Kickbokser Andy ‘Ballbreaker’ Vansteene na zes jaar weer aan het trainen: “Talent aan anderen overdragen”

Andy ‘Ballbreaker’ Vansteene: “Ik wil minstens twee keer per week trainen en opnieuw les gaan geven.” (foto JR)
Jeffrey Roos
Jeffrey Roos Medewerker KW

Drie keer Vlaams kampioen, drie keer Belgisch kampioen, twee keer Europees kampioen en derde van de wereld. Tot 2015 deelde hij rake klappen uit in de ring, tot hij in 2015 besloot dat het genoeg geweest was. Nu is kickbokser Andy ‘Ballbreaker’ Vansteene terug. “Ik ben opnieuw beginnen trainen, maar alleen maar om anderen mijn kennis over te brengen.”

Men zegt dat het moeilijk is om de sport die ooit je leven was, achter je te laten. Andy beaamt. Zes jaar geleden vond de ex-topsporter dat het stilaan tijd was om op ‘pensioen’ te gaan. Hij vocht zijn laatste profkamp op 10 oktober 2015 op 35-jarige leeftijd. Andy raakte in 1993 door het kickboksen getriggerd door de film Kickboxer van Jean-Claude Vandamme. “Ik was toen keeper bij de jeugd van KV Oostende”, vertelt Andy. “Maar boksen leek me nog net iets leuker. Ik was toen amper 13 jaar.”

Andy moest echter drie jaar wachten op zijn eerste kamp. In 1996 staat hij op 16-jarige leeftijd voor het eerst in de ring, tegen een geduchte tegenstander. “Ik won in de tweede ronde al meteen met Knock Out”, herinnert Andy zich nog. “Een maand later stond ik opnieuw in de ring en sloeg ik mijn tegenstander opnieuw KO. Zo won ik mijn eerste acht kampen in de amateurreeksen.” In 1998 wordt Andy voor het eerst Belgisch Kampioen in de amateurreeksen. Dat was meteen de aanzet naar een contract als semiprof. “In 2006 trok ik richting Thailand om deel te nemen aan de wereldkampioenschappen. Ik werd er meteen nummer drie van de wereld. Zo ben ik in het professionele circuit gerold.”

Ik heb mijn afscheid als prof een lange tijd geen plaats kunnen geven

Andy was nog maar heel weinig in eigen land. Hij bokste de hele wereld rond en behaalde het ene succes na het andere. Andy plaatste Oostende overal ter wereld op de kaart, maar stapte nooit naast zijn schoenen. Zijn bescheidenheid sierde hem en overal waar Andy kwam werd hij warm onthaald. Andy’s profnaam Ballbreaker zag je overal verschijnen. “Die naam werd gekozen op basis van de ‘Ballbreaker Tour’ van AC/DC”, duidt Andy. “Ik trok vlak voor ik Belgisch Kampioen werd in 1996 met mijn trainer naar een concert van AC/DC tijdens de Ballbreaker Tour. Toen ik iets later Belgisch Kampioen werd speelde men dat liedje en zo ging de bal aan het rollen.” Tijdens zijn profcarrière stapte Andy 95 keer in de ring, waarvan hij 73 wedstrijden won. Twee keer werd het match nul (waarbij een gelijk aantal punten behaald wordt, red.) en 20 keer sloot hij de wedstrijd verliezend af.

Andy tijdens één van zijn felbevochten kampen. In 2015 hield hij er als prof mee op. (foto JR)
Andy tijdens één van zijn felbevochten kampen. In 2015 hield hij er als prof mee op. (foto JR)

In 2015 hield hij er uiteindelijk mee op met drie Vlaamse, drie Belgische en twee Europese titels en een derde plaats op het wereldkampioenschap op zak. “Mijn laatste kamp verloor ik door een medische interventie. Mijn scheenbeen lag volledig open”, blikt Andy terug op zijn afscheid. “Ik heb veel uitnodigingen naast mij neergelegd, maar de maat was vol. Ik heb mijn afscheid echter nooit een plaats kunnen geven. Twee jaar geleden raakte ik zelfs in een soort van depressie omdat ik mijn afscheid niet had verwerkt. Ik heb nooit meer achterom gekeken en dat had ik nooit mogen doen. Kickbox is mijn leven en daar stop je niet zomaar mee. Ondertussen heb ik dat wel een plaats kunnen geven en ben ik klaar om opnieuw te trainen. Zelf in de ring stappen zal niet meer gebeuren, maar ik wil wel mijn talent overbrengen op anderen. Ik wil minstens twee keer per week trainen en opnieuw les gaan geven. Het is tijd aan anderen om hun talent te tonen.”

Opvolger

Ondertussen heeft Oostende met Liridon Fazliu (30) een geduchte kandidaat om Andy op te volgen. Fazliu werd in 2019 profbokser. “Ik ken Liridon al heel lang. Hij is een ex-poulain van me. Hij was eigenlijk een klein, ambetant ventje, maar hij barstte van het talent. (lacht) Of hij mij ooit zal evenaren? Laat ons zeggen dat hij een heel goede bokser is. Als hij met zijn voeten op de grond blijft, dan kan hij ver geraken. Ik wens hem alleszins veel geluk toe en dat hij Oostende net als mij in de tijd op de kaart mag zetten”, besluit Andy zijn openhartig gesprek met onze krant.