Deerlijkenaar Robbe Coudyzer is lid van de Belgian Barbarians, onze nationale ploeg American football

Robbe Coudyzeris lid van de Belgian Barbarians, de nationale ploeg American football. (Foto DRD)
Redactie KW

American football is in ons land een eerder onbekende sport. Als het van Robbe Coudyzer afhangt, mag (moet) daar dringend verandering in komen. “Onbekend maakt onbemind”, stelt de 22-jarige Deerlijkenaar die lid is van de Belgian Barbarians, de nationale ploeg van België.

Robbe Coudyzer kwam eerder toevallig bij American football terecht. De 22-jarige lasser bij de firma Abutriek uit Vichte woont samen met mama Katrien Stichelbout en pluspapa Davy Hostijn aan het Stationsplein in Deerlijk. “Zoals zovelen heb ik eerst gevoetbald”, start Robbe zijn verhaal. “Toen ik in het eerste leerjaar zat, heb ik mijn eerste balletjes getrapt bij de plaatselijke voetbalclub WS Desselgem, omdat we in die tijd nog in Desselgem woonden. Ik heb er drie seizoenen gespeeld en in het vierde leerjaar de overstap gemaakt naar Deerlijk Sport. Daar heb ik 7 jaar gespeeld.”

“Mijn American football avontuur is pas in 2015 van start gegaan. In februari was er de klassieke Super Bowl, tot nader orde nog altijd het best bekeken eendaagse sportevenement ter wereld met alleen in de VS al meer dan 110 miljoen kijkers, en we zochten een organisatie die de Super Bowl op een speciale manier in het daglicht stelde. De dichtstbijzijnde club bleek in Izegem te zijn: de Izegem Tribes. We zijn daar met vijf vrienden naartoe geweest, zeg maar vijf buitenstaanders in een voor ons onbekende club… Er werden hamburgers gegeten, er werd wat gedronken en ‘s nachts waren we getuige van de overwinning van de New England Patriots tegen de Seattle Seahawks.”

“Ondertussen hadden we al uitgebreid kennisgemaakt met de spelers en de entourage van de Izegem Tribes en er werden plannen gesmeed om eens een proeftraining te gaan meevolgen. Ik voelde mij onmiddellijk welkom in de club en heb beslist om mij verder te engageren. Ik heb nog geen seconde spijt gehad van deze beslissing. Ik heb het er naar mijn zin. Het is echt mijn dada.”

Kampioen in 2018

“Mijn eerste competitiejaar in 2016 was een meevaller. We hadden een goede lichting en drongen als junior (U19) door tot de finale van de Beker van België. We verloren die wel maar het was niettemin een toffe ervaring. Het eerste jaar bij de seniors was een overgangsjaar. We konden niet bevestigen en verloren de meeste van onze wedstrijden. In 2018 miste een trainerswissel zijn uitwerking niet. We regen de overwinningen in tweede nationale aan elkaar en werden kampioen.”

“Dit jaar konden we dat nog eens herhalen. Promoveren naar eerste klasse zat er echter elke keer niet in. In onze competitie moet de kampioen een barragewedstrijd spelen tegen de laatste ploeg uit eerste nationale, maar die confrontaties verloren we telkens… De meeste clubs in het American football vind je in de grotere steden: Brussel, Antwerpen, Gent, Oostende… In Izegem zijn we één grote familiebende. De club telt een 80-tal leden en brengt drie clubs in competitie: U16, U19 en seniors.”

“American football is de populairste sport in de VS maar daarbuiten relatief onbekend. Het is ook niet het gemakkelijkste spel om te volgen. Voor leken in de sport lijken het stoere mannen die tegen elkaar aan beuken en daaromheen spelers die kriskas door elkaar lopen… maar het is veel meer dan dat…”

Wide receiver

“Net als bij voetbal mag een team bij American football elf spelers tegelijkertijd op het veld hebben staan. Maar omdat er onbeperkt mag gewisseld worden als het spel stilligt, is het type spelers dat in het veld staat sterk afhankelijk van de situatie. Een team bestaat uit 46 spelers, die in drie groepen zijn in te delen: offense (aanval), verdediging (defense) en special teams.”

“Er kan op drie verschillende manieren gescoord worden: een touchdown, een fieldgoal en een safety. Tijdens mijn eerste jaren stond ik nog een stuk zwaarder en werd ik uitgespeeld als linebacker in de verdediging. Het verlies van heel wat kilo’s bracht mij in het aanvallend compartiment. Ik ben nu ‘wide receiver’, dat zijn snelle spelers die beschermd worden en zich specialiseren in het vangen van de bal.”

“Ik was begin augustus niet weinig verrast toen ik in mijn mailbox een uitnodiging van de liga vond voor de selectietraining van de nationale ploeg. Ik moet het daar blijkbaar voortreffelijk gedaan hebben want ik werd effectief geselecteerd voor de Belgian Barbarians. Ik speelde dit jaar al mee in drie wedstrijden. In de vriendschappelijke thuiswedstrijd tegen Ierland op het veld van de Limburg Shotguns in Beringen werd het een close game, die we uiteindelijk met het kleinste verschil (6-7) verloren.”

Naar Israël

“De eerste kwalificatiematch voor het Europees kampioenschap bracht ons naar Israël. We wonnen er met 23-32. Hongarije, de favoriet van onze poule, was de volgende tegenstander. Dat was andere koek. We verloren dat treffen met 7-31. In 2020 staan er nog confrontaties op het programma tegen Spanje en Turkije.”

“Van American football zal ik alvast niet rijk worden, want we moeten alles zelf financieren. Ook de reiskosten naar Israël betaalde ik uit eigen zak. Er zijn in België maar weinig spelers die iets verdienen. Maar de kameraadschap maakt alles goed.”

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier