“Delfine in vorm? ‘t Zit goed, als ze maar niet ziek wordt…”

Het zal door het uurverschil al zondagmorgen 2 juni zijn als Delfine Persoon de boksring in het iconische Madison Square Garden betreedt. Tegenstandster is de Ierse Katie Taylor. Nog ongeslagen en in het bezit van de titels bij drie wereldbonden. Delfine Persoon is zelf tienvoudig wereldkampioene en heeft de WBC-titel, de meest begeerde van allemaal, beet. Wie wint, schrijft sowieso boksgeschiedenis. Want de titels bij de vier verschillende bonden op je boks-cv mogen zetten, is weinigen gegeven.

Delfine Persoon (34) en haar coach en vriend Filiep Tampere (56) gunden ons de voorbije weken een inkijk in hun leven. Via haar videodagboek (te bekijken op kw.be/delfine) kon je al volgen hoe de bokskampioene en haar trainer toeleven naar de kamp van hun leven in New York, in Madison Square Garden, met vier wereldtitels bij de verschillende bonden op het spel.

Een koppel als een ander

Delfine en Filiep, dat is een koppel, ja. Maar ze voelen zich een koppel als een ander, veel uitweiden hoeft niet. Overdag hebben ze elk hun job. Delfine bij de federale politie, Filiep als lasser bij New Holland, waar hij pikdorsers helpt vervaardigen. En al hun vrije uren staan in het teken van de bokssport. Er is natuurlijk het leeftijdsverschil en Delfine stak haar kinderdroom nooit onder stoelen of banken. Maar stelde die wel uit tot na haar carrière. In onze krant stond ze al te pronken met haar nichtje Amilia. “Kinderen? Graag, maar zal Filiep nog willen?”, vertrouwt ze ons stiekem toe. “Hij heeft al drie kleinkinderen.”

Judocarrière

Mocht ze geen rugblessure opgelopen hebben tijdens haar judocarrière, dan was het allemaal anders gelopen. “Ik zou het judo nooit opgegeven hebben.” Maar ze trok dus naar de boksclub van ene Filiep Tampere en rest van het verhaal kent iedereen ondertussen.

Veel is al geschreven over Delfine Persoon, maar nog niet alles is verteld. Zoals over die ene verloren kamp. 43 wins, 1 loss titelt BoxRec, waar je haar indrukwekkende boksstatistieken terugvindt. “Daarvoor neem ik de verantwoordelijkheid op mij”, zegt Filiep Tampere. Het gaat ondertussen al terug tot 2010. “Delfine was ziek en je kent ze, ze wilde haar fans niet ontgoochelen. Die hadden al massaal tickets gekocht voor de 1 november-meeting in Izegem.” Maar het liep fout. Tegen de Waalse Zelda Tekin, die ze een maand eerder nog probleemloos had verslagen, kon Delfine zich niet verdedigen. “Ze had uitdrogingsverschijnselen en we reden eigenlijk rechtstreeks van het ziekenhuis, waar ze aan de baxter lag, naar de boksring. Dat had nooit mogen gebeuren. Ik dacht dat ze het wel ging halen, maar niet dus…”

Bij een ‘match nul’ behouden ze elk hun wereldtitels – Filiep Tampere, Coach/vriend Delfine Persoon

Maar dat ene verlies, daar probeert Delfine het zaterdag bij te houden. In het kamp van Katie Taylor hielden ze lang de boot af, maar uiteindelijk kwam er toch het ultieme treffen uit de bus. Bij de bookmakers staat Katie Taylor met stip als favoriete genoteerd. Dat deert Delfine niet. Katie Taylor bleef lang amateurbokser, om zo te kunnen deelnemen aan de Olympische Spelen. Zo is vergelijken ook moeilijk. Boksen is en blijft een jurysport. Als Ierse New York heeft een grote Ierse gemeenschap onder het management van Eddy Hearn, de man achter Matchroom, zal het dubbeltje van de jury wellicht sneller naar de kant van Taylor vallen. Tenminste als Delfine ze niet letterlijk op de knieën krijgt. “Katie en ikzelf hebben elk onze stijl”, poneert de bokskampioene die opgroeide in Moorslede. Tampere: “Taylor heeft vooral ervaring bij de amateurs, daar bokst men om snel punten te scoren. Delfine zal haar kenmerkende, slopende stijl gebruiken om Taylor af te matten.”

Wat Tampere ook niet uitsluit, is een ‘match nul’. Een gelijkspel als het ware. “Mocht Delfine licht in het voordeel zijn, zou het me niet verbazen dat de jury dan een match nul uitspreekt. Dan behouden ze beiden hun titels.”

Winst of verlies. Delfine en Filiep keren maandag sowieso meteen terug naar België. Bij verlies speelt Delfine ook haar WBC-titel kwijt. “Op 34-jarige leeftijd moet je dan weer van onderaan de ladder beginnen. En dan ben je al 36 als je weer een kans krijgt om voor de wereldtitel te kampen. En mocht ze zwaar verliezen, dan is het wellicht meteen helemaal gedaan”, denkt Tampere.

Rematch

Maar van verlies gaan ze in het kamp-Persoon niet uit. “Bij winst is ze ‘undisputed world champion’ en staat nog minstens één kamp in het verschiet. We komen dan automatisch onder het management van Eddy Hearn terecht. Wil Katie Taylor een rematch, dan wordt die wellicht in Engeland gevochten. Ziet Taylor daar vanaf, dan moeten we nog twee keer kampen onder hun management.”

Delfine had twee maanden vakantie opgespaard, die ze nam om eens als een profsporter te kunnen toeleven naar haar kamp. “Ik zeg het je al weken: ‘t zit goed met de vorm. Maar ze mag niet ziek worden en niets verkeerds eten. Het zit soms in een klein hoekje. Maar ze staat er. Meer kunnen we niet doen.”

Zelfs voor een tienvoudig wereldkampioene als Delfine is het boksen geen financiële vetpot. Maar voor dit supergevecht kon men toch een mooie beurs van 200.000 dollar bedingen. Katie Taylor krijgt het vijfvoudige, maar moet daarvan ook een groot stuk afstaan aan haar (zeer uitgebreide) entourage. Delfine Persoon zou het geld graag investeren in de nieuwe bokszaal die men in Gits wil neerpoten. De club in Lichtervelde barst immers uit de voegen. Maar van de 200.000 dollar gegarandeerd bij winst of verlies gaat al ruim de helft naar de fiscus. “Delfine mag de slagen incasseren, de fiscus zal wel de centen incasseren“, zo omschrijft Filiep Tampere het.

Een dik decennium geleden gingen Filiep Tampere en Filip Van Moerkercke (zie foto) op zoek naar een onderkomen van de boksclub. “Ons eerste idee was dat ik een van mijn varkensstallen zou ombouwen”, grasduint Filip Van Moerkercke, die in de varkenshandel actief is, in het verleden. “Maar uiteindelijk viel ons oog op café Astrid tegenover het station in Lichtervelde. We doopten het café om tot de Boksneuze. Zo was ik meteen ook cafébaas. De dancing achter het café toverden we om in een feestzaaltje, waarin we zaterdag vanaf middernacht ook de kamp zullen uitzenden.” Het achterliggende gebouw, dat vroeger nog als limonadefabriek dienst deed, werd grotendeels gesloopt en heropgebouwd als bokszaal.

Om te vermijden dat een haarlok in het oog van de tegenstander of de bokser zelf terecht komt, moet de haardos vastgemaakt worden. “Een simpele vlecht is niet genoeg, ik laat mijn haar altijd invlechten voor een kamp. Daarbij komt een speciale techniek kijken. De dame die dat gebruikelijk bij mij voor haar rekening neemt, deed nu een beroep op een vriendin. Die heeft de techniek nog beter in de vingers, want dit keer moesten de vlechten een week blijven zitten. Ik wou dit immers al voor de afreis in orde hebben. De Afrikaanse dame, die in Oedelem woont, hanteert daarbij een ongeziene vingervlugheid. Een demonstratie daarvan zie je in het videodagboek op onze site.

In principe kunnen (konden) Delfine en Filiep donderdag een bezoek brengen aan de New York Police Department. Vanuit België was dit geregeld. De Amerikaanse politiedienst wilde graag hun collega uit België ontvangen, maar omdat de bokspromotoren dit ook wilden filmen, kon er nog een kink in de kabel komen. Bij het ter perse gaan hadden we daarover nog geen duidelijkheid. “Het zal daar in Amerika allemaal veel grootser zijn. Ik zou wel eens hun wagenpark willen bekijken en dat vergelijken met het onze.” Delfine heeft sinds ze een schietcursus volgde, ook de liefde voor de schietsport gevonden. “Misschien kan ik daar ook nog eens oefenen op een van hun schietstanden.”

Boksliefhebber of niet, iedereen kende de opgemerkte verschijning van Don King, de bokspromotor die je hier ziet met Mike Tyson. Maar hij was ook al de man achter de Rumble in the Jungle, het legendarische gevecht tussen Ali en Foreman in het toenmalige Zaïre. Katie Taylor valt onder het management van Eddie Hearn en dat is de hedendaagse grote naam in het boksen. Don King 2.0 dus. Zijn pa Barry Hearn richtte Matchroom op en heeft zo grote invloed in heel wat sporten: niet enkel boksen, maar ook snooker, darts, golf… In de bokswereld heeft Hearn heel wat topboksers onder contract staan. “Eens die mannen op de proppen komen, moet je dansen naar hun pijpen”, beseft Filiep Tampere.

In New York wordt gebokst met handschoenen van acht ons. Het is de organisator die het type (gewicht) mag kiezen. “Meestal vechten wij met ‘tien ons’, maar in het kamp van Taylor denken ze wellicht dat Delfines hand het zal begeven met deze lichtere handschoen. Haar handproblemen begonnen toen ze in Zwitersland met ‘slunsen’van handschoenen moest kampen. Maar ze zullen misschien de rekening wel gepresenteerd krijgen in New York. Hoe lichter de handschoen, hoe zwaarder de slag doorkomt. En Delfine is krachtiger”, aldus een hoopvolle Filiep Tamere. “Van Paffen Sport kregen we gepersonaliseerde handschoenen, het zijn echte kunstwerkjes. Een boksliefhebber kickt hier echt op.”

Het verhaal van Louise Carton, de atlete die vorige week openhartig getuigde over haar eetstoornis, grijpt Delfine Persoon wel aan. “Sommige sporters flirten met de grens. Maar ik hoor daar niet bij. Ik ben een echte zoetemond. In aanloop naar een kamp moet ik snoep, chips en een kriekbiertje laten, maar dat verloopt vlot. Ik zit nu al weken onder mijn begoogde gewicht (135 pound of 61,235 kg, red.). Ik zou zelfs nog een gewichtsklasse kunnen zakken, maar dan mag ik geen 59 kg wegen. Nu leef ik vooral op shakes. Maar in zware trainingsweken heb ik ook niet veel honger, het zegt me dan ook niet veel om een maaltijd over te slaan. In de zomer kom ik wel een kilo of drie aan, maar zoals elke vrouw let ik altijd op mijn figuur.”

Sporten zit haar in de genen. “Ik kan gewoon niet stilzitten. Dat heb ik al van kleinsaf. Ik wilde altijd buiten zijn en sporten. Ik moet me ook nooit naar een training slepen, ik doe dat gewoon graag. Al heb je daar de ene keer wel een een beter gevoel bij dan op een ander moment.”

We trokken op een druilerige zondagvoormiddag ook mee naar Zeebrugge en konden aan den lijve ondervinden hoe Delfine zich afbeult en tegelijk ook haar jonge bokskompanen een poepje laat ruiken. Een tocht van zeven kilometer door het mulle zand en tientallen keren de trappen op en af. De jonge clubgenoten geven eerlijk toe: “Met Delfine kunnen wij niet mee. Haar conditie is echt top”, beseffen ze.

De tv-rechten zitten bij Sky Sports en de wedstrijd zal ook uitgezonden worden op Sky Sports Europe. Maar in België is daarvoor geen licentie beschikbaar. In Nederland kun je wel vlot een abonnement nemen. Maar de vraag kan ook rijzen waarom de openbare omroep deze wedstrijd niet zal uitzenden. De kamp zal zondagmorgen even na middernacht Belgische tijd gevochten worden. “Heel wat boksliefhebbers zouden dat nachtelijke uur niet als obstakel zien. Als je ziet hoeveel Sporza ongetwijfeld moest investeren om de werelduurrecordpoging van Victor Campenaerts live in beeld te brengen. Hoedje af voor Campenaerts, maar de kamp van Delfine staat minstens op een even hoog niveau“, klinkt het bij Filiep Tampere.

Ze is al doopmeter van het kindje van haar beste vriendin Lindsay en haar voorbereiding op de wereldtitelkamp kende een leuk intermezzo met het doopsel van haar nichtje Amilia. Een eerste kleindochter voor oma Ingrid en opa Luc, die zelf met Herlinde (37), Delfine (34) en Jasmine (27) drie dochters hebben. Het is Jasmine, ook steun en toeverlaat van Delfine, die deze flinke dochter ter wereld bracht. Maar het belet Jasmine ook om mee te reizen naar New York. En ook in de boksclub zorgt Delfine als een moeder voor haar discipelen. Zelfs terwijl ze eigenlijk niet geacht wordt om daarop te focussen, bekommert ze haar als een echte moederkloek voor haar jonge boksers.