De Tieltse schrijfster Ann De Craemer geeft elke week een inkijk in haar leven.
Tielt heeft er sinds deze week een nieuwe kapper bij. De man is tegelijk barbier, net als de andere relatief jonge kapperszaken van vreemde origine in de Kortrijkstraat. De zaak heet ‘San Francisco’, omdat hij daar een hele tijd heeft gewerkt.
Met de glimlach denk ik terug aan mijn eigen kapperservaringen. Als kind en tiener ging ik altijd naar coiffure Myriam. Ze masseerde mijn haar heerlijk en vertelde altijd heerlijke verhalen. Myriam zorgt vandaag nog altijd voor de mooiste etalages van Tielt.
Het beroep van barbier interesseert me enorm. Hij houdt zich bezig met het scheren, knippen en verzorgen van baarden en snorren. Dat geldt ook voor de drie zaken in Tielt. Barbier is een oud beroep dat bij de Egyptenaren al in hoog aanzien stond. De naam is afgeleid van het Latijne barba dat baard betekent. Onze Olivier de Duivel op het marktplein heeft ook banden met een barbier: hij was de zoon van Jan de Neckere, barbier en houthandelaar op de markt. Zelf heeft de Duivel in zijn linkerhand een schaar vast.
Ik heb mooie herinneringen aan haar verzorgen. Ik herinner me haarscherp de krulspelden van mijn grootmoeder. Mijn moeder ‘draaide’ ze erin en mémé had daarna een nieuw kapsel dat op een permanent geleek. De tijden zijn intussen veranderd: zelden zie ik nog een oudere vrouw met een permanent. In mijn boekenkast staan de haarspelden van mijn grootmoeder. Als ik ze zie, zit ze meteen weer naast me en zie ik meteen haar glimlach toen ze in de spiegel ging kijken.
De Engelse uitdrukking ‘a bad hair day’ betekent niet dat je haar er slecht uitziet, maar is een metafoor voor een slechte dag hebben. Dat toont meteen het belang aan van hoeveel mensen, eigenlijk allemaal, belang hechten aan een goed kapsel. Ik wens de nieuwe kapper in mijn straat alvast heel veel succes, en moge hij een stukje van het altijd warme San Francisco mee naar Tielt brengen.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
