Na een vijfde en vierde plaats stond Kristof Declerck (39) uit Koksijde vorig jaar voor de eerste keer in zijn leven op het podium van de mythische Hel van Kasterlee. Zijn derde plaats verdedigen zit er dit weekend door een loopblessure echter niet in.
Kristof Declerck zal het ons niet kwalijk nemen dat we hem “een speciaal geval” noemen. De gewezen wielrenner maakte de voorbije jaren naam en faam door enkele extreme uitdagingen aan te gaan. Hoe zwaarder en extremer, hoe liever Declerck het heeft. Maar op 31 oktober ging het een beetje mis tijdens een ultratrail over 100 km bij onze noorderburen. “Ik liep een loopblessure op en ben sindsdien op de sukkel”, vertelt de Koksijdenaar.
“Fietsen lukt probleemloos, maar lopen voorlopig niet. Voor mij is er dit jaar dus geen Hel van Kasterlee weggelegd. Mijn slaap laat ik daar niet voor, maar die wedstrijd is voor mij wel een motivatie om tijdens de koude wintermaanden te blijven trainen. Door mijn job (Declerck werkt voor een bedrijf in grote grondwerken, red.) verblijf ik ongeveer 250 dagen per jaar op hotel en ben ik enkel in het weekend thuis. Ik vertoef meestal in Duitsland en heb dan een reden om ’s avonds in de koude te gaan trainen. De Hel van Kasterlee is elke winter een doel, maar dit jaar mag het niet zijn.”
Eerste deelname in 2006
Declerck, die tijdens de coronapandemie in 24 uur tijd maar liefst 537 keer (!) de Hoge Blekker in zijn eigen Koksijde beklom, nam al vijf keer deel aan de prestigieuze winterduatlon in de Kempen, waarin de deelnemers in meestal barre weersomstandigheden 15 kilometer lopen, 125 kilometer mountainbiken en nogmaals 30 kilometer lopen.
“Bij mijn eerste deelname in 2006 begon ik na een sterk fietsgedeelte als tweede te lopen, maar omdat ik in die periode vooral fietste, heb ik in de tweede run meer gewandeld dan gelopen. Ik werd uiteindelijk nog elfde, maar je moet weten dat het deelnemersveld nog lang niet zo sterk was als nu.”
“Je moet een beetje voor de Hel gemaakt zijn. Ik kan goed tegen de koude”
“Sindsdien ben ik in de Hel een keer als vijfde, vierde en derde geëindigd. Het podium halen vorig jaar was speciaal. Door corona mocht er dan wel geen publiek in de sporthal staan, maar in Kasterlee supportert iedereen voor elkaar, wat een bijzonder aangenaam gegeven is.”
“Ik had ernaar toegeleefd en was zelfs een weekje in Spanje gaan trainen, maar die derde plek had ik in dat deelnemersveld niet verwacht. Ik kan echter goed tegen de koude en rijd altijd in korte broek en zonder handschoenen. Je moet er een beetje voor gemaakt zijn, want de Hel heeft geen medelijden. Door mijn job, waarbij ik elke dag buiten werk, zal ik daar ook wel voor gemaakt zijn.”
Opnieuw Seppe Odeyn?
De algemene verwachting is dat Seppe Odeyn zondag voor de tiende opeenvolgende keer de Hel van Kasterlee op zijn naam schrijft. “Maar het zal er redelijk droog bij liggen, dus verwacht ik weerstand van Yves Coolen, Tim Van Hemel en misschien Geert Lauryssen”, denkt Declerck. “Ook provinciegenoot Alexander Chamon schat ik heel hoog in. Hij zal in de eerste run meegaan met Odeyn en als goeie mountainbiker voorin standhouden. De laatste 30 km is het kwestie van te overleven. Ik ben benieuwd.”
Zelf kijkt Declerck alweer vooruit naar betere rijden. “Ik heb mezelf ontdekt als ultrasporter en schreef me in voor een ultraraid in de Sierra Nevada in april 2023. De afstand bedraagt 167 km. Daarin overbruggen we 11.000 meter hoogteverschil. Ook de Race Around The Netherlands in juni over 1.900 km zie ik helemaal zitten. Voor de eerste keer gaat het om een graveleditie, een discipline die de toekomst voor zich heeft. Kijk maar eens naar hoeveel weerklank Gianni Vermeersch voor zijn wereldtitel heeft gekregen. Ik kijk ernaar uit.”
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
