Louise Daenekindt vertrok begin 2017 met een sportbeurs naar de Verenigde Staten om wedstrijden te roeien voor de universiteit van West Virginia in combinatie met het volgen van een universitaire opleiding. Door het coronavirus keerde ze naar huis terug om haar semester verder online af te maken.
Louise Daenekindt (22) koos als lid van de Koninklijke Roeivereniging Brugge voor de West Virginia University, op de campus in Morgantown. Op die universiteit is zij in de eerste plaats student en pas daarna komt de sport. “Aangezien we trainen in team, en de teamgenoten nogal uiteenlopende studierichtingen volgen, zijn de trainingen vaak heel vroeg, vóór de lessen starten. Zo’n dag begint dan met om vijf uur op te staan”, vertelt Louise.
Alles geannuleerd
Haar volgende terugreis naar ons land was gepland op 6 juni, na de eindwedstrijden en na een stageperiode voor haar studies. “Er was een trainingsstage voorzien die op 13 maart zou beginnen, maar enkele dagen ervoor kregen we het nieuws dat alle niet-essentiële verplaatsingen en reizen omwille van het coronavirus geannuleerd werden. We zouden dan in de plaats een trainingskamp in Morgantown houden. Al snel volgde de beslissing om twee weken helemaal geen training te houden. Later werd alles tot zelfs half april geannuleerd en uiteindelijk kwam de beslissing om alles, ook de wedstrijden, voor de rest van het semester te annuleren. Alle trainingen en wedstrijden van alle sporten werden voor de rest van het seizoen geannuleerd, zowel op universitair niveau als op professioneel niveau.”
Volgens Louise was West Virginia voor een lange tijd een van de enige staten die geen bevestigde besmetting had. “Voor de buitenwereld zag dat er positief uit, maar wat veel mensen niet weten, is dat de staat bij het begin beperkt tot geen testen ter beschikking had. Het is een van de armste staten en heeft nog altijd een groot deel van de bevolking die off the grid, afgezonderd, leven. Ze zijn dus vaak te arm of te bang om naar de dokter te gaan.”
Laatste wedstrijden
In overleg met haar ouders en coach besliste Louise om zo snel mogelijk een terugvlucht te boeken. Uiteraard met begrip, maar toch ook met wat ontgoocheling. Dit semester waren het niet alleen haar laatste wedstrijden voor West Virginia, maar ook de laatste in haar volledige roeicarrière. “In de VS gaan de laatste wedstrijden als senior voor de universiteit gepaard met wat ceremonie, waar ik toch wel een beetje naar uitkeek. Ik roei nog steeds graag en heb heel veel mooie herinneringen, maar bij mijn vertrek in januari 2017 voelde ik wel aan dat het na het behalen van een diploma tijd zou zijn voor een job en een ‘normaal’ leven. In België is er niet echt een traditie om als een senior te roeien, laat staan internationale mogelijkheden. Na mijn avontuur in de VS ben ik bijna 23 jaar en zal dan ik ook meer dan vier jaar uit het Belgische wedstrijdroeien zijn.”
Veel mensen in West Virginia zijn te arm of te bang om naar de dokter te gaan
Louise is als een student-atlete in het laatste semester vrijgesteld van verplichtingen tot teamtrainingen en wedstrijden, zodat ze zich op het behalen van haar diploma kan focussen. “Uiteraard zal ik wel nog sporten en wanneer het kan met het team meetrainen om in vorm en betrokken te blijven. Als ik vanaf januari 2021 terug in België zal verblijven, zal ik zeker en vast nog regelmatig roeien en bij KR Brugge meetrainen. En misschien blijf ik wel als coach met het roeien betrokken. Je weet nooit wat er dan nog volgt.”
Online opleiding
Louise volgt in de VS een opleiding die in ons land te vergelijken is met de combinatie van LO en sportpedagogiek. Deze opleiding is ook gericht op het geven van lichamelijke opvoeding, sport en bewegen aan kinderen vanaf 2 jaar tot en met ouderen. Ondertussen staan alle lessen voor haar online. “Ik zou normaal terug vertrekken begin juli om er mijn studiestage te doen gedurende juli en augustus. Mijn laatste semester start midden augustus tot eind december. Ik hoop dat alles zoals gepland kan plaatshebben. Niemand weet op vandaag hoe de situatie zal evolueren, dus niets is zeker. Ik heb erg nauw contact met mijn professoren en de directie van de universiteit. Zij hebben altijd erg veel begrip en steun getoond, dus ik ben er zeker van dat dit ook nu het geval zal zijn.” (AC)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier