Boezemvrienden Dylan Verstraete en Tom Deman tegen mekaar in Vlamertinge-Boezinge

Dylan Verstraete (links) en Tom Deman: "We leerden elkaar kennen op camping Klein Strand in Jabbeke." © foto MG
Redactie KW

De nauwe vriendschapsband tussen Tom Deman, de 24-jarige aanvaller van Sassport Boezinge, en Dylan Verstraete, de 23-jarige polyvalente verdediger van KSK Vlamertinge en vorig seizoen nog uitkomend voor Boezinge, moet komende zondag even wijken voor deze derby in eerste provinciale.

Sassport begon het seizoen met een 0 op 6 en is erop gebrand om punten af te snoepen van buur Vlamertinge, dat met een 6 op 6 een sterke start nam.

Tom Deman: “Het lijdt geen twijfel dat de derby van zondag voor ons uiterst belangrijk is. We willen absoluut onze eerste punten van het seizoen pakken. Iedereen ziet ons dit seizoen in de top vijf eindigen, aan ons om dat zondag te tonen.”

Dylan Verstraete: “Wij leven met vertrouwen naar de derby toe en willen dit seizoen een stevige thuisreputatie opbouwen. Het worden 90 minuten aan een hoge intensiteit en ik heb het gevoel dat wij daar wel klaar voor zijn. Ook de derde helft zal volgens mij trouwens aan een hoge intensiteit zijn.” (lacht)

Tom: “De verbroedering met Dylan na de wedstrijd is ook iets waar ik naar uitkijk. Hij is zelfs van plan om me na twintig minuten te blesseren en rood te pakken, zodat we samen pinten kunnen pakken.”

Dylan: “Met je teenblessure zal dat misschien zelfs niet nodig zijn. Je hebt jezelf uit voorzorg al geblesseerd.” (lacht)

Rustig mannen. Dylan, jij was vorig seizoen nog basisspeler bij Boezinge. Zorg jij voor de nodige inside info?

Dylan: “Het is nagenoeg dezelfde ploeg als vorig seizoen, dus ik kan mijn ploegmaats wel wat sturen en tips geven. Maar coach Joost Malfait is heel sterk in zijn tactische varianten, het kan goed zijn dat mijn inside info zondag niets waard blijkt.”

Jullie zijn zowel binnen als buiten het voetbal heel close. Vanwaar die klik?

Tom: “Onze grootouders stonden op camping Klein Strand in Jabbeke en al heel snel hadden Dylan en ik elkaar gevonden. We waren pas vier of vijf jaar oud, maar toen al was het al voetballen wat de klok sloeg. We speelden partijtjes één tegen één die soms op 53-53 eindigden.”

Dylan: “Ik denk dat we allebei met een voetbal in de buik geboren zijn. Tom speelde voor Club Brugge en als ik me goed herinner zat ik dan bij Cercle. Ik had toen al door dat Tom technisch heel sterk is en keek eigenlijk een beetje naar hem op. Je kan dus inderdaad wel zeggen dat ik ‘deugd’ heb gehad van onze onderlinge matchkes.”

Tom: “Sindsdien zijn we altijd blijven contact houden en het was al snel duidelijk dat het niet enkel op voetbalvlak klikte. We hebben hetzelfde soort humor en zijn ook geregeld samen de Ieperse uitgaansbuurt gaan afschuimen.”

Dylan: “We hebben samen een minivoetbalploegje Joga Bonito en dan hoort het erbij om na de wedstrijden enkele potten te pakken. Onze vaste afspraak na de training op donderdagavond mis ik nu eigenlijk nu al.”

Zijn jullie ook gelijkaardige types voetballers?

Tom: “Ik ben iemand die altijd uit de tackle probeert te spelen, terwijl Dylan wel eens iemand doormidden zou durven zagen. (lacht) Nee, Dylan is vooral een voetballende verdediger die ook hoger op het veld aardig uit de voeten kan.”

Dylan: “Ik kan voetbaltechnisch wel mijn mannetje staan, maar Tom is toch meer de speler die met één actie een match kan beslissen. Ik moet 90 minuten geconcentreerd blijven om geen foutjes te maken, Tom kan perfect een kwartier onzichtbaar zijn om dan met een weergaloze actie uit te pakken.”

Hoe groot is de kans dat jullie zondag mekaars rechtstreekse tegenstander worden.

Tom: “Ik hoop in de eerste plaats dat mijn teenblessure gunstig evolueert zodat ik aan de match kan starten. In het verleden stond ik in de nationale beloftereeksen al enkele keren tegenover Dylan, in theorie zou het dus wel kunnen.”

Dylan: “De coach speelt me dit seizoen iets hoger uit, ik vermoed dat ik op het middenveld zal starten.”

Tom, hoe jammer vond je het dat Dylan ervoor koos om weer voor Vlamertinge te kiezen?

Tom: “Het is altijd jammer om je buddy te zien vertrekken. Ik heb hem wel voorzichtig proberen te overtuigen om te blijven, maar Dylan is echt kind aan huis in Vlamertinge en dus begrijp en respecteer ik zijn keuze wel.”

Dylan: “Ik coach de U12 en de U17 in Vlamertinge en ook mijn ouders en vriendin zijn actief betrokken bij de club. Het was voor mij eigenlijk een beetje thuiskomen. In Boezinge heb ik wel veel vrienden moeten achterlaten, het wordt zondag dus een blij weerzien.”

Zondag 15 september om 15 uur: Vlamertinge – Boezinge.