Sinds Dario Gjergja in december 2011 coach van BC Oostende werd, oogstte hij elk seizoen de landstitel. Gjergja, die tussendoor ook zeven keer de beker van België won, heeft een onstilbare honger naar overwinningen. Negen jaar én één dag na de eerste landstitel vierde hij woensdag in Bergen de tiende landstitel op rij. Onze terugblik op vier bijzondere titels.
2012, de spannendste finale
Oostende, Antwerp en Charleroi eindigden elk de reguliere competitie met een 23-9-balans, maar de Zeekapiteins wonnen meer onderlinge matchen en begonnen dus in pole position (en met het thuisvoordeel) aan de playoffs.
In de halve finales sweepte Oostende moeiteloos Bergen. Toen brak Van Den Spiegel opnieuw een voetbeentje. De finale van de play-offs leverde voor het eerst sinds 2002 een King Classic tegen de rivalen uit Charleroi op. Oostende verloor in zijn eerste match meteen het thuisvoordeel, maar het trio Lauwers-Serron-Petrovic greep in de Spiroudôme die bonus onmiddellijk terug waarna Wright, Winston en Lojeski in de derde finalematch voor de eerste thuiszege tekenden. Charleroi bracht de stand in finale 4 weer in evenwicht. Een belle volgde dus!
Die belle vergeet geen enkele supporter meer. Op 28 seconden van het einde legde Lojeski vanop de vrijworplijn na een fout van Beghin de 70-70-eindstand vast. In die extra vijf minuten scoorden eerst Hill (70-72), Winston (72-72) en Shengelia (72-74). Lojeski vuurde op 25 seconden van het einde een bom af: 75-74. Na fout van Winston liet Hamilton op 8 seconden van het einde twee vrijworpen onbenut. Wright plukte de rebound en Oostende won het kampioenschap.
In een zinderende slotmatch, een superboeiende belle met beslissing na één verlenging en met één punt verschil, won Oostende de landstitel tegen de kampioen van de vier vorige edities.
2014, de ruimste ontknoping
Bekerwinnaar én landskampioen, de verrassing in de Eurocup en thuis slechts één nederlaag (tegen Valencia, de latere Eurocupwinnaar) in een volledige jaargang. BC Telenet Oostende kon terugblikken op een memorabel seizoen, misschien wel het succesvolste ooit uit de clubgeschiedenis. Maar er waren veel wissels doorheen het seizoen, zeker op de centerpositie. Eerst waren er blessures voor Wilkinson en Wright, dan vertrok Stipanovic en in de halve finales van de playoffs blesseerde Echenique zich.
Doorspoelen naar de play-offs. Oostende en Okapi Aalstar wonnen elk twee thuismatchen.
In de vijfde en beslissende finalematch smolt de spanning al na exact 2 minuten en 8 seconden. 10-0. Na het eerste quarter (33-13) vierde de Oostendse aanhang al de nieuwe landstitel. Oostende vermorzelde de Okapi’s tot het met veertig punten leidde. Petrovic beukte in de 36ste minuut het maximale verschil van een veertiger (92-52) op het bord. Uiteindelijk eindigde de match op een ongelooflijke 98-61-score, Oostendes recordverschil in een titelwedstrijd.
Feestelijk en in stijl won Oostende de belle van de play-offs.
2017, het meest verrassende scenario
Met 30 zeges uit 36 speeldagen telde Oostende aan de meet acht zeges meer dan Antwerp Giants en Brussels.
In de play-offs zetten de Gjergja-boys Kangoeroes Willebroek (2-0) en Charleroi (3-0) telkens met een sweep opzij. In de finale tegen Brussels leek de titelverdediger op weg naar een 3-0. Maar de tweede thuismatch eindigde op een verrassend ruime overwinning voor Brussels: 78-93. De champagneflessen bleven ongeopend. Wat een sisser. Uitsluitingen voor coach Dario Gjergja en sportief manager Philip Debaere door de refs hadden in de laatste minuut geen invloed meer op het resultaat. In finale 4
2020, de meest ongewone: zonder play-offs.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
