilliger. Hij zorgt er voor de beste ballen, het beste speelveld… En krijgt daarvoor niet altijd de dankbaarheid terug die hij verdient, vind ik. In die zin is papa soms trop gentil. Maar hij heeft hier mijn contract niet alleen onderhandeld, hoor (grijnst).”
“Mijn familienaam heeft mij ook wel eens geholpen”
Daarop huurde Zulte Waregem je. Viel ook niet mee: nauwelijks 111 speelminuten op het hele seizoen.
“Geen kwaad woord over Francky Dury, ik vind ‘m nog steeds een uitstekende coach. Alleen zag hij me nog te veel als de opvolger van Thorgan. Terwijl ik andere kwaliteiten heb. En een andere mentaliteit. Het lag dus ook aan mij, ik heb er niet alles gegeven om te slagen.”
En plots vlotte het wel bij het Hongaarse Ujpest Dosza. Het eerste seizoen dan wel: bijna alles gespeeld, vier goals en vijf assists. Om na een zware blessure het tweede helemaal terug te vallen.
“Eigenlijk werd ik pas in Hongarije bekeken als Kylian Hazard en niet als de broer van Eden en Thorgan. Ik kreeg er heel veel vertrouwen, had ook een ontzettend goede band met voorzitter Roderick Duchâtelet (zoon van eigenaar Roland Duchâtelet, red.). Maar het tweede seizoen was ik zes maanden out en bij mijn terugkeer bleek de coach niet meer te geloven in mij. Een moeilijke periode, maar ik had inmiddels bij Roderick mijn contract verlengd van drie naar vijf jaar en Ujpest wilde nog wel wat geld voor mij.”
Waarop … Chelsea je kocht.
“Ok, daar zat Eden wel voor wat tussen, mijn familienaam heeft mij ook wel eens geholpen (lacht). Ik kon er spelen met de U21 én ook een paar keer trainen met de A-kern. Dat was genieten natuurlijk. En bijleren van al die toppers. Van Fabregas vooral, herinner ik mij. Maar ik was toch blij dat Cercle Brugge mij wilde huren en ik hier mijn kwaliteiten kon tonen.”
Nooit getwijfeld aan die kwaliteiten? Je zei in die periode in een interview: ik kan het niveau aan van de Champions League.
“Vind ik nog steeds. Misschien ben ik een laatbloeier. Neem nu Percy Tau, straks met Club wellicht in de Champions League. Ik vind mij heus niet minder.”
Euh Kylian, je staat laatste in de Jupiler Pro League met 0 op 12.
“Het is een kwestie van hard werken en wat geluk hebben maar ik zie geen flankaanvallers in de Belgische competitie die beter zijn dan ik. Maar ik heb geen carrièreplanning. Ik voel me goed bij Cercle maar natuurlijk wil ik ooit hoger, wil ik ooit Rode Duivel worden enzovoort. Maar dat kan je allemaal niet plannen, hé.”
Het enige wat in je carrière is gepland is dat je die ooit met Eden en Thorgan samen in Braine afsluit?
(lacht) “Dat zou goed kunnen. De hele familie samen.”
De jongste, Jonathan, zou eigenlijk de beste voetballer van de vier broers zijn. Maar hij speelt op zijn 16de nog steeds bij Braine.
“Jonathan voetbalt voor zijn plezier. Hij is eerder het type dat eerst zijn school wil afmaken en dan wel verder kijkt. Je moet hem dat gunnen, niet iedereen hoeft per se profvoetballer worden. Ik begrijp dat best. Uiteindelijk vraagt het veel opofferingen: je mag dit niet, dat niet…”
En jij kan het nu wel allemaal opbrengen?
“Ik ben nog steeds een speelvogel. Voetbal blijft een spel om zich te amuseren. Maar tegelijk ben ik ook beetje bij beetje gaan begrijpen dat het een beroep is, waarvoor je betaald wordt om te werken en te presteren. Laten we zeggen dat ik meer matuur ben geworden.”
“Het is nu ook niet zo dat ik vrijwillig in de fitness ga zitten om kracht bij te trainen, maar ik let nu bijvoorbeeld wel op mijn voeding. Vroeger at ik zomaar wat, het hoefde niet altijd zó gezond te zijn.”
Jonathan de beste voetballer, Thorgan zou een een uitstekende kok zijn en Eden is de grootste eter van de Hazards. Waar ben jij het best in?
“Ho maar, Thorgan amuseert zich in de keuken maar ik weet zeker dat ik de beste kok ben. Ik kan echt alles klaar maken. Eden zei al dat ik we na onze profcarrière een frituur moeten beginnen. Je weet nooit, in Braine: een matchke spelen en tussendoor een frietje eten, leuk toch?”
Nu we het toch over je familienaam hebben. Je was op Edens glorieuze voorstelling bij Real Madrid. Denk je op zo’n momenten niet: hij Real Madrid en ik Cercle Brugge?
“Neen hoor. Het is zo dat je als voetballer wel zo hoog mogelijk wil geraken. Eden is op het hoogste niveau geraakt, Thorgan ook, Borussia Dortmund is ook absolute top. Anderen hebben er misschien minder voor over of hebben iets minder kwaliteiten, daarom hoef je niet minder gelukkig in het leven te staan.”
Hebben jullie nog veel contact?
“Maar ja! Als broers. Hij is best gelukkig in Spanje, weet ik. We bellen vaak maar hebben het dan nauwelijks over voetbal, meer over de kinderen en zo. We blijven een heel normale familie, hoor.”
Je bent ook al vader van een dochtertje, Aaliya. Dat is echt een familietrek, hé: jullie zijn allen vroeg vader geworden.
(trots) “Fijn toch? We zijn nu eenmaal allen family men.”
We moeten het nog hebben over…
“Over die snelheidsovertreding aan 240 km/uur, zeker? (diepe zucht) We maken allemaal fouten maar dat was wel een grote stommiteit, ik ontken er niets van. Meteen twee weken rijverbod: terecht. We hebben intussen een instituut bezocht waar mensen verblijven die voor hun leven zwaar gehandicapt zijn door een verkeersongeluk (Dominik Savio in Gits, red.). Ik had nog het geluk dat ik of niemand anders iets is overkomen. Maar dàt ik er spijt van heb…”
Je kan zo’n wangedrag van sommige andere vedetten verwachten maar niet van een Hazard, allen een onberispelijke reputatie.
“Een geweldige stupditeit. Ik was gehaast, er was niet zoveel verkeer op de snelweg, een wagen waarmee je makkelijk grote snelheden haalt (Audi S3 Sportback, red.)… Het was gebeurd voor ik het wist.”
Belt je grote broer Eden dan om je te zeggen ‘con!’?
“Hij vroeg me hoe ik zo stupide kon zijn geweest. Het zal me geen tweede keer overkomen.”
Het beste van KW
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier