Vanaf dit werkjaar staat het triumviraat Lowie Gryspeerd (20), Florent Algoet (22) en Wannes Van De Putte (20) aan het roer van Scouts Parsifal. Met heel veel enthousiasme en gedrevenheid nemen ze de fakkel over van Ruben, Paulien en Madice.
Aangezien deze drie nieuwbakken hoofdleiders vanaf de kapoenen alle takken doorliepen en daarna nog een paar jaar in de leiding stonden, voelt het voor hen als een logische volgende stap. Naast die scoutspassie is Lowie een carrière als timmerman gestart, begint Florent binnenkort aan het vierde jaar architectuur en gaat Wannes verder met zijn studies industrieel ingenieur. “Het mandaat van de vorige groepsleiding was afgelopen, dus werden er opvolgers gezocht”, zegt Lowie. “Na wat overleg hadden we eigenlijk vrij vlug beslist om die taak op ons te nemen. Het hoofdleiderschap wordt zelden langer dan twee jaar op zich genomen. Het moet natuurlijk te combineren zijn met je studies. We komen al lang goed overeen. De bedoeling is om het beleid van onze voorgangers verder te zetten en we gaan ervan uit dat dit even vlot verloopt”, grinnikt Wannes. “Onze taken zijn wat verdeeld. Lowie en ik zijn verantwoordelijk voor de communicatie. Het online platform met alle gegevens van de leden en de verzekering wordt door ons opgevolgd.” Florent houdt zich meer bezig met de financiële kant. “Ik was afgelopen jaar samen met Lowie verantwoordelijk voor de bar. Daar deed ik ook al de financiën dus die lijn wordt gewoon doorgetrokken.”
Absolute noodzaak
“De boeiende scoutswereld is een levensstijl op zich”, klinkt het in koor. “Ik zou niet weten hoe ik anders mijn zaterdag zou moeten invullen. Op opvoedkundig vlak is een jeugdbeweging absoluut noodzakelijk. Je leert samenwerken in groep, je doorzettingsvermogen en inzet worden gestimuleerd en je sociale vaardigheden worden voortdurend bijgeschaafd. Jongeren die niet in zo’n jeugdbeweging stappen, missen volgens mij iets”, aldus Lowie.
“Jongeren die niet in een jeugdbeweging stappen, missen volgens ons toch iets”
De jaarlijkse kampen en Parsidance steken er op het vlak van hoogtepunten voor alle drie met kop en schouders bovenuit. “Vooral de opbouw en het toewerken naar de climax van dat laatste blijft hangen. Als je dan ziet dat alles goed verloopt en iedereen uit zijn dak gaat, geeft je dat toch wel een voldaan gevoel. Het is aangenaam om te werken en ondertussen de massa te zien feesten. Parsidance is altijd leute en plezier.” De opstart van het nieuwe werkjaar voelt voor Florent toch wel vreemd aan. “De kampen zijn gelukkig zonder besmettingen verlopen. De groepen zaten verdeeld over heel België, van Oostende tot Duitsland.” Omdat Scouts Parsifal te groot dreigde te worden, werd er vijf jaar geleden een ledenstop ingevoerd.
“Momenteel bestaan we uit ongeveer 350 leden, leiding inbegrepen. Om de goede werking van de verschillende takken te behouden, was die ingreep een noodzaak”, zegt Wannes. “Anders gaat de kwaliteit van je werking en je kampen naar achteruit.” Het jaarthema luidt: ‘t Zal wel zijn. “We hebben er een woordspeling van gemaakt”, legt Lowie uit. “Het wordt een jaar waarin we focussen op het welzijn van ieder van ons. Het belang van de groep en iedereen die er deel van uitmaakt, staat voorop. Soms moet je al eens grenzen durven te verleggen. We beseffen dat er ons een speciaal jaar te wachten staat. De bubbels die we op kamp hebben leren kennen, zullen al zeker doorgetrokken worden tot het begin van volgend semester. Met onze schitterende 46-koppige leidingsploeg zijn we klaar om er vol voor te blijven gaan. ‘t Zal wel zijn dat we het zien zitten.” (KK)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier