Pierre-Antoine Gillet streeft met Oostende naar elfde titel op rij: “Het is niet altijd de beste ploeg die op het einde wint”

Pierre-Antoine Gillet is klaar voor zijn zesde titel bij Oostende. (foto VDB) © VDB
Redactie KW

Vorig seizoen werd Pierre-Antoine Gillet nét geen MVP (Most Valuable Player) van de bekerfinale, nét geen MVP van de finales van de play-offs én net geen Speler van het Jaar. Hij moest telkens de duimen leggen voor ploegmaat Loïc Schwartz.

Dit seizoen eindigde Gillet opnieuw tweede in het referendum Speler van het Jaar. Maar Gillet heeft hogere ambities, het collectieve telt. De Belgian Lion, die de kapiteinsband van de geblesseerde Djordjevic tijdelijk overneemt, gaat nu voor een nieuwe landstitel. Het zou al zijn zesde zijn en de elfde op rij voor Filou Oostende.

Filou Oostende gaat dus vanaf zaterdag tegen Kangoeroes Mechelen op zoek naar een nieuwe landstitel. Formule: best of five. Ten vroegste woensdag, aan de vooravond van Onze-Lieve-Heer Hemelvaart, kunnen de spelers een 23ste streepje toevoegen op de erelijst. Anders volgen er vrijdag en volgende zondag nog een vierde en vijfde finale.

Gillet en coach Dario Gjergja: het is een gouden combinatie. “Bij Luik speelde ik twee seizoenen onder hem. Van 2013 tot 2017 was ik vier seizoenen in Oostende bij hem aan de slag”, aldus Pierre-Antoine Gillet. “Nu ben ik toe aan het tweede jaar van mijn tweede periode bij Oostende. Maar in vergelijking met mijn eerste periode merk ik wel een verschil bij hem. Vroeger was coach Gjergja langs de lijn wat meer crazy.”

“In Luik waren we soms ook wat bang voor hem. Ik was toen pas 18, hij leek eerder een vaderfiguur voor mij. Als jonge speler had ik het gevoel dat hij ons meer pushte. De generatie van nu is anders dan de onze. Onze coach moet zich aan hen aanpassen, niet omgekeerd. Maar zijn liefde voor basket is nog toegenomen.”

Perfectie

“Natuurlijk was de aanwezigheid van coach Gjergja een van de redenen waarom ik in de zomer van 2020 vanuit Spanje naar Oostende terugkeerde. Ik ben nu ook een van de oudere spelers. Naast het veld praten we met elkaar ook over zaken buiten het basketbal. Je kan onze band zelfs vriendschappelijk noemen.”

“Gjergja is een schitterende man met een goed hart. Op het terrein is hij anders. Hij streeft de perfectie na en hij wil alles controleren. Daarom haat hij het wanneer anderen, zoals de refs, beslissingen voor hem nemen.”

Pierre-Antoine Gillet speelde een knap seizoen maar moest na de verloren bekerfinale, in maart in Vorst Nationaal tegen Limburg United, afhaken door een probleem aan de achillespees. Maar nu is hij duidelijk klaar voor de play-offs. Met 8,3 punten en 6,7 rebounds als gemiddelden zette Gillet alvast knappe stats neer in de halve finales. Maar Gillet verricht meer werk dan je in de statistieken ziet.

“Ons team beschikt over tal van offensieve wapens. Ik kan dus ook in andere zones waardevol zijn, zoals in de defensieve intensiteit. Een sterke verdediging biedt ons meer kansen tot snelle transitie en eigen open shots. Zo neemt ook het vertrouwen toe.”

Vermoeiend

Gillet houdt van zo’n best of five. “Je krijgt steviger wedstrijden waarin verrassingen mogelijk zijn. De fans houden ook van zo’n formule. Mentaal en fysiek is het best wel vermoeiend voor de spelers. Maar het is niet altijd de beste ploeg die zo’n reeks wint. Soms wint de ploeg met de hevigste strijdlust en het meest hechte collectief.” Als koploper was Filou vrijgesteld van de kwartfinales.

“We hebben best genoten van die extra dagen. Maar een dergelijke periode kan ook een verlies aan matchritme betekenen. Gelukkig hadden we nog een vriendschappelijk duel in Leiden dat ons toeliet om nog aan bijzondere punten te werken. Of het thuisvoordeel doorslaggevend kan zijn? Dat zou kunnen, we verloren dit seizoen thuis tegen Belgische en Nederlandse tegenstanders nog geen enkele match. We willen gewoon elke match winnen. Waardoor eerst die 18 op 18, thuis en uit, in de nationale competitie.”

“Na de Elite Gold stond de teller op 26 op 28, met nederlagen in Den Bosch en Leiden. Ik vond die Elite Gold echt een competitie van topniveau.”

Oostende was zaterdag na zijn 3-0-sweep tegen Bergen al zeker van een finaleticket, Kangoeroes Mechelen en Leuven Bears knokten nog woensdagavond in een vijfde onderlinge confrontatie om het andere begeerde deelnemerskaartje. Zaterdag begint het echt. Volgt er straks een heaven eleven voor Oostende?

(PR)

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier