Tibo Debaillie, American football-held in Canada: “Fans betaalden al eens stiekem onze rekening op restaurant”

Tibo Debaillie: “Soms word ik in Canada herkend op straat, maar het is niet dat ik constant aangeklampt wordt.” © Davy Coghe
Sam Bracke
Sam Bracke Medewerker KW

Exact vijf jaar geleden stond hij in onze reeks ‘De Sterren van Morgen’, vandaag is hij een ster in de CFL, de Canadese American football-competitie. Gistelnaar Tibo Debaillie (24) verwezenlijkte zijn grote droom om prof te worden. “De NFL? Al wat nu nog komt, is bonus.”

“Ik herinner het artikel voor jullie eindejaarsreeks als mijn eerste grote interview en fotosessie ooit”, knipoogt Tibo Debaillie. “Intussen heb ik er wel al wat meer opzitten, maar het blijft een leuke herinnering. Ik werd een feestelijk pak aangemeten en kreeg toen veel reacties op het leuke artikel. Het is altijd fijn om wat erkenning te krijgen voor je harde werk.”

Tibo was toen 19. We zijn nu vijf jaar later en er is intussen heel veel veranderd. “Een maandje na het interview voor De Sterren van Morgen ben ik via een sportbeurs bij Towson University in Maryland terechtgekomen. Dat was een kinderdroom die uitkwam. Uiteindelijk heb ik daar vier jaar gestudeerd en bij de universiteitsploeg gespeeld. Afgelopen mei was ik afgestudeerd en werd ik gedraft door The Edmonton Elks, een topteam uit de Canadese competitie.”

Een heel bijzondere prestatie. Bij het draften kiezen de teams uit een poule van talentvolle spelers, die dan een profcontract krijgen. Tibo werd als 20ste gedraft en was daarmee de eerste Belg ooit die in Noord-Amerika als prof in het American football aan de slag kon. “We volgden het draften live vanuit Gistel. Als je dan als 20ste je naam ziet verschijnen, is dat een surreële en emotionele gebeurtenis. Mijn mama en zus konden hun traantjes niet bedwingen. Dit is altijd mijn droom geweest. Alles wat nu nog komt, de NFL (de Amerikaanse topcompetitie, red.) bijvoorbeeld, is een bonus.”

Intens trainingskamp

Intussen heeft de 24-jarige Gistelnaar er al zijn eerste competitieseizoen in Canada opzitten. “In juli stond er een intens trainingskamp op het programma waar de spelers die niet goed genoeg waren, uit de ploeg werden gezet. American football is een harde business waarin je je elke dag opnieuw moet bewijzen. In augustus werkte ik mijn eerste competitiematch als prof af. Intussen zit de competitie erop. Deze sport is slopend voor het lichaam, dus wordt de competitie bewust kort gehouden. Helaas hebben we de play-offs niet bereikt, maar hopelijk lukt dat volgend jaar wel.”

Winter in België

American football is – samen met ijshockey – de populairste sport in Canada. “Soms word ik herkend op straat, maar het is niet dat ik constant aangeklampt word zoals bijvoorbeeld Cristiano Ronaldo. Het is wel altijd leuk om met fans op de foto te gaan of handtekeningen uit te delen. We hebben ook eens gehad dat fans achter onze rug een rekening voor ons hadden betaald op restaurant. Zulke dingen zijn altijd fijn.”

De bedragen die in het American football circuleren, zijn niet vergelijkbaar met wat bijvoorbeeld voetballers in Europa verdienen.

“Met een rookie-contract verdien ik om en bij de 2.000 Canadese dollar (1.380 euro, red.) per match, maar als je al een tijdje in de CFL speelt, kan dat wel oplopen tot meer dan 10.000 CAD (6.900 euro) per match. Ik ben trouwens niet de enige Europeaan in het team, want ik speel samen met een Fransman en een Deen. In Edmonton is de voertaal hoofdzakelijk Engels”, aldus Tibo, die het als defensive end vooral van zijn kracht moet hebben. “Ik weeg 127 kg en ben 1m90 groot.”

Tibo spendeert de winter in België om in mei terug te keren naar Canada. “Want dan staat er een nieuw trainingskamp op het programma. Die twee verschillende werelden, zijn voor mij geen probleem. Ik keer altijd met een smile terug naar Canada en omgekeerd is dat ook het geval. Het is altijd fijn om terug te zijn in West-Vlaanderen om van het lekkere eten te genieten en nog eens goed plat West-Vlaams te kunnen praten”, lacht hij.

Discipline

Sportief heeft de Gistelnaar dus al zijn ambities waargemaakt in vergelijking met vijf jaar geleden, maar ook als mens is hij sterk geëvolueerd. “Tijdens die vier jaar in Amerika heb ik heel zelfstandig leren leven. Daar dragen ze discipline en stiptheid hoog in het vaandel. Nu ben ik overal minstens vijf minuten te vroeg. Ik weet hoe het leven in elkaar zit en ben volwassen geworden. Ook rekeningen betalen, hoort daar uiteraard bij. Dus moet ik off-season in België een job zoeken. Gelukkig kan ik daarvoor bij G-Star in Oostende terecht, waar ik vroeger ook altijd jobstudent ben geweest”, besluit Tibo, die ook het Belgische voetbal van dichtbij blijft volgen en een fan is van Club Brugge.