Zus en vriendin van Arthur De Sloover duimen mee voor WK-hockeygoud: “We willen elke match zien, desnoods zelfs ’s nachts”

Een beeld uit de zomer van 2019: na de Europese titel in eigen land viert Arthur De Sloover met zijn ouders, zus Axelle en vriendin Emma. © Belga
Tom Vandenbussche

Zaterdag beginnen de Red Lions in India tegen Zuid-Korea aan hun WK hockey. Als titelverdediger volstaat slechts één medaille: de gouden. Kortrijkzaan Arthur De Sloover (25) is een van de sterkhouders. Zus Axelle en vriendin Emma supporteren mee vanuit België. “Arthur begint met een gezonde stress aan dit WK.”

Axelle De Sloover (27) woont in Gullegem en is beroepsmatig aan de slag als architect-assistente. “Maar één dag per week, elke vrijdag, werk ik in een kinderopvang. Dat vind ik heel leuk. Ik heb altijd enorm graag met kinderen gewerkt en heb twee jaar geleden dan ook beslist om in combinatie met mijn job een opleiding van twaalf maanden als kinderbegeleidster te volgen.” Daarnaast speelt Axelle net als haar broer hockey, bij tweedeklasser Saint-Georges Kortrijk. “Of ik soms tips geef aan Arthur? Neen, niet echt. Ik speelde bij de U16 nog voor de nationale ploeg, maar mijn broer is toch wel een uitzondering. Ik vind het al heel tof dat hij soms, als hij eens in Kortrijk is, naar een match van mij komt kijken.”

Emma Verstraete (25) is al sinds 2015 de vriendin van Arthur. Zij studeerde kinesitherapie aan de KU Leuven en werkte tot afgelopen zomer in woonzorgcentrum Maria’s Rustoord in Dadizele, maar woont sinds 1 augustus met Arthur in Antwerpen en is daar intussen voltijds aan de slag in een privépraktijk. “Ik ben afgestudeerd als sportkinesitherapeute en volgde daarna een postgraduaat manuele therapie”, vertelt Emma. “Momenteel ben ik ook bezig met een opleiding dry needling. Ik heb mijn eigen sportverleden, maar in een heel andere wereld dan Arthur. Ik heb geturnd, maar vooral gedanst, tot mijn 21ste in Pirouette Wevelgem. (lacht) Een heel groot talent is aan mij echter niet voorbijgegaan.”

Arthur heeft de laatste maanden vooral in het buitenland doorgebracht. Hebben jullie de feestdagen met hem kunnen vieren?

Axelle: “Ja, hoor. Arthur is een echte familiemens en komt zo vaak mogelijk naar Kortrijk. Nu gebeurt dat iets minder vaak, omdat Emma sinds vorige zomer in Antwerpen woont. Maar de kerstdagen vieren we langs beide kanten van de familie.”

Emma: “Hij is op 21 december teruggekeerd uit Spanje en op 5 januari naar India vertrokken. Arthur was niet lang in België, maar het was leuk dat hij er voor de feestdagen was. Hij is een echte familieman en vindt het belangrijk om speciale momenten met zijn familie te vieren. En met mijn familie. Dat vind ik ook wel leuk.”

Hoe volgen jullie dit WK?

Axelle: “Het vorige WK was ook in India en toen zijn we gaan kijken, maar nu blijven we thuis. Enkele vrienden van de hockeyclub in Kortrijk gebruiken een poolhouse als een soort van Belgium House. Ik weet dat zij altijd klaar staan om de matchen live te bekijken. En anders zullen we wel thuis met mijn ouders kijken, op welk uur er ook gespeeld wordt. Ook ’s nachts staan we voor Arthur op.”

Emma: “Het voordeel van een WK in India is dat ze vier uur voor zitten. Vaak wordt er Belgische tijd dus in de namiddag of vooravond gespeeld. Ik ken het wedstrijdschema nog niet, maar als ik aan het werk ben, zal de televisie sowieso ergens op de achtergrond aan staan. Tokio was een ander verhaal. Toen moesten we ’s nachts opstaan, maar dat hebben we met veel plezier gedaan.”

Na goud op het WK in 2018, het EK in 2021 en de Spelen in 2021 telt voor de Red Lions maar één medaille: goud. Zorgt dit bij Arthur voor meer stress?

Axelle: “Ik vind dat een moeilijke vraag. Mijn broer is een rustige persoon en straalt die rust ook uit, maar ik ben er zeker van dat hij toch wel wat stress ervaart. Alleen zie je dat niet aan hem. Ik denk dat hij met gezonde stress aan dit WK zal beginnen.”

Emma: “Arthur is vrij stil en rustig, maar de voorbije weken merkte ik aan alles dat hij enorm gemotiveerd is om alles wat ze al bereikt hebben te herhalen. Het zou de eerste keer zijn dat een ploeg daarin slaagt. Onlangs zei hij tegen mij dat hij het vreselijk zou vinden om een andere ploeg die beker in de lucht te zien steken. Arthur gaat er rustig mee om, maar je voelt aan alles dat er een belangrijk tornooi op komst is.”

Hoe houden jullie contact?

Axelle: “Ik leef vooral mee met mijn broer en soms horen we elkaar. Een berichtje. Een foto posten. Hem succes wensen. Arthur reageert daar ook altijd op. Maar de dag van een wedstrijd laat ik hem liever met rust.”

Emma: “We moeten goed afspreken wanneer we elkaar kunnen horen. Arthur heeft wel tijd als hij op hotel zit, maar er zijn geregeld meetings en er is het tijdsverschil. Via Facetime lukt het al bij al redelijk vlot om te videobellen.”

Typeer Arthur eens als persoon en als topsporter.

Axelle: “Hij is een heel kalm persoon. De rust zelve. Een familiemens. Een liefdevol persoon. Mijn kleine broertje. De meeste mensen denken dat hij ouder is dan ik, maar dat is niet zo. (glimlacht) Dus vind ik het wel leuk om broertje tegen hem te zeggen.”

Emma: “Thuis en op het veld is Arthur inderdaad de rust zelve, maar anderzijds kan ik hem als speler soms explosief bezig zien, zowel verbaal als in zijn bewegingen. Hij coacht en leidt het team, wat als verdediger logisch is. Maar daar zie ik toch wel een andere kant van Arthur. Dat ben ik minder van hem gewoon. Neen, daarmee wil ik niet zeggen dat hij thuis niet de leider is. (lacht) Ik kan zeker niet klagen over hem als partner. Als kinesiste werk ik ’s avonds meestal lang door en ben ik pas om 19 uur thuis, maar ik kan zeggen dat de boodschappen dan gedaan zijn, de was in de machine zit en het avondeten klaar staat. Arthur heeft de voorbije jaren alleen gewoond en dat blijkt nu een voordeel, merk ik.”

Axelle: “Wat ook wel is: mijn broer heeft in zijn carrière nog nooit negatieve momenten gekend. Alles wat hij al meemaakte, is positief geëindigd. Ik hoop dat dit zo zal blijven, maar sowieso zal er op een dag eens een teleurstelling komen en we weten niet hoe hij daarmee zal omgaan.”

Tot slot: Arthur vertelde me dat zijn familie en schoonfamilie voor de zomer van 2024 al een huurhuis net buiten Parijs heeft vastgelegd. Hoe hard kijken jullie daar naar uit?

Axelle: “Heel hard. Ik ben in 2012 met mijn ouders en Arthur al eens naar de Spelen in Londen geweest, omdat onze nicht (Alix Gerniers, red.) toen bij de Red Panthers speelde. Dat was een ongelofelijk evenement. Ik wil Parijs 2024 dus zeker meemaken.”

Emma: “Nog voor ik Arthur leerde kennen, was ik al enorm geïntrigeerd door de Spelen. Ooit wilde ik daar naartoe. In Parijs kijk ik uit naar het hockeytornooi, maar ik zal ook zeker andere sporten gaan bekijken. Gymnastiek, atletiek, zwemmen, basketbal 3×3… De sfeer rond de Spelen heeft iets magisch.”

Axelle: “Dat wordt onze zomervakantie, misschien wel de mooiste ooit. (lacht) Als België tenminste een mooie plaats kan veroveren.”