Brandon Mechele: van KSV Bredene tot Estadio Bernabéu in Madrid

Een grote foto van hem aan de hoofdtribune, een babbeltje met iedereen die zijn pad kruist en een handdruk van de schepen van Sport… En of Brandon Mechele (26) graag gezien is rond de terreinen van KSV Bredene, de club waar hij in 1997 begon te voetballen. Twaalf jaar nadat hij hier zijn eerste training kreeg, mag de centrale verdediger dinsdag het heilige gras van Real Madrid betreden. Hoe geraakte Mechele van Bredene tot in Bernabéu? Een reconstructie.

“Het is ondertussen al van deze zomer geleden dat ik hier op KSV Bredene nog geweest ben, maar telkens ik hier ben, komen er toch herinneringen naar boven. Ik heb hier slechts een jaartje gespeeld, maar kwam hier wel elke zomer met vrienden shotten. In de winter voetbalden we ook in de zaal. Dat mocht niet altijd, maar we vonden altijd wel een manier om binnen te geraken.” (lacht)

“Mijn eerste trainer was Dimitri Depoorter. Hij had gevraagd aan mijn vader (Peter, red.) of ik eens mocht meetrainen. Mijn vader was hier immers trainer en nam mij geregeld mee. Als vier-, vijfjarige mocht ik eens met Dimitri zijn ploegje meetrainen en zo is de bal aan het rollen gegaan. Veel van dat eerste voetbaljaar herinner ik me niet meer. Ik heb wel nog prille herinneringen aan een tornooitje, waar Club Brugge mij zou ontdekt hebben. Ook KVO toonde interesse, maar het werd dus blauw-zwart.”

“Die overgang naar Club Brugge is één van mijn eerste voetbalherinneringen. Grappige anekdote: we waren eerst voorbij het Jan Breydelstadion gereden, want we vergaten rechts af te slaan op de Gistelsesteenweg. Nadat we terug waren gereden, doemde plots dat enorme stadion op. Dat maakt wel een indruk op je, zeker op een zesjarig, voetbalgek jongetje.”

“Van de eerste training herinner ik me niet veel meer. Ik weet wel nog dat die aanpassing heel vlot is verlopen. Voor mij maakte het eigenlijk niet veel uit of ik in Bredene of in Brugge voetbalde. Ik dacht daar eigenlijk niet bij na, voetbal was voetbal. Als ik maar tegen een bal kon shotten. Later begin je wel te beseffen dat Club Brugge een veel hoger niveau is, maar op dat moment heb je dat niet door.”

“Mijn vader, die vroeger zelf ook op behoorlijk niveau voetbalde, had al vrij snel door dat ik het mogelijk wel eens ver zou kunnen schoppen in de voetbalwereld. Dat was misschien ook wel de reden waarom hij altijd behoorlijk streng voor me was. Hij vond steeds dat ik meer uit mezelf kon halen dan ik eigenlijk liet uitschijnen. Volgens mij was hij de eerste die écht iets in me zag. Vooral toen ik bij de miniemen voor het eerst elf tegen elf speelde, maakte hij me dat duidelijk. Als ik hard zou blijven werken, kon ik het misschien wel ver brengen.”

“Bij de U15 kende ik een moeilijk jaar: zowat de volledige ploeg kreeg zijn kans bij de nationale jeugdselectie, maar ik niet. Bovendien was ik volop aan het puberen en dat is niet altijd bevorderlijk voor een voetbalcarrière. Op de koop toe had ik vaak last van blessures en groeipijnen.”

“Maar Jo Capelle, mijn toenmalige trainer, bleef in me geloven en gaf me een nieuwe kans bij de U16. Ik heb veel van hem geleerd, waarschijnlijk omdat hij destijds ook een verdediger was. Sindsdien is het eigenlijk alleen nog maar bergop gegaan: we pakten de titel met de U16, ik kreeg af en toe mijn kans bij de beloften, mocht een paar keer meetrainen met de A-kern…”

Maar de weg naar de top is lang, dus moet Mechele nog bijna vier jaar wachten op zijn eerste officiële speelminuten bij de eerste ploeg. In januari 2013 viel Björn Engels uit op winterstage en vloog Brandon Mechele richting Spanje. Na de winterstage mocht hij één dag per week bij de A-kern trainen vooraleer definitief naar de eerste ploeg overgeheveld te worden. Op zondag 5 mei 2013 mag hij van Juan Carlos Garrido in de thuismatch tegen Lokeren in PO1 voor het eerst op de bank zitten en meteen 8 minuten invallen.

“In de tweede helft moest hij opwarmen en plots werd hij naar de bank geroepen”, vertelde vader Peter vlak na de match in deze krant. “Je droomt er jaren van en als het dan gebeurt, zijn debuut in het shirt van blauw-zwart, dan is dat onwezenlijk. Ik verwachtte het niet.”

Na een tweede invalbeurt op Standard tekent Mechele zijn eerste profcontract voor één seizoen. “Dan heb je nog steeds vrijheid als er volgend jaar een ploeg interesse toont”, liet vader Peter in mei 2013 optekenen. “Nu heeft hij eigenlijk in zijn handen wat hij altijd al wou bereiken. Eerst wou hij op dat eerste plein spelen voor een volle tribune, nu heeft hij een profcontract. Dromen komen soms uit…”

Brandon Mechele groeit tijdens zijn eerste twee seizoenen bij de A-kern meteen uit tot een vaste waarde. “Met gedurende dat tweede seizoen als absolute hoogtepunt de bekerwinst, met in de finale een zege tegen Anderlecht. Maar ook de Europese kwartfinale tegen Dnipro was een memorabel moment. Een topperiode.”

Onder Michel Preud’homme lijkt Mechele plots op een zijspoor te zitten bij Club Brugge, maar een uitleenbeurt aan het Sint-Truiden van Ivan Leko is de redding. “Vooral die periode voor mijn uitleenbeurt aan Sint-Truiden was bijzonder lastig. In het begin had ik mijn twijfels bij de beslissing om naar Limburg te trekken en vreesde ik dat het met niet zou lukken. Achteraf gezien ben ik enorm blij dat ik die keuze heb gemaakt. In Limburg ben ik opengebloeid.”

“Na mijn periode bij STVV was er even onduidelijkheid over mijn toekomst. Het feit dat Ivan Leko werd aangesteld als hoofdcoach bij Club, was de hoofdreden om bij Club te blijven.” En Mechele bewijst dat hij wel degelijk in Brugge thuishoort. In de driemansdefensie van Leko speelt de centrale verdediger elke seconde en heeft hij een groot aandeel in de Brugse titel.

Na een topseizoen mag Mechele zijn tweede titel met Club vieren. “Ook twee jaar geleden werden we kampioen, maar toen speelde ik veel minder. Nu heb ik echt het gevoel dat het ook ‘mijn titel’ is”, vertelde hij in een interview aan deze krant. Als leuk extraatje volgt een contractverlening tot 2022.

Onder Philippe Clement speelt Club Brugge weer met een viermansdefensie. Mitrovic en Deli vormen voorlopig het vaste centrale duo, waardoor Mechele voorlopig weer op de bank zit. “Ik sta open voor het systeem met vier verdedigers en werk hard om dat spelsysteem even goed onder de knie te krijgen. Het klopt dat die centrale rol met drie verdedigers me op het lijf is geschreven, ik ben er ook international door geworden. Dat is het beste systeem voor mij, maar dat wil niet zeggen dat ik niet in een viermansdefensie kan spelen.”

“Dat is ongelooflijk, hé. (brede glimlach) Als kleine jongen droom je er al van om daar gewoon eens te kunnen zijn, laat staan te kunnen voetballen. Ik heb uiteraard al veel meegemaakt, maar toch… In dat mythische stadion spelen, zal heel speciaal zijn. Ik ben ook altijd grote fan geweest van Sergio Ramos. Een groot stuk van mijn familie zal er bij zijn: vriendin, broer, twee neven, nicht… Zij maken er een citytrip van. Het wordt een superervaring.”