Geen olympische medaille voor Wannes Van Laer, wél voor z’n trainingsmaat

We zien drie topzeilers in de fitnesszaal van sportcentrum Le Blocry in Louvain-la-Neuve met van links naar rechts olympisch kampioen Tom Burton, Wannes Van Laer en Luke Elliot. © (Foto AD)
Arjan Desante
Arjan Desante Medewerker KW

Wannes Van Laer bleef op de Olympische Spelen op de 17de plaats steken in de Laser-klasse van het zeilen, maar zijn trainingsmaatje Tom Burton uit Australië pakte het goud.

De 31-jarige Wannes Van Laer uit Wijtschate vertoeft vaak in het buitenland, maar traint in België het meest in sportcentrum Le Blocry in Louvain-la-Neuve. Daar kreeg hij afgelopen juni nog het gezelschap van de Australische toppers Tom Burton en Luke Elliot. Zij kregen toen meteen ook de eer om te figureren op de achtergrond tijdens de opname voor ‘De Spelen Van Stijn’ op KW.be. Aangezien er slechts één zeiler per land mag deelnemen in de Laser-klasse moest ook Australië een keuze maken. Zij stuurden wereldtopper Tom Burton naar Rio en hij ontgoochelde niet. Tijdens de medaillerace op dinsdagavond sprong Burton over de leider Tonci Stipanovic en zo bezorgde hij Australië de eerste zeilmedaille van deze Olympische Spelen. Nieuw-Zeelander Sam Meech mocht als derde mee op het podium.

Ik logeer ook soms bij hen in Australië

Toen de KW-ploeg in juni neerstreek in Louvain-la-Neuve vertelden Wannes Van Laer en Tom Burton openlijk over hun goede band, ondanks de concurrentie tijdens de wedstrijden. “Het is leuk om met andere zeilers op te trekken, uiteindelijk zien we elkaar vaak tijdens de internationale wedstrijden”, aldus Wannes Van Laer. “Nu verbleven ze eventjes hier voor we naar een volgende internationale wedstrijd trekken en ik logeer ook soms bij hen in Australië. Dat is niet alleen plezant, maar het maakt de vele verplaatsingen ook een stuk goedkoper en dat is mooi meegenomen.”

“Andere zeilers zoals Wannes zijn misschien wel concurrenten, toch kan ik zonder twijfel zeggen dat we ook vrienden zijn“, klonk het bij Tom Burton. “Niet alle concurrenten zijn even goede vrienden, dat spreekt voor zich, maar met meerderen heb ik wel een goede band. Gelukkig maar, want anders zou het vele rondreizen echt wel hard en eenzaam zijn. Nu bleven Luke en ik bij Wannes logeren, terwijl hij ook bij ons terecht kan bij wedstrijden in Australië. Tijdens de race telt die vriendschap natuurlijk niet en soms wordt er wel eens geroepen op een concurrent, maar al bij al is de onderlinge sfeer bij de zeilers heel goed.”

(AD)