WS Desselgem zal het seizoen beginnen met een volledig nieuw bestuur. Na ruim twintig jaar als voorzitter zet boegbeeld Tony Vandeghinste er een punt achter. Hij laat een financieel gezonde club met veel potentieel achter.
Tony Vandeghinste en WS Desselgem werden altijd in één adem genoemd en voor de supporters zal het wennen worden om de man met een nuchtere visie minder op de club te zien. Tony Vandeghinste was ook een voorloper om de kaart van de jeugd te trekken.
“Voetbal speelde altijd een belangrijke rol in mijn leven. Ik voetbalde tien jaar bij Zwevezele en was jeugdtrainer bij Koolskamp. Toen ik mij in 1989 in Desselgem kwam vestigen als nieuwe bankier polste Rita Michels, die wist dat voetbal mijn passie was, mij om in het bestuur te komen. Daniel Descamps was toen voorzitter en onze vergaderingen in lokaal Sint-Cecilia bij Andrea en daarna bij Marc en Christiane waren soms memorabel. In 1998 werd ik voorzitter en de afgelopen jaren groeide de club van een kleine twee honderd naar ruim vijfhonderd leden. Als voorzitter had ik een dubbele doelstelling. Met zoveel mogelijk Desselgemnaars in de ploeg wilde ik zo hoog mogelijk spelen en bij de jeugd moest elke speler minstens de helft van de speeltijd op het veld staan.”
27 frank in clubkas
“Uiteraard was het ook belangrijk om een goed financieel beleid te voeren. Toen ik overnam, zat er 27 frank (0,67 euro, red.) in de clubkas, maar met Rita Michels als penningmeester werden geen onnodige uitgaven gedaan. Ook ikzelf als bankier waagde mij nooit aan financiële avonturen in de zin van dure transfers. Wij deden de afgelopen jaren trouwens amper transfers. Ten koste van de sportieve ambitie? Wij speelden inderdaad nooit hoger dan derde, hoewel wij op een bepaald moment onder Nico Bekaert wel een ploeg hadden die mee kon in tweede. Het was ook zo dat de betere spelers altijd weggehaald werden. Zo deed ik met Dimitri Himpe mijn eerste belangrijke uitgaande transfer. Ook Coopman, Verstraete en Gunst zetten hun eerste voetbalpassen bij Desselgem. Ik probeerde hem zo goed mogelijk te volgen en Gunst ging ik zelfs bekijken bij Ajax 2 tegen Eindhoven.”
“De afgelopen seizoenen waren er ups en downs. Eén van de hoogtepunten was de samenwerking met Filip Desmet, die hier begon bij de jeugd en later twee jaar terug kwam al trainer. Een bewijs dat geld niet alles is in het voetbal. Uiteraard maakte ik door het voetbal ook een massa vrienden. Jammer vind ik dan weer de mentaliteitsverandering van een “Wij”-maatschappij naar een “Ik”-maatschappij. Voetbal is een ploegsport, maar “Ik” kan nooit een match winnen, “Wij” wel.”
Dankwoorden
“Bij een afscheid horen ook dankwoorden. Ik wil iedereen van de vroegere en huidige bestuursleden en zeker Paul Peers, Rita Michels, Germain Algoet, Gino Decruyenaere, Frans Vandewalle en Frans Dhondt, Steven D’Hoop en Steven Nys, Paul Derycke, de trainers, spelers, afgevaardigden, vrijwilligers, sponsors, het stadsbestuur en de vele anonieme werkers van 1989 tot 2020 bedanken voor hun tomeloze inzet voor WS Desselgem. Samen zorgden wij ervoor dat honderden spelertjes hun hobby konden beoefenen in de beste omstandigheden. Dat was ondermeer de verdienste van Frans, Trees, Roos en Ronny, die er voor zorgden dat de kleedkamers er altijd kraaknet bij lagen. Voor mij is het nu tijd voor iets anders. Nu wil ik focussen op de kleinkinderen. Uiteraard wens ik Peter Geerolf en zijn nieuwe ploeg veel succes en als ze mij nodig hebben, mogen zij altijd een beroep doen op mij.”
(IVD)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier