Wim wil 1.500 meter zwemmen en dat is een immense uitdaging

Wim Auwerx (41) zwemt op 8 september 1.500 meter in het zwembad aan Kortrijk Weide. Op zich klinkt dat niet heel bijzonder. Maar dat is het wel. Wim is door een zuurstofgebrek bij de geboorte spastisch aan beide armen en benen, zwemmen is een gigantische uitdaging voor hem. Toch trainde hij een jaar lang als een bezetene en voor de laatste loodjes vraagt hij nu steun aan alle Kortrijkzanen. De opbrengst van zijn krachttoer gaat volledig naar vzw BOAS, die zwemles geeft aan mensen met een beperking.

Wim Auwerx is 41 jaar, woont in Gent en kwam via de G-zwemclub vzw Boas in Kortrijk terecht. “Ik leerde ongeveer 20 jaar geleden zwemmen bij Boas”, vertelt Wim. “Voor mij is dat niet evident. De meeste rolstoelgebruikers hebben een verlamming. Zij kunnen bijvoorbeeld ook balsporten spelen. Met mijn beperking is dat geen optie.” De armen en benen van Wim willen vaak niet mee omdat zijn spieren in principe altijd overspannen zijn. Daardoor heeft hij geen gevoel voor evenwicht en kan hij niet stappen. Wim zit al zijn hele leven in een rolstoel, maar daar laat hij zich niet door tegenhouden.

“Mijn benen kan ik zo goed als niet gebruiken. Ik kan er geen gecontroleerde zwembewegingen mee maken. Daarom zwem ik vooral op de armkracht in mijn linkerarm. Mijn rechterarm helpt wel, maar die kan ik niet verder dan 45 graden strekken. Schoolslag is voor mij extreem vermoeiend. Voor sommige mensen is zwemmen een vorm van ontspanning, maar voor mij is dat keihard afzien.” Wim zal de afstand van 1.500 meter dan ook afleggen op zijn rug. “Tot drie weken geleden had ik er geen goed oog in”, gaat hij verder. “Omdat mijn rechterarm niet strekt zoals het hoort krijg ik heel veel water binnen. Ik breng letterlijk het water naar mijn mond met mijn arm. Dorst heb ik dus nooit na een zwembeurt. (lacht)“

Van nul herbeginnen

Wim had dan ook geen zwembad meer van dichtbij gezien sinds 2008. “Waarom ik gestopt ben? Om dezelfde redenen als iedereen zeker? Ik had het druk met werk en andere zaken. En zeker als het eenmaal winter is, daalt de goesting om te gaan sporten pijlsnel bij mij. Dan heb ik meer zin in whisky en in ovenschotels dan in afzien. Ik probeerde me in de afgelopen jaren wel een paar keer te herpakken, maar dat kwam nooit echt van de grond”, bekent hij.

Wim bleef wel altijd lid van de raad van bestuur van Boas. De goesting ging dus nooit helemaal weg? “Neen, dat klopt. Vorig jaar in september heb ik er echt een gedacht van gemaakt. Ik zou niet opgeven!” Wim moest wel helemaal van nul beginnen. “De eerste lessen haalde ik de overkant van het zwembad niet eens.”

Maar ondertussen onderging hij een metamorfose. “Ik eet nu minder vlees, train drie keer per week twee uur in het zwembad en zit thuis haast dagelijks op mijn handbike. In het begin hield ik dat amper 10 minuten vol, nu haal ik vlotjes de 40 kilometer. Mijn conditie is merkbaar beter en ik ben al 14 kilo afgevallen.”

“Weet je, vroeger was ik een hoofdmens. Ik was niet bezig met mijn lichaam. Ik ben filosoof van opleiding dus veel van wat ik bereikt heb, gebeurde met mijn hoofd. Nu ben ik een lichaamsmens geworden. Ik vind het ongelofelijk interessant om te zien wat mijn lichaam kan bereiken. Al was het dan misschien niet per se plezant“, klinkt het trots. “Het lastigste bleef toch die ademhaling. Vooral als ik vermoeid geraak en mijn slag wordt minder goed dan moet ik water happen. En ook mentaal is het zwaar. Twee uur heen en weer zwemmen en naar een plafond staren wordt al snel saai.”

Heeft hij dan nooit gedacht aan opgeven? “Voor mij was dat geen optie. Als het alleen rond mezelf had gedraaid, had ik wellicht de handdoek al in de ring gegooid. Maar dit gaat om een team van zes vrijwilligers die mij les hebben gegeven, mij hielpen met vervoer, met omkleden en met van alles en nog wat. Voor hen heb ik doorgezet. Of ik het ook zal volhouden is een andere vraag. Dat zien we wel na 8 september. Al hoop ik dat de aftakeling zo traag mogelijk verloopt. (lacht)“

Meezwemmen

Wie Wim wil steunen, kan dat op twee manieren doen. Je kan hem op zondag 8 september vanaf 14 uur komen aanmoedigen in het zwembad op Kortrijk Weide. Maar het kan nog beter. Onder het motto ‘gedeeld leed, is half leed’ kan je zelf ook met hem meezwemmen. Daarvoor kan je je laten sponseren en je inschrijven als particulier, als bedrijf of als organisatie. Wie zich helemaal wil inleven in de situatie van Wim kan zich zelfs een handicap laten aanmeten! De opbrengst van het evenement gaat naar nieuwe materialen voor Boas. Inschrijven kan via het Facebookevenement SponsorsWim.