Ze slaan er (meestal) niet naast bij Squashclub The Move in Torhout. De vereniging heeft twee heren- en een damesteam in competitie en boekt prima resultaten. Al zijn vooral de vriendschap en het sportieve plezier van belang, vindt Johan Callewaert, de nestor én de draaischijf van de club. “We willen ons op de eerste plaats amuseren en dat doen we ook.”
Johan, in januari 52 jaar geworden, is met stip de oudste speler van de club, maar zowel fysiek als technisch is hij nog altijd te duchten. Hij woont met zijn gezin in de Binderstraat in Torhout, op korte afstand van The Move, het sportcenter waar de squashclub zijn thuishaven heeft. “Ik ben uit Kaaskerke nabij Diksmuide afkomstig, maar woon al meer dan 25 jaar in Torhout”, vertelt hij. “Sport is voor mij iets fundamenteels. Eerst heb ik aan veldlopen gedaan en later gevoetbald: tot in eerste provinciale. Ik heb ook volleybal gespeeld bij de veteranen van het VKt, maar toen dat team ophield te bestaan, diende ik een nieuwe sport te zoeken. En dat werd squash in The Move, de zaak die toen meer dan twaalf jaar geleden net opgestart was en over prachtige squashboxen beschikt. Ik was op dat moment 40. Squash is een fysiek zware sport, zeker in competitieverband. Heel explosief. Je hebt geen tijd om op adem te komen. Er komt ook een vorm van psychologie aan te pas, waardoor je als geroutineerde speler je jongere tegenstrever mentaal uit evenwicht kunt proberen te brengen. Dat is dan het voordeel van mijn leeftijd.” (lacht)
Squashclub The Move heeft een driekoppig bestuur, bestaande uit zaakvoerder Tom Vandecasteele, Sofie Cuylle en Johan Callewaert. Sofie ontfermt zich op de eerste plaats over het damesteam.
“We hebben in competitieverband een herenploeg in vierde en ene in vijfde divisie”, vervolgt Johan. “Plus onze damesploeg in tweede divisie. Ooit traden we met drie heren- en twee damesteams aan, maar dat bleek te veel te zijn. We hadden het moeilijk om voor elke competitiewedstrijd voldoende spelers bijeen te krijgen. Dus hebben we een drietal jaar geleden beslist om het aantal ploegen te verminderen. Daardoor hoeft niet iedereen elke keer te spelen, wat meer ademruimte geeft.”
“Meestal worden de matchen op vrijdagavond afgewerkt. Voor de damesteams is dat met drie spelers, voor de herenteams met vier. Telkens moet de sterkste speler van de eigen ploeg spelen tegen de sterkste van de tegenstanders. Elke gewonnen wedstrijd levert een punt op en individueel kun je punten verdienen voor je eigen ranking. Hoe hoger je tegenstander geklasseerd staat, hoe meer punten er te winnen en helaas ook te verliezen vallen.”
“Het liep dit jaar uitstekend in de competitie. De dames hebben een prima seizoen achter de rug en zijn tweede geworden. Bij hen is Stephanie Schoonvaere een topper, maar ook Sofie Syoen, Sofie Cuylle, Valerie Spriet en Katja Demuynck moet je niet onderschatten, want ze hebben veel ervaring. Met Jana Cool en Aurelie Dedeckel, die vorig jaar de rangen kwamen vervoegen, oogt de toekomst voor de damesploeg mooi.”
De herenteams staan al even goed hun mannetje. “De ploeg in vierde divisie staat derde en de ploeg in vijfde divisie zo’n beetje halfweg de rangschikking”, zegt Johan. “Dat is beter dan verhoopt. De club bestaat intussen twaalf jaar en flink wat spelers waren er van bij de start bij, of toch kort erna. Spelers als Alex Snauwaert, Kristof Van Loock en ik hebben in het openingsjaar van The Move leren squashen en doen nog altijd mee. Kort daarna zijn er nog heel wat spelers komen aansluiten. Ik denk aan Arne Franck, Koen Neuville, Pieter Lingier, Geert Destorme en Pieter Morre. Vanaf toen kregen we er elk jaar wel een paar nieuwe spelers bij, waaronder enkele blijvers zoals Wim Vandendriessche, Bjorn Crombez, David Vereecke en Wim Vandepoele.”
“De laatste jaren is die instroom evenwel plots gestagneerd, al hebben we er dit seizoen met Robin Bonte een nieuwe enthousiaste speler bij. Sowieso is versterking zeker welkom. En dit ongeacht het niveau. Het zou prachtig zijn mochten we op korte termijn wat jong bloed kunnen aantrekken.”
“Ook de dames vormen een hechte groep en trainen plichtbewust elke dinsdagavond. De heren zijn iets minder vast op de afspraak. Binnenkort vieren we fin de saison en dan zijn nagenoeg de voltallige teams present, al dan niet met hun partners. Aan sfeer is er alvast nooit een gebrek!”
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier