“Als mijn ex-clubs tegenover elkaar staan, kies ik voor Genk”

Marc Notredame speelde bij verschillende West-Vlaamse clubs. Hier zien we hem aan het werk in het shirt van KM Torhout. (Foto a-RN) © KRANT VAN WEST-VLAANDEREN
Sam Bracke
Sam Bracke Medewerker KW

Zo veel zijn er niet, spelers die voor KRC Genk én KV Oostende speelden. Zinho Gano zit bij elke KVO-fan nog fris in het geheugen, maar kennen jullie Marc Notredame nog? De 47-jarige Oostendenaar dwong in 1996 de promotie naar de hoogste klasse af met de Genkenaars, om daarna voor KV Oostende te kiezen.

Marc Notredame heeft ondertussen wel wat voetbalwatertjes doorzwommen. Hij groeide op in De Panne en leerde bij het plaatselijke KRC de kneepjes van het vak. “Als 16-jarige mocht ik er al bij de eerste ploeg in tweede provinciale debuteren”, aldus Marc, die ondertussen al jaren in Oostende woont. “Daarna kon ik naar SK Torhout, dat in bevordering speelde. Na drie jaar bij Torhout trok ik naar derdeklasser Heirnis Gent.” Daar werd de 47-jarige Oostendenaar tijdens de bekercampagne door KRC Genk opgemerkt. “Het was Harm van Veldhoven, die kwam scouten tijdens Heirnis Gent-KV Kortrijk, die mij opmerkte. We wonnen die bekermatch en speelden in de volgende ronde tegen Genk. Zo is de bal aan het rollen gegaan.”

Verhuis naar Limburg

Marc rondde zijn studies LO succesvol af en gaf al een tijdje les, maar wilde de kans om profvoetballer te worden niet laten liggen. “Het was het proberen waard. Ik verhuisde vanuit Oostende naar Limburg, want ik moest in een straal van 20 kilometer rond het Genkse stadion verblijven. Ik woonde er in hetzelfde flatgebouw als Philippe Clement, die nog steeds een goede vriend is. We hebben nog wekelijks contact.”

“Na mijn seizoen bij Genk draaide ik met Dennis van Wijk een uitstekend jaar bij KVO”

In het seizoen 1995-1996 had KRC Genk een sterke ploeg. Het dwong de promotie naar de hoogste klasse af. “Het was het enige jaar dat er drie ploegen van tweede naar eerste promoveerden. Lokeren speelde kampioen en wij werden tweede, maar RFC Sérésien werd opgedoekt waardoor we toch rechtstreeks mochten promoveren. Met onder meer Branko Strupar, Philippe Clement, Fabijan Komljenovic, Besnik Hasi, Jacky Peeters en Ronny Gaspercic hadden we een heel sterke kern.”

Marc mocht in Genk blijven, maar opteerde toch voor een terugkeer naar de kust. “Intussen hadden we Aimé Anthuenis als trainer, een goede coach en aimabel man, maar onder hem kwam ik nog maar weinig aan de bak. Daarvoor, onder Pierre Denier, kreeg ik wel steevast speelkansen. In 32 van de 34 matchen haalde ik de selectie, dus ik mocht zeker niet klagen. Met het oog op de overgang naar eerste klasse investeerde KRC Genk echter in heel wat nieuwe sterspelers – het haalde onder meer Souleymane Oulare, Bart Goor, Davy Oyen… – waardoor de concurrentie alleen maar zou toenemen.”

Liesbreuk

“Bovendien had ik geen zin om nog een jaartje langer zo ver van huis te wonen. Limburg voelde voor mij als het buitenland aan. Ik kreeg aanbiedingen van SK Deinze en KV Oostende. Als rasechte Oostendenaar moest ik niet lang twijfelen. Met een jonge ploeg draaiden we er onder Dennis van Wijk een degelijk seizoen, maar na een liesbreuk tekende ik – eigenlijk te vroeg – voor een andere ploeg. Of ik spijt heb van die keuze? Misschien wel, maar dat is het verleden en daar kan ik nu toch niets meer aan veranderen.”

Na KVO speelde Marc nog voor KM Torhout (vier seizoenen), KEG Gistel (vier seizoenen), KVV Coxyde (twee seizoenen) en nog eens SK Torhout (een seizoen). “Het heeft lang genoeg geduurd”, lacht Marc. “Maar ik ben nog steeds met voetbal bezig. Zo ben ik leerkracht LO in het GO! Atheneum Calmeyn in De Panne, waar ik les geef in de voetbalrichting.”

Wout Faes

“Daarnaast volg ik ook het eersteklassevoetbal nog op de voet. Vooral dan de prestaties van mijn goede vriend Philippe Clement met KRC Genk en van KV Oostende, waar ik – via een vriend die zijn manager is – goede contacten heb met Wout Faes. Als ‘mijn’ twee clubs tegenover elkaar staan, ben ik geneigd om voor Genk te kiezen. Maar ook voor KVO heb ik nog veel sympathie. Zowel naar KRC als KVO ga ik elk seizoen een viertal keer live kijken.”

“Ik ben er zeker van dat mijn goede vriend Philippe Clement het ver zal schoppen als T1”

Ook over de sportieve gang van zaken heeft Marc een uitgesproken mening. “Met Gert Verheyen heeft KVO een uitstekende trainer beet. Hij kent het klappen van de zweep en is altijd heel open. Gert slaat de bal nooit mis. In het hedendaagse voetbal moeten eerlijke trainers geprezen worden. Na de zege tegen Lokeren mag het behoud in principe geen probleem vormen. De bekercampagne kan het seizoen eventueel nog wat extra kleur geven.”

Leider Genk raast door de competitie. “Maar om nu meteen van de titel te spreken, vind ik het nog veel te vroeg. Of Oostende zondag in Genk iets kan halen? Dat denk ik persoonlijk niet, maar na het zware programma van de Limburgers weet je maar nooit. Het is echter de taak van de trainer om zijn jongens ook in een druk programma fris te houden en daar slaagt Philippe wonderwel in. Hij durft te roteren en dat loont. Philippe is iemand van principes. Hij blijft zichzelf en houdt vast aan zijn ideeën. Ik ben er dan ook van overtuigd dat hij het als trainer nog ver zal schoppen”, besluit Marc, die met Maxim (15) en Elise (11) papa van twee tieners is. Maxim voetbalde vroeger nog bij KVO, maar nu is hij bij WS Oudenburg aan de slag.