Ze zijn mini en hip: de minicoureurs van Cyclistes Leon

Cyclistes Leon. Onder die naam veroveren de kleine metalen wielrennertjes van weleer weer de harten van jong en oud. Ze zijn deels van Ruiseleedse makelij en zijn straks over heel Europa te zien. Onvoorstelbaar, want ze hebben hun renaissance aan een toeval op een zolderkamer te danken.

Wie herinnert ze zich niet? Met de metalen minicoureurs leverden hele generaties kinderen hun eigen heroïsche strijd in de Ronde van Vlaanderen of wonnen ze voor de vierde keer in één week tijd de Tour de France. Ook Charles Huysman (56) uit Ruiselede denkt er met een warm gevoel aan terug, zeker nu dé wielerweek van het jaar voor de deur staat.

Acht jaar geleden kreeg Charles’ zoon Leon van zijn dooppeter Wim Gekiere enkele van die miniwielrennertjes uit de jaren zeventig en dat zette onbewust een compleet nieuw verhaal in gang. “Wim had die op zolder gevonden en deed ze aan mijn zoon, toen negen jaar oud, cadeau”, verduidelijkt Charles. “Leon was meteen helemaal in de ban van die coureurs, maar vond het jammer dat hij er maar vijf had.”

Papa Charles sloeg meteen aan het googelen, op zoek naar extra renners voor zijn zoon. “Coureurs in plastic vond ik genoeg, maar ik wilde die in zanak, een legering met zink, aluminium, magnesium en koper”, vervolgt hij. Uiteindelijk kwam hij terecht bij Fonderie Roger, een klein fabriekje in het Franse dorpje Égreville op zo’n 380 kilometer van Ruiselede. “Daar hadden ze nog de oude moules van de wielrennertjes liggen en die haalden ze nog een tweetal keer per jaar uit om een nieuwe voorraad te produceren. Ik mailde mijn verhaal en ging uiteindelijk bij de fabriek langs, met het idee om gewoon enkele extra coureurs voor Leon te kopen. Ik wandelde er echter weer buiten met een contract als vertegenwoordiger voor de Benelux en Duitsland“, lacht hij.

Rijksmuseum

Het hele verhaal achter de rennertjes deed bij Charles nostalgie opwellen en ook zijn schoonvader Marc Gekiere (76) stapte mee in het verhaal. “Cyclistes Leon was geboren en sindsdien is de trein niet meer gestopt“, aldus Charles, die in de maritieme expeditie werkt. “Zo goed als al mijn vrije uurtjes gaan naar de wielrennertjes en dat werpt zijn vruchten af. In Vlaanderen worden onze kleine coureurs in ongeveer vijftig winkels verkocht. “Veel kleinere speelgoedhandels, maar bijvoorbeeld ook in Koers in Roeselare en het Centrum Ronde van Vlaanderen in Oudenaarde. Zelfs het Rijksmuseum van Amsterdam verkoopt onze Cyclistes Leon.”

Overal in Europa waar de koers leeft, moeten ze ook Cyclistes Leon kennen

Tot vorig jaar was Marc Gekiere de man die de ‘naakte’ metalen renners beschilderde, maar nu krijgt Charles hulp van de Kanegemse Katrien Vlaminck (48). “Ik ben lid van WTC De Kurte Tieze in Kanegem en voor de voorstelling van onze nieuwe wieleroutfits was ik op zoek naar miniatuurrennertjes die onze nieuwe uitrusting droegen. Zo kwam ik bij Charles terecht en raakte zo gefascineerd van zijn verhaal dat ik een samenwerking wel zag zitten.” Katrien, die als ergotherapeute werkt, kreeg van Marc Gekiere een doorgedreven opleiding ‘minicoureur beschilderen’ en is sinds februari 2018 de vaste schilderes van dienst. “Het is een echte ambacht“, benadrukt ze. “De logo’s van de verschillende teams breng ik via decalcomanie aan, de rest gebeurt met het penseel in de hand. Hoe lang het duurt om één rennertje af te werken? Moeilijk te zeggen, want elk ontwerp is anders. Maar ik heb het voorbije jaar héél veel uurtjes aan mijn schildertafel doorgebracht”, lacht ze.”

Het aanbod van Cyclistes Leon is dan ook gigantisch: alle huidige wielerteams, maar ook nationale kampioenen, de gele, groene en bolletjestrui… “Eigenlijk is het eenvoudig”, pikt Charles opnieuw in. “We kunnen zo goed als elke mogelijke vraag realiseren. Voor een Nederlandse klant hebben we al vrouwelijke en Afrikaanse renners gemaakt, maar je kan ook perfect een resem coureurs in retrotruitjes bestellen. Katrien tovert die dan allemaal tevoorschijn. Ze is van goudwaarde voor Cyclistes Leon.”

De minirennertjes sierden een drietal jaar lang de beroemde tafel van Vive le Vélo op Eén en dat zorgde voor een stevige boost. “Dat was onbetaalbare reclame. Elke telefoon of mail die de VRT over de renners kreeg, werd naar ons doorgestuurd. Dat zorgde er meteen voor dat we heel wat werk hadden.”

“Momenteel beleven we trouwens een van de jaarlijkse piekmomenten: het klassieke voorjaar. En ook de zomer, met de Tour de France is druk. Enkel tijdens de wintermaanden lopen er minder bestellingen binnen. Logisch ook, want dan denkt niemand aan de koers.”

6.000 renners per jaar

Vorig jaar verkocht Cyclistes Leon tussen de 5.000 en 6.000 minirenners. Daarvan waren er 691 met de hand beschilderd. “Een monnikenwerk”, beseft Katrien ook zelf. “Maar ook erg leuk om doen. Het brengt me zelfs tot rust en ik ben elke keer opnieuw oprecht gelukkig als ik een nieuwe renner klaar heb.”

Dat Cyclistes Leon zo’n succes zou worden, dat had Charles Huysman ook zelf niet durven dromen. “Mijn zoon heeft heel wat in beweging gezet”, glundert hij. “Ergens had ik wel gehoopt dat ons concept zou aanslaan, maar wat we nu meemaken, is prachtig. Kinderen zijn nog altijd dolgelukkig met onze rennertjes en we zien dat het ook het kind in de volwassenen naar boven brengt. Dit speelgoed wekt een universeel gevoel op.”

Een miniversie van Briek Schotte is een mooi eerbetoon voor zijn eeuwfeest

Hoewel het bedrijfje ondertussen op kruissnelheid zit, hebben Charles en Katrien nog duidelijke ambities. “Nu willen we werk maken van een eigen duurzame verpakking. Zo weinig mogelijk plastic. Die verpakking kunnen we dan ook weer een persoonlijke touch geven”, zegt Charles. “Op mijn eigen schouw staat dan weer een kleine Briek Schotte, compleet met reservebanden rond zijn borst. Die willen we ook op de markt brengen. Dit jaar is het exact een eeuw geleden dat de laatste echte Flandrien geboren werd, de miniversie van de Kanegemnaar kan een mooi eerbetoon worden.”

Ook buiten de landsgrenzen moet Cyclistes Leon groeien. “In eigen land zijn we al goed vertegenwoordigd en ook Nederland loopt vlot, maar we willen in Europa vaste voet aan grond krijgen. Vooral in de koerslanden. Het komende jaar bouwen we vooral Duitsland verder uit. Daar hebben we ondertussen al een vertegenwoordiger in dienst. En met Spanje leggen we momenteel de eerste contacten.”