Twintig jaar lang stond hij elke ochtend trouw op post aan het zebrapad voor de schoolpoorten van het SJI en Het Spoor, maar op vrijdag 29 april trok wijkagent Tony Sleeuwaert voor de laatste keer zijn uniform aan. Hij dacht rustig met pensioen te kunnen, maar dat was zonder de schoolkinderen gerekend.
Op vrijdag 29 april vierde Tony Sleeuwaert zijn 61ste verjaardag en diezelfde dag ging hij met pensioen. “Ik startte mijn opleiding in Gent toen ik 18 jaar was en ben uiteindelijk opgeklommen tot de speciale eenheden in Gent. Na zo’n tien jaar bleek er plaats te zijn bij de rijkswachtbrigade in Tielt, sinds de hervorming was ik wijkagent”, vertelt hij.
Nagenoeg elke ochtend omstreeks 7.55 uur zag je agent Tony verschijnen aan het zebrapad voor basisschool Het Spoor en het SJI, om er de kinderen en jongeren te helpen om veilig over te steken. “Zo heb ik toch heel wat mensen leren kennen”, blikt hij terug. “Er zijn veel gezichtjes gepasseerd.” Nog regelmatig wordt Tony op straat aangesproken. “Of op feestjes, door mensen die me nog herkennen van vroeger.”
Tony genoot van elke goedendag die hij ‘s morgens kreeg van de kinderen en de ouders. “Jammer genoeg beleef je soms ook het omgekeerde, mensen die het moeilijk hebben om vriendelijk te blijven, of die zelfs agressief uit de hoek komen. Dat eindigde af en toe wel eens in een proces-verbaal. Gelukkig kweek je wel een olifantenvel.”
Overweldigend
Als wijkagent had Tony een hele waslijst aan taken en verantwoordelijkheden. “Mensen ontvangen met klachten en grieven, mensen verhoren, onderzoek doen, woonstvaststellingen… Soms kreeg het sociale wel de bovenhand op het politionele. Als wijkagent moet je immers een aanspreekpunt zijn voor de mensen. Je moet onafhankelijk kunnen beoordelen, maar vooral heel goed kunnen luisteren.”
Tony’s afscheid ging niet onopgemerkt voorbij. “Ik werd écht overrompeld. Al die kinderen op de speelplaats van Het Spoor en SJI, dat was toch even een pakkend momentje. Dit afscheid zal zeker nog lang blijven plakken. Pas de volgende dag heb ik ook de vele reacties op Facebook gezien. Maar liefst 740! Nu komt ineens wel het besef dat je toch iets betekend hebt. Dat is overweldigend.”
Sinds deze week hoeft Tony ‘s morgens niet meer aan ‘zijn’ zebrapad te gaan staan. Maar schrik voor het zwarte gat is er niet. “Ik heb mijn bezigheden. Ik kook graag, doe modelbouw, sport nog een beetje en ga regelmatig eens een weekendje weg. Voor de rest zien we wel. Ik heb ook nog twee kinderen en vijf kleinkinderen. Daar ga ik vooral van genieten”, besluit Tony Sleeuwaert.
(LDW)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
