Delfine Persoon hoopt nog op rematch die er wellicht nooit zal komen

Taylor moest heel wat harde punches van Delfine Persoon ondergaan, maar ging niet tegen de grond. © Getty Images
Wouter Vander Stricht

Er is deze week al heel wat inkt gevloeid over het onverdiende verdict na de wereldtitelkamp tussen Delfine Persoon en Katie Taylor. Je zou je beginnen afvragen of Delfine Persoon wel evenveel aandacht zou gekregen hebben bij winst. De Ierse won op punten, de meeste kenners waren een andere mening toegedaan. Net als de talrijke fans in de West-Vlaamse cafés die ‘s nachts hun ogen niet konden geloven. “Een dikke middelvinger voor de jury”, klonk het.

Woensdag trokken wij nog eens naar Lichtervelde om te horen hoe Delfine en haar coach Filiep Tampere deze mokerslag verteerd hadden en ook om eens te peilen hoe de (nabije) toekomst eruit zal zien. In hun trainingszaal De Boksneuze werd het duo als helden ontvangen. De boksers omarmden stuk voor stuk Delfine en de ontgoocheling viel ook in hun ogen uitdrukkelijk te lezen. Zij weten immers wat Delfine ervoor gedaan heeft en dat ze verdiende te winnen.

(Lees verder onder de video)

https://www.youtube.com/watch?v=szPZsT6jzLw

Kon je enkele woorden wisselen met Katie Taylor?

“Voor of na de kamp: geen woord kwam daaruit. Ze wilden ons ook duidelijk mijden als de pest. Terwijl de andere boksers door Eddie Hearn nog persoonlijk werden aangesproken, kon er bij ons geen goedendag vanaf. Ze waren duidelijk bang. Ze hebben alles uit de kast gehaald om ons te destabiliseren. Je weet zoiets natuurlijk op voorhand. Je ondergaat dat ook, maar op een bepaald moment is het erover.”

Wanneer was die limiet bij jou bereikt?

“Kort voor de kamp. Er was de hotelwissel, de controle op hepatitis, extra verplichte persmomenten… Maar het toppunt werd bereikt toen ik mijn voeten al volledig al had ingetapet. Plots moest ik nog bij drie dokters langs die mijn voeten bekeken. Een half uur voor ik de ring in ging, moest ik opnieuw mijn voeten laten intapen. En dan staat er nog voortdurend een bodyguard in onze kleedkamer. Ze hebben veel volk ingehuurd om het ons lastig te maken.”

De Amerikaanse politie stond wel aan de kant van Delfine. (foto Belga)
De Amerikaanse politie stond wel aan de kant van Delfine. (foto Belga)© BELGA

Wat zei de ringdokter tegen je na de kamp? Je leek je boos te maken.

“Natuurlijk, dat is daar ook deel van hun spelletje. Na tien ronden boksen was ik nog niet doodop, Taylor wel. Ik stak nog vol adrenaline. Die dokter wilde me doen zitten, maar dat is om de indruk te wekken dat ik erdoor zat.”

Wat dacht je na de laatste gong?

“Dat ik gewonnen had. Het voelde ook zo aan. Ik was de betere, haar slagen kwamen niet door. Enkel haar kopstoten raakten me.”

“Filip en ik hebben de kamp intussen herbekeken. Hij was scheidsrechter. Ik win zeker zes ronden”

Wat als er nog een elfde ronde was geweest?

“Ik had ze wel tegen het canvas gekregen. Van mij mogen het gerust twaalf ronden zijn zoals bij de mannen. En ja, ook ronden van drie minuten in plaats van twee zoals bij de vrouwen.”

Verrast het je dat de Belgische boksbond een klacht bij de WBC indient?

“Het voelt aan als een ondersteuning. Zelf heb ik nu (woensdagavond, red.) ook al een klacht op papier gezet. Die gaan we eveneens indienen. Maar of dat iets zal uithalen is een andere vraag. Aan de andere kant: als je het niet doet, leg je je er in feite bij neer en dat willen we niet.”

Hoe staat het met je blessures?

“Ik moest bij de tandarts langs, maar dat was voor een euvel dat van voor de kamp dateert. Er moet een tand ontzenuwd worden en dat kon beter wachten. Nu zien mijn ogen nog blauw, maar dat zal wel wegtrekken. Het is een kwestie van tijd.”

Haar WBC-gordel moest ze inleveren: onterecht volgens de kenners.
Haar WBC-gordel moest ze inleveren: onterecht volgens de kenners.© BELGA

Donderdag moest je ook alweer gaan werken.

“Dat ging wel lukken, maar dan wel met een zonnebril aan. Anders is het geen zicht om onder het volk te komen. Mijn baas suggereerde dan maar om nog tot maandag thuis te blijven. Ziektebriefje? Nee, wat extra verlof.”

Welke indruk heeft je bezoek aan de NYPD op je nagelaten?

“We mochten een kleinere post van de politie gaan bezoeken. Ook dat trachtte het kamp-Taylor nog te verhinderen, maar we hebben daar onze voeten aan geveegd en ons gedacht gedaan. We werden daar goed ontvangen door de collega’s. Ik dacht dat het er daar veel strenger dan bij ons aan toe zou gaan, maar ook daar kampen ze met hetzelfde probleem als hier in België. Terwijl je je pv aan het opmaken bent, wandelt de dader al weg. Ze pamperen hun gevangenen daar wel minder. Als je die cellen ziet: geen matras, maar een houten plank, geen wc-papier… Hier zou dat niet kunnen.”

Je miste het verjaardagsfeest van je pa? Deed dat achteraf gezien extra pijn?

“Ik hoor dat de ambiance daar zondag ook iets minder was, zeker omdat het zo gelopen was. Verliezen kan, maar op die manier deed het ook hier pijn natuurlijk.”

Wat was het eerste wat je deed toen je thuiskwam?

“We hebben ons onmiddellijk in de zetel gezet en zijn de match beginnen te bekijken. Filiep heeft intussen voor scheidsrechter gespeeld. Bij twijfel gaf hij de ronde aan Katie Taylor. Wel, ik heb zes ronden duidelijk gewonnen. Twee of drie waren er voor Taylor. Meer niet. Bij één of twee kon je nog twijfelen. Ik moest dus altijd die kamp gewonnen hebben.”

De wereld kon er anders uit gezien hebben?

“Zeg wel. Zij als houder van drie wereldtitels, maar ik als kampioene bij de grootste bond. Zij olympisch kampioen en ik die nooit de kans kreeg om naar de Spelen te gaan. En dan win je. Of zou je moeten winnen en word je bestolen.”

Wist je dat ook West-Vlaanderen de nacht van de kamp op zijn kop stond?

“Dat Café Yin Yang in Gits uitverkocht was en de Boksneuze in Lichtervelde vol zou lopen, hadden we vernomen. En dat midden in de nacht. Machtig toch. De mensen van de VRT lieten ook weten dat er zondag in totaal twee miljoen mensen de kamp of de samenvatting hebben bekeken. En we hadden in New York ook nog eens het gezelschap van 40 fantastische fans. De nacht na de match zijn we met zijn allen nog eentje gaan drinken in het BXL-café in New York. En Filiep heeft daarna nog de hele minibar in het hotel leeg gedronken. Van frustratie welteverstaan. Van de zaterdagnacht tot maandagmorgen hebben we eigenlijk haast niet geslapen.”

“Ook wij gaan een klacht indienen bij de WBC, maar of dat veel zal uithalen…”

Wanneer zal je weer beginnen te trainen?

“Ik ben al gaan lopen en geef ook nog training. Als ik ooit stop met boksen, zal ik ook blijven sporten. Dat zit gewoon in mij.”

Je denkt toch niet aan stoppen?

“Zo kan ik toch niet stoppen? Toch niet op die manier. Weet je: ik verlies liever onverdiend dan dat ik onverdiend zou winnen. Ik zou niet met mezelf overweg kunnen.”

Is zakken van gewichtsklasse een reële optie?

“Eventueel wel. Maar dat moet Filiep nog allemaal eens uitdokteren. We mikken eerst op de rematch die ze beloven.”

Hoe groot is de kans dat die er effectief komt?

“Als het van mij afhangt 100 procent zeker, maar ik denk niet dat het ervan zal komen. Nu beweren ze in de pers uiteraard dat ze ons revanche willen gunnen. Maar je zal zien: ze zullen dat uitstellen, een maand, een half jaar… Er zullen altijd wel redenen te vinden zijn waarom ze het niet kunnen laten plaatsvinden. Maar als het er toch van kom, pak ik meteen mijn koffers.”

Er gingen al stemmen op om in de Lotto Arena het gevecht te houden en de Kortrijkse burgemeester Vincent Van Quickenborne bood al gratis de expohallen aan?

(lacht) “Mooie geste, maar ik denk niet dat zij naar hier zullen willen komen boksen. Als het toch mogelijk is, geef ik misschien zelfs de voorkeur aan Engeland. Dan is dat dichter voor mij en vooral ook goedkoper voor al mijn supporters. Dan kunnen ze allemaal mee, want nu was dat niet betaalbaar voor iedereen.”

Is er nog nieuws over je nieuwe bokszaal in Gits?

“De beslissing daarover wordt steeds vooruitgeschoven. We willen bouwen op grond die nu in handen is van de VDAB en ook voor een stuk van de erfgenamen van Baron de Pélichy. Maar er zit naar mijn zin ook in die zaak te weinig schot. Maar ooit komt die nieuwe bokszaal er.”

Delfine Persoon kijkt Katie Taylor in de ogen.
Delfine Persoon kijkt Katie Taylor in de ogen. “Noch zij, noch Eddie Hearn gunden ons een woord.”© BELGA

Wat zou je eigenlijk wel eens aan de Amerikaanse juryleden willen vragen ?

“Of ze geen last hebben van hun geweten. Zeker nu de hele bokswereld beweert dat ze het bij het verkeerde eind habben.”

Hoe kijk je terug op de videodagboek voor kw.be?

(lacht) “Ik heb me geamuseerd met het maken van de video’s.”