Zoon van in Kenia vermoorde Dimitri is voor het eerst in Oostkamp

Redactie KW

Bijna twee jaar nadat Liam Van Hamme in Kenia geboren werd, is het jongetje voor het eerst bij zijn oma in ons land. Zijn Vlaamse papa werd doodgeschoten terwijl hij zijn zwangere vriendin beschermde toen ze onder vuur werd genomen.

Er is leven en vreugde in huis bij Martine Becue (56) in het West-Vlaamse Oostkamp. En dat heeft zowat alles met de kleine Liam te maken. Het jongetje is bijna twee jaar en fladdert vrolijk in zijn T-shirt van Cars – een cadeautje van oma – door de tuin in de rustige woonwijk. Het tafereel straalt gezinsgeluk uit. Iets wat van de voorgeschiedenis niet gezegd kan worden. Zijn papa werd acht maanden voor zijn geboorte vermoord en oma Martine voerde ondertussen al een lange bureaucratische strijd om hem naar ons land te laten komen.

“Dimitri zou trots geweest zijn”

Dimitri Van Hamme, een ex-paracommando, werkte al een tijdje in Kenia als veiligheidsagent. Hij leerde er de ondertussen 26-jarige Nancy Wambui kennen. Toen de twee op 23 december 2015 terug naar huis keerden na een verjaardagsfeestje in Mombasa werd zij onder schot genomen door twee overvallers. Dimitri kon de eerste overmeesteren, maar werd door de tweede zelf neergeschoten. Hij overleed op weg naar het ziekenhuis.

Een uur voordien had hij nog met heuglijk nieuws naar zijn moeder gebeld. “Je wordt oma”, klonk het vanuit Kenia. Maar of hij een zoon of dochter zou krijgen heeft Dimitri zelf nooit meer geweten. “Hij hoopte zo vurig op een jongetje”, zegt Nancy. “Hij zou zo trots geweest zijn om Liam.”

Visum

Oma Martine reisde enkele maanden voor de bevalling naar Kenia om haar schoondochter bij te staan. Na de geboorte keerde ze terug naar huis en zag ze haar kleinzoon van op afstand opgroeien. Ondertussen ijverde ze al bijna twee jaar om hem naar België te krijgen. De officiële erkenning van Liam als Dimitri’s zoon – en dus de dubbele nationaliteit – moet nog gebeuren. Maar ze slaagde er toch in om hem nu met een toeristenvisum naar hier te krijgen. Sinds vrijdag slaapt het jongetje met zijn moeder onder haar dak. “Het is een heerlijk gevoel om te weten dat hij hier is”, zegt ze. “Ik geniet volop van de tijd met hem. We zijn al naar de kermis geweest en proberen nu zoveel mogelijk samen te doen. Binnenkort gaan we nog wel eens naar Plopsaland ook. Liam is waarschijnlijk de enige Keniaan die Bumba kent.” (lacht)

Het is net om de kleine Liam de twee werelden te leren kennen dat Nancy met hem naar België kwam. “Ik wil hem tonen waar zijn vader opgegroeid is”, zegt ze. “Want die heeft ons leven gered. Hij zal voor altijd onze grote held blijven. Eén van de komende dagen gaan we ook zijn graf in België bezoeken. Dat wordt heel hard, maar het is iets dat we moeten doen. Het is hier eigenlijk echt niet te vergelijken met Kenia. Maar ik merk dat Liam zich al heel makkelijk heeft aangepast.”

In Kenia worden toevallig vandaag presidentsverkiezingen gehouden. De sfeer is er nu al grimmig en er wordt na de resultaten ook voor geweld gevreesd. Zowel Nancy als Martine zijn dan ook tevreden dat ze net op dit moment in België zijn. “Al vrees ik wel een beetje voor het land waar ik straks naartoe terug zal keren“, zegt Nancy.

Onderzoek

Maar voorlopig hoeft ze daar niet aan te denken, want de twee keren pas in oktober terug. Dan blijft oma Martine met de hele hoop speelgoed achter. En kan ze haar bureaucratische strijd voor de erkenning verder zetten. Maar hoe dan ook blijft het de bedoeling om de jongen in Afrika op te voeden. “Dat hebben we zo afgesproken”, zegt ze. “Hij zou daar naar een internationale school gaan en misschien Nederlands als tweede taal leren. Dat kan later belangrijk worden als hij de dubbele nationaliteit wil behouden.”

Het onderzoek naar de moordenaars van Dimitri is er eigenlijk nooit een geweest. Er is zelfs nooit een verdachte in het vizier van de Keniaanse politie gekomen. Die zouden nochtans via de gestolen gsm van Nancy proberen om de daders te lokaliseren. “Maar we hebben daar nooit resultaten van gekregen”, zegt Nancy. “Toen het gebeurde stonden er boven ook mensen foto’s te nemen. Maar die zijn nooit tot bij de politie geraakt. In Kenia hebben mensen schrik dat ze de volgende zullen zijn als ze gaan praten.” Martine stelde zich in ons land burgerlijke partij, maar liet de hoop al lichtjes varen. “Het is ongelofelijk moeilijk om op die manier een deftig onderzoek te voeren. Misschien zullen we nooit weten wie het was. Maar misschien komt het toch ooit uit. Ik durf me er niet over uitspreken.”

(TL)

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier