Vader en zoon De Jaegere werken samen The Championship af

Triatleet Jari De Jaegere (22) uit Sint-Denijs staat dit weekend in Samorin (Slowakije) voor een hoogtepunt in zijn nog prille carrière. Hij neemt er samen met vader Andy (48) deel aan The Championship, een officieus Europees kampioenschap op de halve afstand in het triatlon.

“Mijn liefde voor het triatlon ontkiemde op een zwemloop in Avelgem, waar ik als achtjarige aan deelnam”, begint Jari. “Ik sloot me meteen aan bij een club en combineerde een tijdje zwemlopen met het voetbal. Op mijn twaalfde koos ik resoluut voor het triatlon. Een keuze van het hart? Deels, maar langs de andere kant was er toen al het besef dat ik nooit een briljant voetballer zou worden. (lacht) Bovendien ben ik te egoïstisch om te aarden in een team, geef mij maar een individuele sport als het triatlon.”

Jari is nu al aan zijn derde triatlonseizoen toe op de halve afstand. In 2013, als 16-jarige, nam hij voor het eerst deel aan een officiële triatlonwedstrijd. “Een kwarttriatlon was dat, in Izegem”, duidt hij. “Ik was toen net oud genoeg om te starten, dus wilde ik dat niet laten liggen. (lacht) Zo mag ik in feite ook al een hele tijd meedoen aan een volledige triatlon, maar nadat me dat door mijn coach afgeraden werd, heb ik die droom nog even in de koelkast gestopt.”

“Op jonge leeftijd al zo’n inspanningen leveren is nefast voor de rest van je carrière. En het zou bovendien een aanslag geweest zijn op de gezondheid”, pikt vader Andy in. Wanneer ziet Andy Jari de sprong dan wel wagen? “Misschien volgend seizoen, want dan neemt zijn ploeg Team Sporthuis Nokere deel aan een Ironman in Italië: de Emilia-Romagna.”

Voorlopig moet Jari echter nog genoegen nemen met het Challenge-wereldje, waarvan het niveau dicht aanleunt bij dat van het Ironman-circuit. “De Ironman en de Challenge zijn zo’n beetje de Champions- en Europa League van het triatlon”, legt Jari uit. “Ironman is een groter commercieel product, waarbij de inschrijvingen ook heel wat duurder uitvallen.”

“In die zin is The Championship voor Challenge een beetje wat Hawaï is voor de Ironman: een officieus kampioenschap, maar dan op de halve afstand“, vult Andy aan. “Uitgezonderd Frederik Van Lierde, die wellicht een exclusiviteitscontract heeft met Ironman, en een paar andere sterren, staat in The Championship in Slowakije de hele wereldtop aan de start.”

Voorbeeld Van Lierde

Een week voor The Championship trapte diezelfde Van Lierde zijn seizoen af met een klinkende overwinning in de Ironman van Lanzarote. Is hij het grote voorbeeld van Jari? “Het is alleszins de eerste profatleet die ik echt volgde”, aldus de triatleet. “Hij woont niet ver van Sint-Denijs (Menen, red.) en zo kom ik hem af en toe eens tegen op training. Of ik dan iets tegen hem durf te zeggen? Ja, maar verder dan een begroeting gaat dat niet hoor.” (lacht)

“Van Lierde heeft ook absoluut geen sterallures”, beaamt Andy. “Ook al behoort hij bij de absolute wereldtop. Als hij in het zwembad traint, is hij niet te beroerd om samen met andere atleten in dezelfde baan te zwemmen. Want zeg nu zelf, iemand met zo’n status zou dat wel mogen, nietwaar? Sommigen, waaronder ikzelf, zwemmen hem op die momenten immers meer in de weg dan wat anders.”

De kwalificatie voor die Championship kwam eerder onverwacht voor Jari. In de Challenge van Geraardsbergen 2018, zijn eerste race van vorig seizoen, was het meteen raak voor de jonge Belg. “Ik zat toen vooral met de voorbereiding op de halve triatlons van Nice en Turkije in m’n hoofd”, bekent Jari. ‘De klemtoon lag er dus op het afmalen van wedstrijdkilometers en niet zozeer op de kwalificatie voor Samorin. Ik finishte uiteindelijk als derde en mocht onverhoopt naar Slowakije. Mijn seizoen was nog maar net van start gegaan, of ie was al geslaagd.”(lacht)

Jari betwistte nog geen halve triatlon dit seizoen, een hiaat in zijn voorbereiding op Samorin? “Kijk, in het begin van het seizoen zijn er vooral wedstrijden in het buitenland. En ook al heb ik een topsportstatuut aan de KU Leuven, het blijft voor een niet-professionele atleet praktisch heel moeilijk om in februari of maart wedstrijden in Zuid-Afrika af te werken. Ik heb nu wel al een kwarttriatlon in Veurne achter de kiezen, een goede test voor The Championship.”

Goede chrono

“Wat mijn ambitie is in Slowakije? Dat is een heel moeilijke vraag. Het wordt de eerste keer dat ik me kan tonen op een wedstrijd van dergelijk niveau, dus dat is niet makkelijk in te schatten. Bovendien ken ik de meeste deelnemers niet. Als ik mijn tijd van in Turkije (4u23′), waar het parcours iets korter was, ongeveer evenaar, dan mag ik toch hopen op een toptienklassering. Een goede chrono zal sowieso een mooie plaats inhouden, maar mezelf druk opleggen op dat vlak heeft niet veel zin. Ik heb alleszins niet te klagen over de begeleiding, want mijn ouders reizen gewoon mee naar Slowakije.” (JS)