De geboren Diksmuideling Sam Bracke (31) heeft er het voorbije weekend een serieuze uitdaging op zitten. In de Bulgaarse bergen nam hij deel aan de Pirin Ultra, een loodzware wedstrijd van 161 kilometer. Bij thuiskomst blikt hij nog even terug op dit ongelofelijke avontuur.
Sam Bracke is geboren in Diksmuide, maar woont intussen in Amsterdam, waar hij ook werkt als online content specialist voor Holland & Barrett Benelux. “Daarnaast schrijf ik als freelancer voor verschillende opdrachtgevers, zoals RunningBE & RunningNL en ook al bijna tien jaar voor de Krant van West-Vlaanderen”, zegt Sam. Zijn vrije tijd gaat voornamelijk naar ultralopen. “Vroeger heb ik gevoetbald en op mijn 17de liep ik mijn eerste marathon. Intussen voetbal ik niet meer, maar ben ik enorm gepassioneerd voor het ultralopen. Mijn specifieke voorliefde zijn trailruns in de bergen. Eind mei nam ik deel aan de Transylvania 100, een epische trailrun van ruim 100 kilometer door Transsylvanië in Roemenië. Daar leerde ik heel wat mensen met dezelfde passie voor ultratraillopen kennen, waaronder ook een aantal Bulgaren, die het over de Pirin Ultra als een ‘onmogelijke’ wedstrijd hadden. Mijn interesse was meteen gewekt. Een week na het finishen van de Transylvania 100 was ik ingeschreven voor Pirin Ultra.”
Internationaal publiek
Uiteindelijk vertrok hij vanuit Schiphol naar Sofia. Van daaruit reed hij met collega-trailrunner Jan Voorspoels naar startplaats Bansko. “Jan en ik waren de enige twee Belgen aan de start. Het 77-koppige deelnemersveld bestond vooral uit Bulgaren, maar er waren ook deelnemers uit onder meer Tsjechië, Roemenië, Bosnië, de UK, de VS, Zweden, Finland, Polen, Servië… Een heel internationaal publiek, wat deze sport ook wel typeert.”
Het was met voorsprong het zwaarste wat hij ooit gedaan heeft. “Om te weten hoe zwaar het is, moet je het eigenlijk gedaan hebben, want het is moeilijk in woorden te beschrijven. Nadien sprak ik enkele lopers die onder meer al UTMB, vaak bestempeld als de ultieme trailrun in Europa, hadden gelopen en iedereen was het er unaniem over eens: Pirin is de lastigste wedstrijd van Europa, nog lastiger dan UTMB. Om je een idee te geven: van 77 deelnemers zijn er slechts 35 binnen de tijd gearriveerd. De rest gaf op of was buiten tijd.”
Tegenslagen
Hij kreeg ook te maken met een aantal tegenslagen die het extra uitdagend maakten. “Zo viel ik na 10 kilometer in een afdaling met mijn hand op een rots, waardoor ik ruim 150 kilometer met een pijnlijke hand verder moest. Rond kilometer 40 brak ik één van mijn hiking poles, waardoor ik met een stok verder moest en vanaf kilometer 75 protesteerde mijn maag tegen alle gelletjes en energy bars die ik naar binnen had gespeeld. Ik kon niets meer binnenhouden en moest dus nog voor halfweg mijn fueling plan hertekenen.”
Sam kreeg onderweg zelfs even te maken met hallucinaties. “Tijdens de laatste sessie van 26 kilometer door een donker bos begon mijn brein heel gekke stoten uit te halen. Ik hoorde vrouwengezangen in het bos, terwijl er in kilometers niemand te bespeuren was, zag vreemde gedaantes opdoemen en had het gevoel dat ik de hele tijd in rondjes aan het lopen was. Ik kon er gelukkig allemaal wel mee lachen, want ik wist dat het door het slaapgebrek kwam.” Na vrijdagochtend om 6 uur te zijn gestart, is Sam zondagochtend rond 1.30 uur gefinisht. “Deze week stond verder in het teken van veel eten – volgens mijn sporthorloge was ik ruim 13.000 kcal kwijt – en recupereren, want zaterdag sta ik met mijn collega’s aan de start van de Dam tot Damloop, een bekende 10 miles in Nederland tussen Amsterdam en Zaandam. In oktober neem ik ook nog voor het derde jaar op rij deel aan de marathon van Amsterdam, waar ik op een tijd van 2 uur 45 minuten mik.”
Back to basics
Na Pirin Ultra is de liefde voor ultratrailruns niet gaan liggen. “Door zulke uitdagingen aan te gaan, vallen alle maskers af en ben ik bezig met de dingen die ik echt belangrijk vind in het leven: genieten van het in de natuur zijn en échte banden met gelijkgestemden opbouwen. Back to basics”, aldus Sam, die nog wil benadrukken om alles in perspectief te plaatsen. “Wat ik doe is nog klein bier in vergelijking met wat Anzegemnaar Karel Sabbe doet.”
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
