Zeldzame ziekte en streng dieet houden Aaron (20) niet tegen: WK duatlon lonkt

Aaron Decloedt (20), hier met zijn ouders, wil op 10 juni goed presteren op het WK duatlon. © WK
Wim Kerkhof
Wim Kerkhof Medewerker KW

De 20-jarige Aaron Decloedt uit Sint-Andries is een sportief buitenbeentje: vanwege een zeldzame stofwisselingsziekte staat hij al sinds zijn geboorte op een streng dieet van groenten en fruit. Dat weerhoudt hem er niet van bij Triatlon Brugge Team zijn dromen na te jagen, met als resultaat dat hij op 10 juni naar het WK duatlon mag in Roemenië. “Aaron droomt ondertussen ook al van de Ironman”, zeggen zijn trotse ouders.

Aaron zit momenteel in zijn eerste jaar orthopedagogie, is fan van blauw-zwart, spreekt graag af met vrienden en verdient in de weekends af en toe een centje bij in restaurant De Velddreef. Daarnaast leeft hij voor de triatlon; een passie die hij meekreeg van vader Frank.

“Als kind ging ik vaak voor papa supporteren, waardoor ik op den duur zelf ook door zijn sport gebeten werd”, vertelt hij. Evident was dat niet: Aaron werd geboren met fenylketonurie, een zeldzame stofwisselingsziekte die maakt dat zijn lichaam moeilijk eiwitten kan afbreken en hij ook geen supplementen mag nemen. “Geen eiwitshakes dus voor Aaron; al sinds zijn geboorte staat hij op een streng dieet van groenten en fruit”, zegt mama Els.

Geur van gebraden kip

Vlees, vis, eieren, pasta: Aaron mag het allemaal niet eten. “Vooral in mijn kinderjaren werd er streng op toegezien wat ik at. Dat is normaal: je hersenen zijn zich dan nog volop aan het ontwikkelen”, legt Aaron zelf uit. “Als ik nu op restaurant ga, bezondig ik me echter weleens aan een vegetarische pasta of zo. Voor één keer kan dat dan geen kwaad. Ondertussen ben ik het ook al zo gewend dat ik die dingen niet mag eten dat ik mijn eetgewoontes niet meer zou veranderen. Maar als ik op zaterdagmorgen langs ‘t Zand passeer en de geur van gebraden kip komt mij tegemoet, dan ben ik eerlijk gezegd wel nieuwsgierig hoe dat smaakt”, glimlacht Aaron.

Hoe dan ook is het volgens de jongeman niet altijd vanzelfsprekend om de hele tijd zo strikt op je voeding te moeten letten. “Zeker als je op vakantie bent of afspreekt met vrienden: eten is bij uitstek een sociaal gebeuren. Maar voor mij is het intussen een soort levensstijl geworden. Zo bak ik tegenwoordig m’n eigen brood, want ook in granen zitten er tenslotte eiwitten”, klinkt het. En wie zomer zegt, zegt barbecue. “Voor mij dus inderdaad geen vlees, nee”, knipoogt Aaron. “Voor mij betekent barbecue: gegrilde aubergines en courgettes.”

Aaron droomt ondertussen ook al van de Ironman – Trotse ouders

Dat alles weerhield de jongeman er dus niet van om intensief te gaan sporten. Op zijn zestiende bracht hij samen met vrienden zijn eerste triatlon tot een goed einde. “Lopen en fietsen zijn nog altijd mijn favoriete onderdelen. Da’s voor mij nooit een opgave als ik ’s ochtends naar een training vertrek, wat bij een zwemtraining wel eens anders is. Maar ik probeer natuurlijk wel àl mijn trainingen zo correct mogelijk uit te voeren”, vertelt Aaron.

Zijn eerste echte triatlon was in Viersel. “Een kwarttriatlon, die eerlijk gezegd nogal tegenviel”, glimlacht hij. “Op aanraden van papa, die vond dat ik me met mijn aandoening beter professioneel kon laten begeleiden, ben ik dan bij Triatlon Brugge Team gegaan. Een supertoffe bende waar ik in twee jaar tijd enorm veel van heb bijgeleerd. Het is hard trainen, maar ondertussen mocht ik al meedoen aan verschillende wedstrijden. Daardoor raakte ik nog extra gemotiveerd”, klinkt het.

Zeker nadat Aaron zijn eerste belangrijke wedstrijd, een sprinttriatlon in Zuienkerke, meteen ook won: prompt werd hij geselecteerd voor de loodzware teamcompetitie T3. “Z’n teamgenoten hebben Aaron achteraf moed moeten inspreken, want eigenlijk was hij eerst een beetje ontgoocheld door zijn resultaten. Terwijl hij trots kon zijn op de progressie die hij op korte tijd had laten zien”, zegt mama Els.

Uitdaging

Dat laatste was ook Aarons trainer Mike Bogaert niet ontgaan. “In april vroeg hij of Aaron niet meewilde naar het duatlon testevenement in Willebroek. Z’n trainer moet dus ook wel echt in hem geloven, aangezien de WK-tickets daar werden verdeeld”, klinkt het. Aaron werd er tweede belofte en zesde in het algemeen klassement. “Toen ik twee weken later een berichtje kreeg van de bondscoach, ging er een droom in vervulling”, zegt Aaron met enige trots. Terecht, want op 10 juni staat hij aan de start van het WK duatlon in het Roemeense Targu Mures.

Hij gaat er tien kilometer lopen, veertig kilometer fietsen en nog eens vijf kilometer lopen. “Dat is zéker een uitdaging voor Aaron”, zegt zijn vader Frank, die kinesist is. “Spieren bouw je op door eiwitten in te nemen, en triatlon is duursport hé. Een sport die in mijn ogen sterk ondergewaardeerd wordt ook. Maar onze eerste bekommernis toen Aaron geselecteerd werd voor het WK, was dus om een hotel te vinden waar hij veganistisch kan eten. Het blijft altijd een moeilijke evenwichtsoefening: eet hij te weinig, dan breekt hij zijn spieren af.”

Papa Frank en mama Els zijn duidelijk Aarons grootste fans. “Ik zag meteen dat hij talent had, aan zijn loopstijl en uithouding. Toen we op een dag eens aan het trainen waren in Tillegem, liepen we daar toevallig Luc Van Lierde tegen het lijf. Hij zag hetzelfde als ik: dat Aaron talent heeft. Een geoefende voorvoetloper, zei hij”, aldus Frank. Dat was voor Aaron een serieuze opsteker. “Je moet weten dat Luc zijn grote held is”, knipoogt Frank. “Aaron droomt nu ook van een deelname aan een Ironman.”