Na drie keer afscheid te hebben genomen van het provinciale voetbal keert Mattias Van Acker (42) terug als doelman van VVC Beernem A.
In september 2020 startte de competitie heel even op. Mattias Van Acker verdedigde het doel van Jong Male VV. In november, toen alles was stopgezet wegens de pandemie, zegde hij ons: “Als het kampioenschap hervat, hoop ik nog een paar keer aan te treden om daarna in stilte te verdwijnen. Indien niet, dan sluip ik weg als een dief in de nacht. Ik heb al genoeg afscheid genomen en gefeest.”
Goalies coachen
Inderdaad, Mattias Van Acker, destijds supergoalie bij onder meer Jong Male, Damme, Eendracht Brugge en Dudzele, kondigde in 2014 voor het eerst zijn afscheid aan bij Hogerop Oedelem. “Op de Bruinberg werd ik getraind door Sven Dhoest, aan wie ik sublieme herinneringen bewaar. Zelf was ik van plan om de goalies te coachen in Male, waar ik dus naartoe ging. Na enkele maanden trad ik weer op bij het geheel waar ik mijn jeugdjaren had doorgebracht. We haalden zowaar de nacompetitie.”
Na heel lang aandringen, ben ik alsnog bezweken voor de uitdaging weer in tweede provinciale aan de slag te gaan
“In 2017 nodigde ik ettelijke vrienden uit voor mijn definitieve stop. Onder luid applaus verliet ik het nostalgische veld langs de Brieversweg. Blijkbaar wilde het lot mij nog langer ballen zien pakken. T1 Rik Bouckaert debuteerde in Varsenare en zag zijn keeper Kenneth D’Hondt uitvallen met een kruisbandletsel. Ik kreeg de vraag of ik de coach uit de nood wilde helpen. Wie mij kent weet dat ik dergelijke uitdaging in eerste provinciale niet uit de weg ga. Een prachtseizoen keepte ik. Toch slaagden we er niet in het behoud te verzekeren. Het jaar daarop, met Stan Braem in onze rangen, behaalden we grandioos de oppergaai en promoveerden opnieuw. Daarna zakten we terug omdat we te jong en te onervaren waren. Ik werd omringd door ploegmaats die 23 jaar jonger waren. Bij aanvang van het vorige seizoen verving Jo Capelle Rik Bouckaert. De nieuwe T1 wilde een jongere doelman. Daar moest ik me bij neerleggen en vroeg aan Male, de ploeg van mijn hart, of ik mocht terugkeren. De competitie werd gecounterd door corona en definitief afgelast. Voor mij was het over en uit.”
Neverending story
“Tot vorige maandag stond dat besluit vast, ik had gezworen dat mijn keepersloopbaan definitief tot het verleden behoorde. Maar toen ging ik alsnog in op de uitnodiging van VVC Beernem om een te komen praten. Die mensen hadden een probleem tussen de palen omdat hun beresterke goalie Arne Coeck definitief gestopt was wegens werkomstandigheden. Ze wilden hun andere keepers alle kansen verlenen, maar blijkbaar liep dat niet zoals verhoopt. Hoe dan ook, na lang, heel lang aandringen, ben ik alsnog bezweken voor de uitdaging weer in tweede provinciale aan de slag te gaan. Ach, blijkbaar is dat een neverending story.”
Ballen pakken verleer je niet, dat is net als rijden met de fiets
“Op donderdag 26 augustus verscheen ik voor het eerst op de oefensessie. Lode Vanneste, met wie ik ooit samenspeelde bij Hogerop Oedelem, is nu keeperstrainer. Hij liet me pittige ballen pakken maar het lukte probleemloos. Ik bleef immers altijd krachttraining doen en tors geen gram teveel. Trouwens, ballen pakken verleer je niet, dat is net als rijden met de fiets. Op zondag 29 augustus verdedig ik voor het eerst het doel van de fusieploeg, vriendschappelijk tegen Dosko Sint-Kruis. De daaropvolgende zaterdagavond, 4 september, start de competitie met een thuismatch tegen SVD Kortemark. We zijn er weer ingerold. En ja, de combinatie met mijn officiersopleiding is doenbaar, die broodwinning krijgt vanzelfsprekend alle voorrang en houdt me conditioneel op peil.” (JP Vanheerswynghels)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
