Heibel in de Hospitaalstraat in Lauwe: “Eerst een dode, dan pas actie?”

Een aankomende lijnbus, wagens die over het voetpad rijden en daartussen fietsende kinderen zorgen voor gevaarlijke toestanden. Ook ouders met de wagen die hun kinderen afzetten zorgen voor files en extra gevaar. © WO
Redactie KW

De Hospitaalstraat in Lauwe, een – op het eerste zicht – rustige straat pal in het centrum. Wie er voor het eerst komt ziet een zorgcentrum, een sporthal, een voetbalveld, enkele cafés en een krantenwinkel met historische roots. Helaas bezit de Hospitaalstraat ook een donkere en gevaarlijke kant. Een kant waardoor buurtbewoners en ouders nu aan de alarmbel trekken.

Het is een beeld dat we allemaal kennen, ouders die hun kinderen ‘s morgens aan de schoolpoort afzetten en andere kinderen die met hun fiets diezelfde school vervoegen. Basisschool De Wonderwijzer uit de Hospitaalstraat is hierop geen uitzondering, hoewel de omstandigheden bij heel wat ouders het angstzweet doet uitbreken.

Verkeer in de soep

Het was Francis Depreitere, Lauwenaar en papa, die via Facebook alarm sloeg. “De dagen worden korter, kinderen moeten in het donker naar school en ‘s morgens staat de straat vol tientonners. Vrachtwagens staan te wachten om de verschillende werven in de straat te kunnen oprijden. Kinderen moeten met hun fiets tussen de vrachtwagens slalom rijden, anderen moeten dan weer over straat wandelen om tot bij de schoolpoort te raken. Het verkeer is een volledige soep en de onveiligheid is er totaal. Dit kan toch niet?” Francis raakte een schijnbaar gevoelige snaar want binnen de kortste keren regende het gelijkaardige reacties.

In de nasleep van deze tsunami aan bezorgdheden, kregen we contact met een directe buurtbewoner; die schetste een beeld van een problematische situatie die veel verder dan alleen maar de schoolpoort gaat. “Doorheen de jaren is de Hospitaalstraat enorm veranderd”, start hij zijn betoog. “Het was ooit een rustige straat, maar beetje per beetje hebben we het verkeer systematisch zien toenemen. Meer en meer auto’s gebruiken de Hospitaalstraat als sluipweg om zo Lauwe Plaats te vermijden. Er rijden ook bussen in beide richtingen, er zijn de werken die maar geen einde kennen en dan is er natuurlijk de school.”

We merken een kleine vorm van geïrriteerde bezorgdheid op, wanneer er over de school wordt gesproken. “We willen allemaal het beste voor onze kinderen, maar sommige ouders overdrijven. Als ze zouden kunnen, rijden sommige ouders tot in de klas om hun kinderen af te zetten. Nu stoppen ze allemaal pal aan de schoolpoort, waardoor het verkeer volledig in de soep draait. Gooi daar dan nog het bouwverkeer en het openbare vervoer bij, en je krijgt een gevaarlijke situatie voor de kinderen, waartoe eigenlijk de ouders ook een steentje hebben bijgedragen.”

Verkeersdrempel

De situatie in de Hospitaalstraat is niet nieuw. “Al jaren klagen we de onveiligheid hier aan”, gaat de buurtbewoner verder. “Een lange tijd geleden werd dan ook besloten om hier een verkeersdrempel aan te brengen, maar die ingreep haalt eigenlijk niet veel uit. Het sluipverkeer is er nog steeds en in de daluren worden hier waanzinnige snelheden gehaald. Dus echt snelheidsremmend is die drempel niet. Meer nog, wanneer bussen hierover rijden, dan davert ons gehele huis. Kastdeuren gaan open en het servies morrelt in de kasten. Een van de omwonenden denkt zelfs dat de aanhoudende trillingen ervoor hebben gezorgd dat zijn tegels zijn gaan barsten, al valt zoiets moeilijk te bewijzen.”

Heibel in de Hospitaalstraat in Lauwe:
© SLW

“Eerst moeten de werken af zijn, vooraleer we een complete analyse kunnen laten uitvoeren” – Dirk Vanholme, N-VA, schepen van Mobiliteit

“We hebben de toenmalige directrice van de school hier verschillende keren op gewezen, maar zij weigerde resoluut mee te werken aan een alternatief voor de drempel. We houden ook niet op om via politieke weg een oplossing te zoeken. Via gemeenteraadsleden en zelfs aangetekende brieven hebben we een volledig pallet aan oplossingen naar voren geschoven. Waarom bijvoorbeeld de straat niet verkeersvrij maken bij de start en einde van school? Helaas valt dit steeds in dovemansoren. Moet hier dan echt eerst een dode vallen vooraleer men actie onderneemt?

Zeven betonmolens

De huidige directeur van de basisschool Philippe Vanlangendonck schets een, eveneens, niet al te fraai beeld van de situatie. “Ik begrijp de ongerustheid en het gemor van de mensen. Met de werken aan het rusthuis, de sporthal en ook de flatgebouwen – die nu afgelopen zijn – was het hier een totale chaos. Maandagmorgen was het dan ook een complete catastrofe toen hier plots zeven betonmolens stonden te wachten. We wisten niet waar eerst lopen om de boel zo veilig mogelijk te houden. 450 kinderen komen hier dagelijks naar school.”

“Meteen kroop ik in mijn boze pen en contacteerde de voorzitter van het OCMW. Er waren duidelijke afspraken met de aannemers, hier mocht helemaal geen werfverkeer zijn bij de start en het einde van de schooluren. Deze nam op zijn beurt contact op met de aannemers en daar kregen we te horen dat ze ons vergeten te verwittigen waren. Als kers op de taart was de politie WEL verwittigd, maar was niet aanwezig. Op dergelijke momenten is het dweilen met de kraan open.”

Rode kaart

Tijdens het relaas van de, vooral bezorgde directeur valt op dat ook hij in deze zaak een aanzienlijke verantwoordelijkheid bij de ouders legt. “We kunnen er niet onderuit dat de werken in de straat ronduit een ramp voor de veiligheid zijn, maar ook wanneer er geen werken zijn is het hier vaak een soep van jewelste. Die soep is het resultaat van enkele hardnekkige ouders die zich niet echt bekommeren om de veiligheid, zolang hun eigen kind maar zo dicht mogelijk bij de school kan afgezet worden. Parkeren op de oversteekplaats, in dubbele file, het blokkeren van bussen en zelfs hulpdiensten,… je kan het zo gek niet bedenken of het valt voor.”

“In het begin maakten we zelf de bemerking, maar meestal werden we de huid vol gescholden. We hielden ook al een ludieke actie met de kinderen. Ze mochten rode kaarten geven aan chauffeurs die een onveilige situatie veroorzaakten. De actie had enkele maanden effect maar dat ebde geleidelijk aan weg. Een echte oplossing zou het verlengen van het eenrichtingsverkeer in de Grote Molenstraat tot in de Hospitaalstraat kunnen zijn. Zo kan een lus worden gemaakt die het verkeer weer naar het centrum brengt. Dat kon echter op geen begrip rekenen bij het stadsbestuur.”

Structurele oplossing

Schepen van Mobiliteit en Openbare Werken Dirk Vanholme nuanceert het verhaal. “Laat me vooreerst duiden dat wat maandagvoormiddag is voorgevallen, totaal ontoelaatbaar is. Er werden duidelijke afspraken gemaakt met de aannemers maar blijkbaar verliep de communicatie erg gebrekkig. Wij hebben, nadat we de melding hadden ontvangen, meteen contact opgenomen en de puntjes op de i gezet. Wij zijn ons bewust van de moeilijke situatie in de Hospitaalstraat en een complete analyse van de plaats en het verkeer zal worden uitgevoerd. Maar wat is het nut om die nu te doen? De werken moeten eerst afgewerkt zijn. Daarna willen een structurele oplossing op lange termijn.”

Volgens de schepen is het verhaal van de drempel een losstaand feit. “De drempel is niet alleen geplaatst volgens de normen, hij doet ook zijn werk. Het is wel zo dat een inwoner van die straat, die nota bene daar is komen wonen toen de drempel er al lag, die zo snel mogelijk wil laten verwijderen. Het is een doorn in zijn oog en iedere situatie is goed genoeg om de zaak weer op te rakelen. De veiligheid van de kinderen komt pas op de tweede plaats. Ik ben al verschillende keren in gesprek gegaan met die mensen, ik stond er zelfs al eens een uur met hen op straat. Om nu te beweren dat we geen oren naar hun grieven hebben, is ronduit fout.” (Christophe Lefebvre)

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier