Wijnhuis Vandenbulcke uit Roeselare, al vier generaties in dezelfde familie

Het team van Vandenbulcke met vlnr. Karel, Brigitte, Anne-Marie Bertrand (Franc Pipeau), Gudrun en Rik Balcaen. (foto SB) © Stefaan Beel
Peter Soete

Een kasteelwijn van topkwaliteit proeven tussen de jaargangen 1985 en 2015. Dat gebeurt zelden maar bij wijnhuis Vandenbulcke gebeurde het deze week toch. De respons was overweldigend want er stonden maar liefst 57 personen op de wachtlijst.

Het wijnhuis waar nu al de vierde generatie Vandenbulcke aan de slag is, heeft met het huis Franc Pipeau uit Saint-Emilion een commerciële band van maar liefst een halve eeuw. Twee eerbiedwaardige huizen die samen naar buiten komen met een uniek event, dat vraagt om een woordje uitleg.

Vruchtenwijnen

“Het verhaal van wijnhuis Vandenbulcke begint in 1939 wanneer Alfons senior Vandenbulcke een drankengerelateerde zaak lanceert in de Hugo Verrieststraat 3-5”, begint Brigitte Vandenbulcke die tot de derde generatie behoort. “Hij verkoopt er toebehoren voor brouwerijartikelen zoals gist en gerst. Roeselare telde toen immers enorm veel brouwerijen. Na WO II komt zoon Henri in de zaak en stilaan starten ze met de productie van vruchtenwijn. Wanneer mijn pa Alfons in de jaren ’50 er ook bijkomt, kopen ze in de Kokelarestraat een loods waar een vruchtenpers en een eerste bottelmachine komen voor de vruchtenwijnen.”

“In 1953 kopen ze de brouwerij De Toekomst en bouwen ze op de site in de Hugo Verrieststraat waar we nu nog altijd zitten, een wijnhandel uit. In de vroegere conciërgewoning komen de burelen en er wordt kwaliteitswijn in bulk gekocht in Frankrijk die in Roeselare wordt gebotteld. Er wordt een wasmachine en een bottellijn gekocht en Vandenbulcke krijgt met B0018 één van de eerste nummers van wijnhuizen die zelf wijnen bottelen.”

Kasteelwijnen

“In de jaren 60 tot eind 80 bottelt men hier wijnen die bij veel mensen een belletje doen rinkelen: La Rose Pauillac, Saint-Antoine of porto Don Diogo om er maar enkele te noemen. Ondertussen start men vanaf de jaren 70 ook met de invoer van kasteelwijnen en één van de eerste is Château Franc Pipeau van de familie Bertrand uit Saint-Emilion. Wanneer mijn neef Armand in het begin van de jaren 70 in de zaak komt, trekt hij resoluut de kaart van de kasteelwijnen.”

“Dergelijke proeverij vraagt natuurlijk een heleboel voorbereiding”

“Vanaf 1984 maak ik ook deel uit van de firma en mijn zoon Benoît is hier in oktober gestart. Dat is dus de vierde generatie, inderdaad. Maar in 2014 heeft Rik Balcaen, nadat Armand en zijn echtgenote Lieve met pensioen gingen, het handelsfonds overgekocht en is hij de eigenaar van het wijnhuis Vandenbulcke.”

“Rik en ik hebben een zeer goede verstandhouding en zitten op dezelfde ‘wijnlijn’ en delen de passie voor wijn. Wijn is trouwens vanaf mijn jeugd de rode draad geweest in mijn leven. In de vakantie hielp ik vrachtwagens laden en lossen, stond ik in de winkel en tijdens onze vakantiereizen ging het vaak richting wijngaarden.”

“Ook nu bezoek ik nog drie à vier keer per jaar wijnstreken en probeer ik steeds ontdekkingen te doen.”

Uitzonderlijk

“De verticale proeverij die me Franc Pipeau hebben gedaan, is zeker uitzonderlijk”, neemt Rik Balcaen over. “Om dat te kunnen doen, moet je eerst en vooral een overeenkomst kunnen sluiten met een wijnhuis dat kwaliteitswijnen produceert én dat een hoeveelheid wijnen van alle jaren bewaart. De topjaren worden immers snel verkocht. En het toeval wil dat wij met Franc Pipeau enkel de topjaren in de verticale proeverij hebben gestoken. Wij hebben dus dezelfde wijn, Château Franc Pipeau Saint-Emilion Grand Cru, geproefd van 2015, 2010, 2005, 2000, 1995, 1990 en 1985. Dat waren stuk voor stuk topjaren en de belangstelling voor deze proeverij was dan ook enorm. We hadden zelfs 57 personen op een wachtlijst staan.”

“Voor mij was de Franc Pipeau 1990 de beste van allemaal. Dergelijke proeverij vraagt natuurlijk heel wat voorbereiding. De wijnen zijn hier in oktober al aangekomen en werden in onze kelders geplaatst. Zo kregen ze ruim de tijd om het transport te verwerken. Drie dagen voor de degustatie werden de flessen rechtop gezet zodat de droesem of bezinksel de tijd had om naar de bodem te zakken. Op de dag van de degustatie zelf werden de jongste flessen eerst open gemaakt om de wijn zuurstof te geven maar de oudste jaargangen werden pas net voor het proeven opengemaakt en gedecanteerd. En daarna kon iedereen genieten van enkele uitzonderlijke wijnen.”

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier