Vriendin Lennert Cappan: “Als hij op zondag koerst, rijd ik op zaterdag”

Foto Wim Claerhout
Tom Vandenbussche

Samenleven met een coureur is niet altijd eenvoudig. Wielrenners lopen al eens nukkig rond, zijn vaak van huis weg, letten fanatiek op hun voeding en hebben een beperkt sociaal leven. Wij polsten bij twee vriendinnen van West-Vlaamse coureurs naar het samenleven met hun wielrenner. In goede en minder goede dagen. Deel 2: Fleur Vandecaveye, de vriendin van belofterenner Lennert Cappan

Leeftijd: 19 jaar. Opgegroeid in: Sint-Eloois-Vijve. Woonplaats: Sint-Eloois-Vijve. Een koppel sinds: 18/8/2015. Studie: tweede bachelorjaar ergotherapie.

Ik leerde Lennert via een gemeenschappelijke vriendin kennen.

Zij kende Lennert en een vriend van hem. Samen zijn we naar de koers geweest. Lennert kwam toen ook voor de Tieltse Renners rijden, terwijl ik daar al zat. Van het één is het ander gekomen. Ik was op reis aan de kust in Nieuwpoort en hij is ook eens naar daar gekomen…

Zelf koers ik al sinds mijn achtste.

Van bij de miniempjes dus. (glimlacht) Eerst was ik vooral in de cross actief, maar twee jaar geleden ben ik daarmee gestopt. Het werd te veel in combinatie met de weg en mijn studie. Dit seizoen was mijn eerste jaar bij de elite. Het was een serieuze aanpassing, zeker omdat ik door onder meer een zware hersenschudding niet veel heb kunnen koersen bij de juniores. Samen trainen met Lennert gebeurt niet zo vaak, maar als hij een uurtje moet losrijden, kan dat wel. En als ik eens snelheid moet trainen, rijdt hij vaak met de brommer voor me uit.

Door onze studie zien we elkaar momenteel niet zo vaak.

Lennert studeert een bachelor bouw in Oostende en zit daar op kot. Ik studeer in Kortrijk en pendel dagelijks over en weer met de trein. Enkel tijdens de weekends hebben we momenteel dus tijd voor elkaar. Soms is het ook moeilijk als we op dezelfde dag koersen, want dan zien we elkaar maar één keer per week. Ik probeer zoveel mogelijk naar zijn wedstrijden te gaan kijken. Als hij op zondag rijdt, probeer ik op zaterdag te koersen. Ja, ik ben er graag bij.

Iedereen zegt van Lennert dat het een stille jongen is.

Maar als je hem echt leert kennen, is dat niet zo, hoor. Het is echt een toffe gast. Hij is ook heel respectvol. Ik denk niet dat er iemand is die iets slechts over Lennert kan vertellen. Het is geen grote babbelaar, maar evenmin iemand die met zichzelf zal stoefen. Ik ben blij dat hij dit seizoen als eerstejaarsbelofte enkele mooie dingen heeft kunnen laten zien, zeker omdat de combinatie met zijn studie niet zo evident is.

Over de verre toekomst denken we nog niet na.

Ik wil sowieso eerst mijn studie afwerken en pas daarna zien we wel of ik nog zal kunnen blijven koersen. Ook Lennert redeneert zo. Eerst dat diploma halen is het belangrijkst. Als hij afgestudeerd is, zal hij misschien wel eens alles op de koers zetten, denk ik.