Vorige zondag 30 mei werd Warre Delaere uit Voormezele Belgisch kampioen tumbling in de klasse ‘B-12-jarigen’. In de Topsporthal gaf hij iedereen in zijn categorie het nakijken. Woensdagnamiddag maakte hij eventjes tijd voor ons vrij, want daarna moest hij weer gaan trainen.
Voor wie de turndiscipline ‘tumbling’ niet kent, legt Warre aan het begin van ons gesprek haarfijn uit wat dit precies inhoudt. “Elke oefening gebeurt op een lange mat en is een opeenvolging van zes elementen. Je begint met een barani of rondrad. Dat bepaal je in samenspraak met je trainer, net zoals de andere onderdelen, die bv. een flikflak of temp, om te eindigen met een salto. Daar heb ik in mijn categorie de keuze uit een bol-, strek- of hoeksalto. De streksalto is het moeilijkst en levert daarom ook bonuspunten op. Net zoals dat het geval is als je landt op je beide voeten en geen stap moet verzetten op het einde van de oefening. Een sprong ‘blok toe’ is dus het beste in dit geval en dat heb ik blijkbaar gedaan op dit Belgisch kampioenschap, waar ik twee reeksen heb moeten springen om deze titel te behalen. Zo’n goed resultaat had ik nooit kunnen behalen zonder mijn trainer Roland Olivier. Ik heb deze titel dan ook voor een groot stuk aan hem te danken!”
Warre begon al met tumbling toen hij nog maar in het tweede leerjaar zat. “Ik train bij de Koninklijke Ieperse Turnkring (KIT) zes op de zeven dagen in de nieuwe turnzaal van de Ieperse sporthal. Enkel vrijdag is een rustdag, anders oefen ik elke dag anderhalf tot twee uur. De competitie is gestart in januari en ik deed twee voorrondes (Zonhoven en Oud-Turnhout). Op de wedstrijd in Ingelmunster werd ik tweede in West-Vlaanderen, waardoor ik op 30 april in Beveren mocht deelnemen aan het Vlaams Kampioenschap waar ik tweede werd. En nu heb ik op de laatste zondag van mei het Belgisch Kampioenschap van tumbling in mijn categorie B-12 gewonnen. Dat is echt te gek!” Toch beschouwt Warre zich niet echt als een supersporter. “In de turnles op school kan ik ook niet alles en ik ben zeker ook niet de lenigste, maar dit kan ik dan wel! Ik doe geen andere sporten, maar als training doen we wel een keer per week krachttraining. Tumbling is het meest belastend voor de achillespees, maar ik ben voorlopig gespaard van blessures.”
Voorlopig is tumbling nog geen olympische discipline, al heeft Warre wel ambities op dat vlak. “In mijn categorie zijn er jammer genoeg ook geen Europese kampioenschappen. Het enige wat ik kan doen is in de A-categorie meedoen, maar mijn ouders vinden dat nu nog niet aan de orde. Liever een uitstekende B, dan een middelmatige A zeggen ze me dan. Met mijn toptrainer Roland Olivier ben ik zeker bereid om die stap te zetten, maar het kan misschien geen kwaad om nog een jaartje in dezelfde categorie te blijven. We zullen zien wat het volgend seizoen brengt.” Goed kunnen turnen zit niet in de familie, vertelt Warre tot slot. “Het zit dus niet in mijn genen, maar toch heb ik het gepresteerd. De mooie medaille koester ik en het is altijd fijn als mama na een wedstrijd trakteert bij McDonalds. Ik was ook bijzonder trots op het feit dat mijn schooldirecteur het nieuws onmiddellijk op de Facebookpagina van de school heeft geplaatst. Zulke zaken geven mij een boost om verder te zetten.”
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
