41-jarige Sam Van Crugten verlaat ‘zijn’ Diksmuide voor buur Keiem

Sam Van Crugten voetbalde jaren in de kleuren van KSV Diksmuide, maar speelt vanaf volgend seizoen in het paars en wit van Keiem. (foto Bart) © VDB
Redactie KW

Sporting Keiem bereikte deze week een akkoord met Sam Van Crugten. Het plukt daarmee een icoon bij ‘grote buur’ KSV Diksmuide weg. Een opvallende transfer. “Maar op de reacties van een paar enkelingen na, kreeg ik vooral positieve commentaren”, aldus de 41-jarige Diksmuideling.

Na bijna 10 jaar bij KSV Diksmuide, verdeeld over twee periodes, leek alles erop dat Sam Van Crugten zijn carrière op De Pluimen zou afsluiten, maar op 41-jarige leeftijd kiest hij dus alsnog voor een nieuwe uitdaging. “Ik heb de ambitie om minstens nog een jaar te voetballen. Keiem leunt qua sportieve ambities het best bij mijn wensen aan”, verklaart Sam. “Daar kan ik op mijn geliefkoosde positie spelen en een belangrijk onderdeel van een ambitieus geheel zijn. Bovendien heb ik het gevoel dat mijn verhaal in Diksmuide eerlijk gezegd een beetje over is. Bij de Diksmuidse B-ploeg spelen was nog een optie, maar dat zag ik niet zitten.”

Top in derde

De kans is wel groot dat het volgend seizoen derde provinciale zal worden voor Keiem. Paars-wit staat immers op een degradatieplaats in 2A, de reeks van KSV Diksmuide A. “Maar als het derde wordt, hebben ze de ambitie om de kop te spelen. Het spreekt me wel aan om nog eens voor de prijzen te kunnen voetballen. De

Diksmuidse B-ploeg (momenteel op een tweede stek in vierde A, red.) maakt nog kans op promotie naar derde, maar daar zou ik de enige ouderdomsdeken zijn en de kloof met de jeugd is ondertussen heel groot”, aldus Sam, die in zijn carrière ook nog voor KM Torhout, KVV Coxyde, Winkel Sport, VK Langemark, VV Oostduinkerke en Spermalie-Middelkerke speelde.

Keiem leunt op het vlak van ambitie het best bij mijn wensen aan

“Het was uiteindelijk geen makkelijke keuze om voor buur Keiem te kiezen, maar Sam Vanhoutte, die er de transfers regelt, trok me over de streep. We speelden nog samen bij Diksmuide en hebben nog steeds een goed contact. Intussen lichtte ik het Diksmuidse bestuur in en de meesten gunnen me mijn transfer, maar het blijft uiteraard met een dubbel gevoel. Bepaalde mensen kunnen het al wat beter plaatsen dan anderen. De meeste bestuursleden kunnen er mee leven, maar bij anderen ligt het wat gevoeliger.”

En zo wordt Keiem wellicht het verrassende eindstation na een lange en succesvolle carrière. “Hoeveel seizoenen ik er uiteindelijk nog zal spelen, valt af te wachten. Ik leef van jaar tot jaar en luister naar mijn lichaam”, lacht Sam, die ook nog afgevaardigde is bij de U12 van Diksmuide, het ploegje van zijn zoon. “Mijn zoon blijft bij KSVD spelen en ik zal hem uiteraard blijven volgen. Na mijn carrière trainer worden? Die kans bestaat, maar ik hou alle pistes open. Misschien vind ik wel mijn uitdaging in een andere sport, want ook tennis en hardlopen zijn mijn ding.” (SB)