Philip Milanov heeft goede herinneringen aan Doha

© belga
Redactie KW

Op 6 mei 2016 gooide de toenmalige vicewereldkampioen tijdens de Diamond League-meeting in Qatar zijn discus 67m26 ver, nog steeds het Belgisch record. “Dat blijft een mooie herinnering. Er was bovendien een televisieploeg, die alles gefilmd heeft”, verklaarde hij donderdag met een grote glimlach.

In 2016 pakte de Bruggeling ook nog zilver op het EK in Amsterdam. Nadien waren zijn prestaties minder op de grote afspraken (9e op Spelen in Rio in 2016, 14e en uitgeschakeld in kwalificaties op WK in Londen in 2017). Vorig jaar miste hij het EK in Berlijn wegens een stressfractuur aan de rechtervoet.

Na de revalidatie bleef Milanov het hele seizoen op de sukkel met diezelfde voet. “Ik ben niet zeker dat het indertijd een stressfractuur was, ik geloof dat het een trauma was. Mogelijk is alles het gevolg daarvan.”

Ook dit seizoen vond Milanov zijn topniveau nog niet. Voor het WK moest hij opgevist worden. “Dit seizoen heb ik te veel op dat minimum (65m00) gejaagd. Zowel op psychologisch als fysiek vlak was het niet eenvoudig, terwijl ik het de voorgaande jaren nooit moeilijk had om de limieten te halen. Ik heb mijn techniek moeten aanpassen wegens mijn fysiek probleem, maar zonder succes. Ik heb in drie weken drie injecties met cortisone gekregen tegen de pijn. Maar als ik te hard werp, voel ik het nog.”

“Zoals iedereen wil ik doorstoten naar de finale”, aldus Milanov, die een seizoensbeste van 64m73 achter zijn naam heeft. “Daarvoor moet je minimum 64m00 werpen (het minimum bedraagt 65m50, nvdr.). In vergelijking met 2015 (toen hij zilver behaalde op het WK in Peking, nvdr.) is het niveau gevoelig gestegen, in alle werpnummers. Ik heb nog altijd stress bij de kwalificaties, maar dit jaar heb ik niet veel te verliezen.”

(BELGA)

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier