Fietstraject De Groene 62 krijgt zijarm naar Kasteel d’Aertrycke

Goed nieuws voor fietsers, joggers en wandelaars. In het voorjaar start het provinciebestuur met de aanleg van een zijarm van de oude spoorwegbedding De Groene 62 richting Kasteel d’Aertrycke. Het nieuwe traject van ongeveer 1,2 kilometer zal het bestaande fiets- en wandelpad aftakken vanaf het gehucht Wijnendale Station tot aan het genoemde kasteeldomein en de naburige Zeeweg. Het project, dat om en bij de 318.000 euro kost, gaat gepaard met het deels verleggen van de bedding van de Moubeek. Die is op die locatie nu nog overwelfd, maar zal er een nieuw, open tracé krijgen.

De Groene 62, waar in vervlogen tijden stoomtreinen tuften, is al vele jaren eigendom van de provincie, die de prachtige fietsverbinding tussen Torhout en Oostende in stand houdt. Ook wandelaars en joggers zijn er welkom, al zijn de fietsers in de meerderheid. Spoorlijn 62 werd ruim anderhalve eeuw geleden aangelegd, met name rond 1865. Ze was een onderdeel van de lijn van het Franse Armentières via Ieper en Torhout naar de kuststad Oostende.

Moubeek krijgt open profiel

Twee West-Vlaamse gedeputeerden volgen het project van de aftakking van De Groene 62 richting kasteeldomein d’Aertrycke van nabij op. Enerzijds Jurgen Vanlerberghe, verantwoordelijk voor domeinen, groene assen en mobiliteit, en anderzijds eerste gedeputeerde Bart Naeyaert, met de bevoegdheid integraal waterbeleid in portefeuille. Voor laatstgenoemde heeft het dossier extra pigment, want hij woont zelf al zijn hele leven in Torhout, de stad waar het project wordt uitgevoerd.

“We zijn sinds zowat drie jaar met de plannen voor de zijarm vanaf Wijnendale Station richting Zeeweg bezig”, aldus Bart. “Zoiets heeft nu eenmaal flink wat voeten in de aarde. We hebben moeten praten met de landbouwers die betrokken partij zijn, omdat het nieuwe fiets- en wandelpad zich op of vlakbij hun akkers of weiden bevindt. We zijn blij dat ze vlot hebben meegewerkt. Toch mag en kun je bij dergelijke gesprekken niet over één nacht ijs gaan. Alles is nu rond. De plannen zijn getekend en de werkzaamheden starten in het voorjaar. We hopen dat het voorziene traject tegen het najaar gebruiksklaar is. Al meteen voor een stevige herfst- of wintertocht, te voet of met de fiets. Dit zijn projecten waarmee de provincie nog maar eens haar nut bewijst.”

Fietsend of wandelend langs De Groene 62 vanuit de richting Eernegem – of Oostende, als dat duidelijker is – steek je de verkeersweg over bij brasserie-tearoom Wijnendale Station, waar de Oude Wijnendalestraat in de Consciencestraat overgaat. Na een paar honderd meter staat er links in een weide een kleine bomenrij. Die geeft de richting van de voorziene aftakking richting d’Aertrycke aan. “Er zal dus geen gewone verkeersweg meer nodig zijn om je voortaan te voet of met de fiets van Wijnendale-Station naar de Zeeweg te verplaatsen of omgekeerd”, klinkt gedeputeerde Naeyaert tevreden. “Het bijkomende traject zal vanaf Wijnendale ongeveer uitkomen ter hoogte van de bistro op het kasteeldomein d’Aertrycke. Het heeft dus niets te maken met het bestaande zijstraatje in asfalt dat vanaf de Consciencestraat naar de achterpoort van het genoemde kasteeldomein loopt.”

Twee landbouwers zijn concreet bij het project betrokken: Roger Naert en Geert De Roo. Dwars over de grond van Roger loopt nu de Moubeek. Ze is er overwelfd – niet open dus – wat de provincie niet graag heeft. Hij is het ermee eens om het stuk beek een nieuwe bedding te laten geven aan de rand van zijn landerijen: evenwijdig met de bestaande Groene 62 en de voorziene aftakking. De Moubeek zal er een open tracé krijgen. “Een win-winsituatie”, zegt Bart Naeyaert. “Voor de boer is het een goede zaak dat de beek niet meer dwars over zijn grond loopt en voor ons dat ze een open profiel heeft. Dat is veel beter voor het waterbeleid. Een open beek biedt tal van voordelen, zoals meer buffercapaciteit.”

Van de Zeeweg tot De Warande

Zal het nieuwe beektracé op de eigendommen van Roger Naert blijven – aan de rand ervan – dan wordt het fietspad zelf grotendeels op de grond van Geert De Roo aangelegd. “Ook hij is vlot meegegaan in dit verhaal”, vervolgt Bart. “Hij begrijpt de visie van de provincie, met name de open ruimte zo goed mogelijk inrichten en mooie natuurverbindingen creëren, die tegelijkertijd een recreatieve waarde hebben.”

“Uiteraard leggen we zo’n puzzel in nauw overleg met de betrokken gemeenten, in dit geval mijn eigen Torhout. Door met de provincie grensoverschrijdende projecten te realiseren, zoals fietspaden en waterlopen, maken we de gemeenten als het ware groter dan hun eigen grenzen. Een boutade die duidelijk maakt wat we vanuit het provinciebestuur beogen. Telkens we dergelijke projecten tot een goed einde brengen, voelen we dat de bevolking er blij mee is.”

“Ik ben ervan overtuigd dat de verbinding tussen Wijnendale Station en de Zeeweg heel veel gebruikt zal worden. Ook voor wie vanuit het westelijke deel van Aartrijke op een veilige manier naar Torhout wil. Straks kun je vanaf de Zeeweg rechtstreeks tot aan het domein De Warande in de Aartrijkestraat fietsen, joggen en wandelen zonder ook maar één gewone openbare weg te moeten nemen. Bovendien starten we in het deel van de bestaande Groene 62 tussen Wijnendale en de Aartrijkestraat snel met de realisatie van volgverlichting: leds die aanspringen als je in het donker passeert.”

Dankzij het Duo Windels-Pyck

De spoorlijn 62, die rond 1865 werd aangelegd, moest destijds diep uitgegraven worden in het heuvelplateau van Wijnendale. Ter hoogte van de Warandestraat, de Smissestraat en de Steenstraat kwamen er in totaal drie mooie baksteenbruggen met elk twee pijlers en drie boogvelden, zoals ze nog altijd bestaan. De spoorlijn werd in 1867 in gebruik genomen en bleef een kleine eeuw in exploitatie. Pas in 1963 werd ze gesloten voor het reizigersvervoer. Vier jaar later stopte ook het vrachtvervoer.

Eind 1982, begin 1983, toen wijlen Roger Windels net burgemeester van Torhout geworden was, zag het er even slecht uit voor de drie Wijnendaalse bruggen en de uitgesneden oude spoorwegbedding. Sommigen opperden om de bedding vol te gooien met afval en te dempen. Op dat moment werd de brug aan de Smissestraat door de NMBS afgesloten, want er was een siermuurtje verzakt en dat deed de brug onbetrouwbaar lijken. Torhoutenaar Maurits Pyck (nu 87) was er als bouwkundig ingenieur echter van overtuigd dat de stabiliteit van de brug niet aangetast was en dankzij de invloed van Roger Windels, die tevens senator was, werd de brug weer vrijgegeven. Meer nog: er werd besloten om de drie bruggen te versterken met een zware betonplaat, zodat ze zelfs het zware vervoer aankonden. De officiële heropening had in 1984 plaats. De toen nog niet volledig gerealiseerde fiets- en wandelverbinding De Groene 62, een idee van burgemeester Windels, was gered.