Wijkgesprek met Ingrid Fockedey: “De Bruggelingen houden van hun stad”

Ingrid Fockedey: "Een blijvend pijnpunt is het sluipverkeer in onze straat." (foto Davy Coghe) © Davy Coghe
Stefan Vankerkhoven

Elke week duikt het Brugsch Handelsblad in het hart van zijn wijken en gaat het in gesprek met een figuur die zijn of haar buurt uitademt. Deze week is dat Ingrid Fockedey uit de Visspaanstraat: “Ik woon hier erg graag, ook al zie ik dat ons erfgoed erodeert…”

U bent in Brugge geboren, maar hebt wel een tijdlang in het Brusselse gewoond?

“Ik kwam op 23 juni 1956 ter wereld in de kraamkliniek van Sint-Anna, als oudste in een gezin met drie kinderen. Mijn ouders werkten beiden als bedienden in de Gistfabriek en hadden een huis gebouwd aan de Karel Van Manderstraat in Sint-Kruis, omdat mijn papa niet verder dan vijf minuten van zijn werk wilde wonen. Toen mijn vader in 1963 een interessant werkaanbod kreeg in Brussel en hij er, met mama’s akkoord, op inging, verhuisden wij tot mijn spijt naar het Brusselse.”

En toch bent u teruggekeerd!

“Vijfendertig jaar geleden heb ik Stéphane leren kennen. We zijn een bewust kinderloos koppel. Hij was in 2005 nog meer overtuigd dan ik om het Pajottenland te verlaten en naar Brugge te verhuizen. Laat één ding duidelijk zijn: het is hier goed wonen…”

We voelen al een ‘maar’…

Als je van Brugge houdt en in Brugge woont, kan je er wel niet naast kijken dat ons werelderfgoed toch langzaam maar zeker ‘erodeert’. De mooiste omschrijving daarvoor prijkt hier vlakbij als spreuk op de muur van het Bargehuis (van Robbert Ritmeester) ‘Als je weggaat kom je dan weer terug? Als ik terugkom ben je er dan?’ Nee dus: wat weg is, is weg en komt niet meer terug. Hoeveel waardevol erfgoed is er in Brugge al niet verdwenen!”

Bent u daarom lid geworden van het Brugs Erfgoedforum?

“Ik ben vanzelf in de strijd ter bescherming van onze stad beland. Het begon met de actie tegen het vorige project voor de site van het Redemptoristinnenklooster, vlak bij mijn deur. Het was voor mij onaanvaardbaar om dergelijk waardevol erfgoed te laten afbreken en het karakter van onze buurt voor eenmalig geldgewin voor altijd te beschadigen. Ik ben bij alle buurtbewoners gaan aanbellen met informatie over wat de plannen waren en met een petitie ter bescherming van het klooster en tegen het geplande project. In enkele dagen tijd had ik 135 handtekeningen. Ik was aangenaam verrast door de betrokkenheid en de bezorgdheid van de buurtbewoners. De Bruggelingen houden van hun stad!”

Na de brand in de Wispeltuin voelen we ons niet zo veilig

“Veel mensen plaatsten graag hun handtekening door het gevoel van ‘twee maten twee gewichten’: voor gewone burgers gelden strenge regels, bouwpromotoren en bepaalde particulieren mogen soms meer. De eigen stadsreglementen worden niet altijd en voor iedereen op dezelfde manier gehandhaafd. Adviezen van geraadpleegde diensten, bijvoorbeeld de Commissie voor Stedenschoon, worden niet zelden als ‘niet bindend’ door ons stadsbestuur genegeerd. Met alle gevolgen van dien.”

Door de ‘Rode Nonnen’ rolde u in andere actiegroepen?

“Ik heb mij kunnen aansluiten bij onze ‘erfgoedkoepel’, met vertegenwoordigers van vzw Groen, SOS voor een leefbaar Brugge, Marcus Gerards en de actiegroep Assebroek. We denken volkomen belangeloos met hart en ziel na over hoe we onze stad kunnen beschermen en ons stadsbestuur en de Vlaamse overheid wijzen op minder goede beslissingen in dossiers. We komen daarvoor al jaren maandelijks samen in de Visspaanstraat en hebben al vele acties ondernomen, bezwaarschriften ingediend, overleg gepleegd met de overheid. Uit liefde voor onze mooie stad, maar jammer genoeg niet dikwijls met gunstig gevolg. Een blijvend pijnpunt is het sluipverkeer in onze straat. We hebben als buurtvereniging geïnvesteerd in een ‘Telraam’-camera die alle verkeer in de straat registreert. Voorlopig worden onze meetresultaten door het stadsbestuur weggewuifd, met het argument dat ze niet geijkt zijn. Toch zouden we al blij zijn met een bord ‘uitgezonderd plaatselijk verkeer’.

Het Redemptoristinnenklooster is inmiddels toch beschermd!

“Jammer genoeg is het erg grondig opgestelde beschermingsdossier in de definitieve versie voort uitgehold, met afbraak van een kloostervleugel en meer nieuwbouw als resultaat. Wie heeft minister Bourgeois toch op dat idee gebracht? En na de brand in de nieuwbouw in de Wispeltuin voelen we ons niet meer zo veilig.”

U maakt ook deel uit van ‘Groetjes uit je buurt’?

“Die vereniging is ontstaan dankzij een stageproject van het ACW. De activiteit daarvan beperkt zich tot een jaarlijks ontbijt in de straat, met steun van de Brugse buurtcheques. Enkele buren dekken op een zondag, ter hoogte van de godshuisjes aan de kloostermuur in de Visspaanstraat, een hele lange tafel op straat, met tafellakens, bloemen en servies. Er zijn elk jaar meer dan tachtig inschrijvingen van oudere buren, jonge gezinnen met kinderen en alleenstaanden. We hebben hier sinds 2005 veel buren zien vertrekken en veel nieuwe mensen verwelkomd. En er zijn ook ‘Visspaanders’ die hier al generaties lang wonen. Onze straat is gezellig, de mensen groeten en praten met elkaar. Buurtoverleg gebeurt hier op een spontane en informele manier.”

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier