Lifetime Achievement Award voor inzet Werner Lamont: “Alles voor de judosport”

Werner Lamont en zijn echtgenote Dimka Degrijze geflankeerd door voorzitter van de kernraad sport Rik Devos, schepen van Sport Matthias Vanneste, burgemeester Claude Croes en sportfunctionaris Jo Lambrecht. (foto DRD)
Redactie KW

Werner Lamont stond zelf ruim 60 jaar op de tatami en was gedurende meer dan 40 jaar het absolute boegbeeld van Judoclub Deerlijk. Voor zijn jarenlange inzet kreeg hij tijdens de Sportviering 2.0 een Lifetime Achievement Award overhandigd.

Judo en Werner Lamont (77) zijn twee onmogelijk van elkaar los te weken begrippen in Deerlijk. Werner had de judomicrobe al van kindsbeen te pakken. Het begon allemaal eind de jaren vijftig, een tijd waarin judo nog volop taboe was. Het was een marginaal sportje, nog quasi onbekend, maar toch fascineerde het ‘spelletje’ Werner mateloos. Samen met zijn goede vriend John Timperman voerden ze hun eerste grepen en tuimelpertes uit op het tapijt in huis…

Later sloten ze zich aan bij de Harelbeekse judoclub Hacelos. Werner had blijkbaar wat aanleg, maakte snel vorderingen en mocht een tijdje later zijn eerste echte wedstrijden betwisten. “In die tijd werden de meeste tornooien nog in achterzaaltjes van cafés georganiseerd”, blikt Werner terug. “Er werd wat zaagsel gestrooid, een zeil over gespannen en de kampen konden beginnen. De klanten volgden van aan de toog – met de pint in de hand – de wedstrijden. Iedereen pafte er daarenboven lustig op los. Je kon er de rook snijden en het was vaak moeilijk om je tegenstrever te vinden… Wat een verschil met nu. Het was de echte pionierstijd. Veel amateurisme maar daarom niet minder leuk en minder sportief.”

Judoclub Deerlijk

Na tien jaar Hacelos stapte Werner over naar de Zwevegemse club die toen net van start ging. Hij vervolmaakte zich onder leiding van Romain De Cuyper. “Hij was een voorbeeld voor mij,” prijst Werner de kwaliteiten van zijn inmiddels overleden leermeester. “Hij heeft een schitterende basis gelegd en me heel wat bijgeleerd. Veel zaken die ik van hem heb opgestoken, heb ik later als trainer aan mijn leerlingen proberen door te geven. In die periode beleefde ik ook het hoogtepunt van mijn sportieve carrière met een Belgische kampioenstitel.”

Eind de jaren zeventig hield Werner samen met zijn oom Roger Lamont Judoclub Deerlijk boven de doopvont. “De club werd officieel gesticht op 13 oktober 1979”, gaat Werner verder. “De trainingen vonden plaats in de feestzaal van De Kroon en het toenmalige Bloso, het huidige Sport Vlaanderen, zorgde ervoor dat we matten ter beschikking hadden. Bij de start waren er 17 leden. Na De Kroon waren we nog gehuisvest in de sporthal, het buurthuis De Wieke, het Sportcentrum en de jongste jaren in de turnzaal van De Beuk.”

Discipline

Niet alleen de judosport in het algemeen maar ook Judoclub Deerlijk in het bijzonder kenden een gestadige groei en bloei… Op een bepaald moment had de club zelfs meer dan 100 leden. Ruim vier decennia was Werner de duivel-doet-al van de club. Zijn aanpak wierp vruchten af… “Judo is geen sport voor doetjes”, stelt Werner. “Trainen is de boodschap, met bloed, zweet en tranen, altijd opnieuw. Een uitmuntende conditie is echt onontbeerlijk. Discipline en regels vormen nog altijd de hoekstenen van een goede training. Ik heb het zo geleerd en heb het anderen op dezelfde manier bijgebracht. Ik ben altijd keihard geweest voor mezelf en was dat ook voor een ander maar ik zag mijn poulains doodgraag…”

Burgemeester Claude Croes en schepen van Sport Matthias Vanneste mochten de Lifetime Achievement Award overhandigen aan Werner Lamont. “ Het kunstwerk zelf – vier kopjes die vier personen voorstellen – is van de hand van Monique Vandenabeele van keramiekatelier Terra. (DRD)

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier