Marc Vanryckeghem (73) gaat volgende week woensdag opnieuw mee naar de nationale zomerspelen van de Special Olympics als delegatieleider van twaalf sporters met een verstandelijke beperking. “Iedereen kijkt er echt naar uit na twee coronajaren.”
Marc is de oudste broer van Kurt, de burgemeester van Waregem. Ooit was hij de eerste echte sportfunctionaris in ‘zijn’ stad. Ook nu blijft sport zijn grote passie, zij het de jongste jaren toch vooral als organisator en bestuurslid bij diverse sportverenigingen. In die hoedanigheid is hij ook een van de boegbeelden van Somival, de sportvereniging voor personen met een beperking.
Beleven jullie leden de nationale zomerspelen van de Special Olympics als het hoogtepunt van het jaar?
“Dat is in de eerste plaats toch zo voor de atleten die deelnemen, maar iedereen leeft uiteraard mee. We trekken met zeven zwemmers en nog vijf sporters die aan atletiek doen richting Louvain-La-Neuve en Braine l’Alleud waar alles plaatsvindt. Met omkadering inbegrepen, zijn er 32 mensen bij betrokken.”
De vorige keer kwamen jullie achttien medailles mee naar huis. Zal dat dit keer ook zo zijn?
“Dat zit er best wel in, maar bij de Special Olympics is dat competitieve element toch net iets minder belangrijk dan bij valide sporters. Het worden vooral dagen van blijdschap, emotie en onvergetelijke momenten. Het plezier van het samenzijn en de dankbaarheid dat alles opnieuw kan doorgaan na de coronabeperkingen maken het zelfs extra speciaal dit jaar. Je mag niet vergeten dat onze mensen de voorbije twee jaar ongelofelijk hebben afgezien door die beperkingen.”
Dankzij Somival vinden 300 personen met een beperking een thuishaven. Moet er nog meer gebeuren in de stad inzake G-sport?
“Ik denk dat er in de stad alleszins al veel gebeurt. Behalve Somival hebben ook Essevee Waregem en ION Basket een afdeling voor G-sporters en dat is ook zo bij Basket Desselgem. Dat neemt niet weg dat het zeker welgekomen zou zijn mochten er nog meer initiatieven komen. Misschien moeten ook sportverenigingen in Beveren-Leie of Sint-Eloois-Vijve dat eens overwegen.”
Je bent in diverse sportverenigingen actief in het bestuur. Ben je als 70-plusser zelf ook nog sportief?
“Wandelen en fietsen doe ik nog wel eens, maar ik moet toegeven dat het best wel wat meer zou mogen zijn. Dat mijn fiets nog altijd bij mijn dochter thuis staat, zegt wel iets natuurlijk (lacht). Tennissen heb ik lang gedaan maar daar ben ik mee gestopt omdat allerlei kwaaltjes, eigen aan het ouder worden, dat niet echt meer toelaten.”
Je bent inmiddels ook lid van de vereniging De Statievrienden die vooral met erfgoed bezig is. Ik dacht dat alleen sport jouw ding was.
“Zeker niet. Ik heb al mijn hele leven interesse om in het verleden te graven en ik schrijf daar ook graag over. Zo heb ik een tijd geleden de geschiedenis van mijn eigen familie op papier gezet. Dankzij enig opzoekingswerk dat een grootnonkel-pastoor al voor mij had gedaan, kon ik tot in de dertiende eeuw teruggaan.”
In de politiek stappen heb ik nooit overwogen, het gaat er te hard aan toe
“Dat was interessant en zo heb ik kunnen ontdekken dat de Vanryckeghems in de voorbije eeuwen in hoofdzaak landbouwers en molenaars waren. De politiek is iets van de voorbije vijftig jaar.”
Wijlen jouw vader Jozef was burgemeester en jouw broer Kurt is het nog altijd. Had jij nooit de ambitie om in de politiek te stappen?
“Neen, dat is nooit bij mij opgekomen. Daarvoor moet je een dik vel hebben als ik zie hoe politici elkaar soms hard aanpakken. Daar zou ik nooit aan kunnen wennen. Bovendien zou ik het af en toe ook wel lastig hebben met de partijtucht. Ik ben wel een CD&V-sympathisant die zich achter de schermen zal blijven inzetten voor de Waregemse afdeling. Meer zal het evenwel nooit worden.”
Jouw vader is inmiddels bijna elf jaar overleden. Hoe kijk je op hem terug?
“Hij is simpelweg de man aan wie ik me nog altijd spiegel. Ik heb veel geleerd van mijn vader, onder meer dat je altijd het positieve in het leven moet proberen te zien. Ik stel vast dat hij zijn genen goed verdeeld heeft onder zijn kinderen. Bij drie van de zes is dat zelfs zeer uitgesproken. Kurt heeft zijn politiek talent geërfd, mijn broer Dirk werkte net als mijn vader tot aan zijn pensioen als dokter en ik heb zijn passie voor de sport meegekregen. Mijn vader zou het ook belangrijk gevonden hebben dat we met zijn allen nog altijd goed overeenkomen.”
Iemand die actief is in het lokale verenigingsleven, moet ook een beetje een kenner zijn van de plaatselijke horeca. Waar ga je het liefst?
“Namen noemen, doe ik niet graag, maar laat het mij zo zeggen dat ik geregeld iets ga drinken in de cafés in de brede omgeving van de Markt, en daar reken ik dan ook De Treffer bij. Als bourgondiër heb ik ook al in heel veel Waregemse restaurants smakelijk kunnen eten.”
Wie is Marc Vanryckeghem?
Privé: Marc Vanryckeghem (73) heeft twee kinderen: Anouk (39) en Manu (38). Er zijn ook vier kleinkinderen. Marc woont in de Holstraat in Waregem.
Loopbaan: Marc heeft zijn kandidaturen afgewerkt als student Lichamelijke Opvoeding aan de KULeuven. In 1978 was hij de eerste professionele sportfunctionaris van de stad Waregem. Nu is hij met pensioen.
Vrije tijd: Marc is actief in een aantal (sport)verenigingen. Bij Somival is hij bestuurslid en delegatieleider bij de Special Olympics. Hij zit ook in het kerncomité van ION Basket en is secretaris van de vzw Jongerencross in Waregem. Hij is actief bij CD&V en lid van de Statievrienden en lid van de raad van bestuur van de sportraad.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
