Wim Wullaert (Kliek) fietst elke meidag minstens 50 km en hield onder grote kuis het hoofd

Hoewel het bedrijf van ondernemer Wim Wullaert de coronarealiteit moet ondergaan, ziet hij vooral kansen in deze coronacrisis. Zelf gaat hij veel fietsen en geniet hij van zijn gezin en de belletjes met zijn dochter in Gent. “Het is opmerkelijk dat veel mensen zichzelf herontdekken.”

Met twee collega’s boksten jullie de site ‘hetlevenisgeenponykamp.be’ in elkaar: hoe vonden jullie elkaar en wat willen jullie hier mee bereiken?

“Ruben De Vooght van Freelance Schrijfbedrijf en Dominique Vermeersch van Sindo maken samen met Ziedoes en Kliek Creatieve Communicatie deel uit van Kliek XL. Al deze bedrijven vinden een onderdak in het bedrijfsgebouw van Kliek Creatieve Communicatie op het eind van de Bruggestraat in Tielt. Af en toe doen we een project met één of meerdere van de Kliek XL partners en www.hetlevenisgeenponykamp.be is daar een voorbeeld van.”

Voor wie de uitspraak niet kent: van waar komt ze en waarom werd ze meteen gepromoveerd tot de naam van jullie site?

“De uitspraak “het leven is geen ponykamp” is afkomstig van Bouba Kalala. Bouba was een uiterst sympathieke deelnemer aan ‘De Mol’ enkele jaren geleden. Toen hij afviel zei hij, bij zijn afscheid, deze zin aan Gilles De Coster. Ondertussen is deze quote een eigen leven gaan leiden. Ruben kwam aandraven met het idee om onze site naar die uitspraak te vernoemen. Ik was meteen heel enthousiast omdat die spreuk heel toepasselijk is op deze tijden. Vandaag is het leven inderdaad geen ponykamp. We zitten in een heel absurde tijd en weten niet waar dit zal eindigen. In elk geval is het mijn mening dat het tijd is om te herbronnen en na te denken wat we geleerd hebben uit deze periode en hoe we dit kunnen implementeren in ons verdere leven.”

Je runt zelf het creatieve communicatiebureau Kliek Creatieve Communicatie. Hoe hard voelen jullie de coronacrisis?

“2020 was voor Kliek Creatieve Communicatie heel goed gestart. Alles liep vlot. Helaas, sinds 13 maart hebben heel wat van onze klanten opdrachten uitgesteld of gecancelled. Die coronacrisis komt dus, bedrijfsmatig, hard aan. Een aantal van mijn medewerkers zijn tijdelijk werkloos. Het goede nieuws is dat we momenteel toch een lichte heropleving voelen, maar vooral dat we wijzer geworden zijn. Een aantal zaken gaan we anders aanpakken. We hebben niet alleen ‘grote kuis’ gehouden in ons kantoor maar ook in onze hoofden. En daar zullen onze klanten in de toekomst zeker kunnen van meegenieten en er de voordelen van ervaren.”

Hoe moeilijk is het om je team tijdelijk op non-actief te zetten?

“Het was een noodzaak en ik was heel tevreden dat de overheid hiervoor heel snel een oplossing heeft bedacht. Dus om eerlijk te antwoorden: ik vond dit niet zo moeilijk om deze stappen te zetten. Voor mijn werknemers verandert er ook niet zo veel. Financieel is het verlies voor hen héél beperkt en ze krijgen er heel wat voor in ruil: ze ontdekken thuiswerk, ze kunnen meer genieten van hun huisgenoten en leren nog meer verantwoordelijkheid te nemen voor de klanten die ze bedienen.”

“Laat maar komen die herfstklassiekers”

Hoe denken/hopen jullie hier als bedrijf uit te komen?

“Ik zie in de toekomst twee soorten bedrijven: bedrijven die verder doen op het elan van voor de coronacrisis en waarvoor maar een iets telt: de winst (in euro’s) die ze genereren. Daarnaast zal er een tweede soort bedrijven ontstaan waarvan de bedrijfsleider inziet dat er meerdere redenen zijn om een bedrijf te leiden. Financiële winst is er één van, maar er zijn ook nog vele andere redenen die ervoor zorgen dat je levenskwaliteit hoger zal zijn. Naar die tweede soort bedrijven gaan wij op zoek gaan. Deze gaan we helpen met het oplossen van hun marketing- en communicatie uitdagingen. We gaan ervoor zorgen dat hun boodschap verspreid wordt. Deze crisis biedt ons dus nieuwe kansen.”

Als voormalig uitgever van het vaak bejubelde wielermagazine Grinta: wat denk jij over de wielerkalender met 104 koersen in 100 dagen?

“We hebben Grinta anderhalf jaar geleden verkocht aan Golazo, het sportmarketingbureau van Bob Verbeeck. 104 koersen op 100 dagen. Laat ons zeggen dat de UCI echt ‘out of the box’ heeft gedacht. En daar hou ik van: andere mogelijkheden zien waar die niet meteen zichtbaar zijn. Dus: laat maar komen die herfstklassiekers. Ik denk dat we aangenaam verrast zullen zijn.”

Bestijg je in deze coronatijden vaker je fiets en is deze periode voor sommige wielertoeristen een zegen?

“Tijdens deze meimaand neem ik deel aan EveryMayDayisaBikeDay. Dit is een initiatief van mijn fietsvriend Jeroen Leen waarbij hij fietsers uitdaagt elke dag 50 kilometer te fietsen. Tot op heden ben ik daarin geslaagd.”

Iedere dag worden we overspoeld met cijfers en meningen, maar wie of wat is je tot nu toe het meest bij gebleven in deze bizarre periode?

“Wat er gebeurt is héél erg. Veel mensen verliezen geliefden in heel moeilijke omstandigheden. Mijn zus maakt het van dichtbij mee. Ze is één van de zorgverleners op de afdeling van de coronapatiënten in het Sint-Andriesziekenhuis. Maar toch merk ik ook dat er veel mensen zichzelf opnieuw ontdekken. Al die wandelaars, fietsers en joggers die je tegenkomt langs de landelijke wegen. Wellicht zitten er velen tussen die nu pas ontdekken hoe fijn het is om dit samen met je ‘silo’ huisgenoten te doen. Thuis samen eten, samen genieten van een gezelschapsspel, samen netflixen… Ik geloof heel sterk dat we naar een betere wereld gaan na deze coronacrisis. Veerle en ikzelf hebben veel meer tijd om samen te zijn dan voor deze crisis en we genieten daar met volle teugen van. Sinds die coronacrisis hoor ik dagelijks mijn dochter. Voorheen was dat niet zo. Dus, die quarantaine vinden wij niet erg. En waar ik zelf enorm van genoten heb is van ‘Kunnik Nemi Na Joen Komn'” het wondermooie lied van Katrien Verfaille. Maar ook de versie die Isolde Lasoen gemaakt heeft van ‘We blijven doorgaan’ met Peter Delannoy, leraar aan de Tieltse Muziekacademie, op trombone.”