Negentien atleten telt de Belgische delegatie voor de Winterspelen in Peking. Twee van hen hebben een opvallende link met elkaar: medaillekandidaat Bart Swings (30) uit Vlaams-Brabant en debutante Sandrine Tas (26) uit West-Vlaanderen. Wij brachten de twee gewezen wereldtoppers uit het skeeleren samen. Op z’n corona’s: met een videogesprek via WhatsApp. Swings benadrukt: “Sandrine heeft veel potentieel. Die weg naar Milaan 2026, dat komt wel goed.”
Het leven van een journalist heeft zo zijn voordelen. Zo kan je naar een website surfen, de namen “Bart Swings” en “Sandrine Tas” intikken en binnen de seconde hun oudste gemeenschappelijke vermelding in een artikel terugvinden. Het resultaat: 19 mei 2009. De titel luidt als volgt: Zwaantjes sterk op BK. Het artikel gaat over het Belgisch kampioenschap skeeleren in Zandvoorde. Favoriet Bart Swings heeft de titel bij de senioren behaald, terwijl Sandrine Tas van de organiserende Zwaantjes RC zesde in haar leeftijdscategorie werd.
Tas: (lacht) “Ik was toen veertien jaar en cadet. Maar de eerste ontmoeting met Bart zal dat niet geweest zijn. Door mijn grote broer was ik al vanaf mijn vierde aanwezig op skeelerwedstrijden. We zullen elkaar zeker al eerder tegengekomen zijn.”
Swings: “Dat denk ik ook wel. Vaag herinner ik me iets van mijn zus, die ook skeelerde. Zij was twee jonger dan ik en dus twee jaar ouder dan Sandrine. Er is een jaar geweest dat pupillen en miniemen samen moesten rijden, waardoor Sandrine en mijn zus aan de start van dezelfde wedstrijd stonden. Ik denk dat ik toen vernam wie Sandrine was. Ons eerste gesprek? Ik zou het niet weten, ook omdat er op skeelerwedstrijden een heel gemoedelijke sfeer heerst en iedereen elkaar kent. Ik reed alleszins wel wedstrijden met zowel haar oudste als jongste broer. In het begin het vaakst met Siemen en met Kwinten won ik zelfs een Europese titel.”
Hoe goed kennen jullie elkaar eigenlijk?
Swings: “In het skeeleren komen we uit voor hetzelfde team, Powerslide. Als er eens een teambuilding is, ga je samen iets eten en leer je elkaar beter kennen.”
Tas: “Het is niet zo dat we samen naar de cinema of op restaurant gaan, maar we hebben in al die jaren al zo vaak samen in de nationale skeelerploeg gezeten, iets wat nu ook stilaan in het schaatsen het geval is. Op professioneel vlak kennen we elkaar dus wel. Ik weet bijvoorbeeld dat ik drie minuten voor een wedstrijd zeker niet tegen Bart moet beginnen te praten. (Swings grijnst) Op kampioenschappen ben je toch een beetje elkaars ploeggenoten.”
Over kampioenschappen gesproken. Jullie maakten er in het skeeleren al drie mee in Zandvoorde. Dat waren het EK in 2009, het WK in 2013 en het EK in 2018.
Tas: “Voor mij zijn dat drie heel mooie herinneringen. Zandvoorde is mijn thuisbaan. Ik woon op 500 meter van de piste. 2009 was mijn eerste EK en ik behaalde meteen medailles, in de ploegkoers zelfs een gouden. 2013 was mijn eerste WK. Ook toen won ik enkele medailles. En 2018 was een van mijn beste EK’s ooit.”
Swings: “Het EK van 2009 betekende mijn doorbraak. Ik wist niet goed wat ik van de overstap van de junioren mocht verwachten, maar ik behaalde meteen goud op de 10 km afvalling en pakte vier medailles. De zege in de aflossing met mijn broer Maarten en Ferre Spruyt staat in het geheugen van velen gegrift en op de weg deden we dat nog eens over met Kwinten, de broer van Sandrine. 2013 was mijn mooiste WK. Ik was me aan het voorbereiden op mijn eerste Winterspelen in Sochi, waardoor er meer aandacht voor mij was. Ik herinner me dat Sporza zelfs in Zandvoorde is komen filmen. En toen werd ik dus wereldkampioen in eigen land. Prachtige herinneringen die me altijd zullen bijblijven.”
Op dat WK in 2013 stonden er duizenden mensen langs de kant te supporteren.
Tas: “Zandvoorde staat bekend om zijn enthousiast publiek.”
Swings: (knikt) “Zoiets maakte ik nog niet vaak mee. Een zotte sfeer.”
Tas: “Het was mijn eerste EK en alles was nieuw. Ik ben voor die 10 km afvallingskoers speciaal iets langer opgebleven en zat in de grote tribune om voor Bart te supporteren. Iedereen stond recht en was aan het applaudiseren. Sindsdien maakte ik nooit meer zoiets mee. Het zijn momenten die ik altijd zal koesteren. Medailles zijn als sporter belangrijk, maar de sfeer daarrond is dat evenzeer. Dat EK was voor mij een stimulans om ooit ook zo goed te worden.”
Bart, hoe vaak ben jij in jouw leven in Zandvoorde geweest?
Swings: (glimlacht) “Heel vaak. Het is de enige skeelerpiste die we in België hebben. Ik behaalde er mijn eerste nationale titel als laatstejaarsminiem (als 8-jarige, red.) en heb er ook veel jeugdherinneringen aan. Ik deed er veel BK’s en de internationale wedstrijd was als kind de grootste wedstrijd van het seizoen. Ik ben als klein jongetje zelfs eens naar het WK in Zandvoorde gaan kijken. Ik weet wel niet meer in welk jaar.”
Tas: “In 2002.”
Swings: “Dat zijn supermooie herinneringen. Niet dat ik ervan droomde om daar ook ooit te staan, maar het was wel een belevenis die impact op mij heeft gehad.”
Je voelt jezelf op die manier dus toch ook een beetje West-Vlaming?
Swings: “Dat is veel gezegd. (grijnst) Maar weet je, we lachen daar soms mee. Zeker nu Sandrine zich wel eens bij onze ploeg met vooral Nederlanders aansluit. Dan wordt er geregeld met haar accent gelachen, omdat zij haar niet begrijpen. Dat vind ik grappig. Ook in de nationale ploeg gebeurt dat. (lacht) Dat accent van de West-Vlamingen is toch iets speciaals.”
Tas: (glimlacht) “Ik heb een redelijk sterk accent, maar ik ben er trots op. Ik doe geen enkele moeite om het weg te stoppen. Soms wordt er wel eens mee gelachen, maar ik kan daar tegen.”
Swings: “Ik zou ons dezelfde kwaliteit toekennen: we zijn sterk op de lange afstanden en hebben nog een sterk eindschot. Als je in het skeeleren en op de massastart in het schaatsen wilt winnen, is dat van cruciaal belang. Het is de reden waarom wij in het skeeleren vaak winnen en ik dat op de massastart kan. En ik geloof dat Sandrine dat op termijn ook zal kunnen. Stap voor stap. Op dit moment is ze vooral aan het technische aspect aan het werken, maar eenmaal ze dat onder de knie heeft, zullen we nog van haar horen.”
Tas: (knikt) “Ik heb nog wat tijd nodig, maar ik geloof dat ik beter kan dan wat ik tot nu heb laten zien. Wat Bart betreft: van alle mensen met wie ik ooit in contact kwam, is hij de sterkste die ik ooit zag. Ik heb bewondering voor de trainingsarbeid die hij kan verrichten zonder eraan kapot te gaan. Ik ben er zelfs wat jaloers op.”
Swings: “Dank je.”
Tas: “Er zijn nog veel sterke mensen in het skeeleren en schaatsen, maar als je daar ook een goeie kop op zet, kom je heel ver.”
En dus nemen jullie nu, zoveel jaar na jullie eerste ontmoeting, beiden deel aan de Winterspelen. In het schaatsen, in tegenstelling tot skeeleren wel een olympische sport. Dat moet vooral voor jou, Sandrine, heel speciaal zijn. Jij maakte pas drie jaar geleden de overstap.
Tas:(knikt) “Het is een meerjarenplan. Het doel was om me voor Peking te plaatsen en in Milaan 2026 voor prestaties te gaan. Ik zit op schema. Ik heb me voorgenomen om ervan te genieten en de ervaring bewust mee te maken. Ik ga niet als toerist, maar mijn prestaties op deze Winterspelen hangen niet vast aan een plaats. Alle ervaring die ik opdoe, is een surplus.”
Swings: “Na het zilver in Pyeonchang heb ik altijd gezegd dat mijn ambitie in Peking goud zou zijn. Ik weet dat dit heel ambitieus is en moeilijk wordt. Misschien rijd ik straks een perfecte massastart, maar word ik vierde. In 2018 behaalde ik zilver en was alles perfect. In 2019 viel ik in de laatste bocht en verloor ik een wereldtitel. Daar voelde ik: het zit heel dicht bij elkaar. Het enige wat ik kan doen, is er vol voor gaan.”
Wat wensen jullie elkaar toe?
Swings: “Ik wens Sandrine het geloof in haar progressie toe. Als ik kijk naar hoe het met mij is gegaan, gaat zoiets altijd met ups en downs. Maar ze heeft veel potentieel. Die weg naar 2026, dat komt wel goed.”
Tas: “Ik ga een heel gemakkelijk antwoord geven: ik wens Bart het goud in Peking toe. Hij heeft de voorbije vier jaar getoond dat hij de meest consistente massastartschaatser is. Het is misschien makkelijk om dit te zeggen, maar ik vind dat hij het verdient om goud te behalen. En ik zal er zijn om voor hem te supporteren.”
Bart Swings komt in actie op de 5.000 meter (6/2, 9.30 uur), 1.500 meter (8/2, 11.30 uur), 10.000 meter (11/2, 9 uur) en massastart (19/2, 8.45 uur). Sandrine Tas komt in actie op de 1.500 meter (7/2, 9.30 uur), 500 meter (13/2, 14.56 uur), 1.000 meter (17/2, 9.30 uur) en massastart (19/2, 8 uur)
Olympische Spelen
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
