Wielsbeke: “Ik dacht dat ik nooit meer zou fietsen…”

xxxxx. (Foto Marc Wallican)
Redactie KW

Tine Vanwelden (55) uit de Rijksweg is de nieuwe Krak van Wielsbeke. Twee jaar geleden schoof de grond onder haar voeten weg, toen dokters borstkanker ontdekten. Maar ze klauterde naar boven en fietste in mei 45 kilometer in een kwarttriatlon. “Ik dacht echt dat ik nooit meer zou kunnen fietsen”, bekent Tine.

Krak worden was voor Tine een complete verrassing. “Toen ik het telefoontje kreeg, moest ik even bekomen. Ik werd twee jaar terug in de tijd gekatapulteerd en begon te huilen, van vreugde én verdriet. Ik dacht dat men op mij gestemd had omdat ik ziek ben geweest. Maar nu weet ik dat ik de titel kreeg door hoe ik met de ziekte omga. Ik hoop zo een voorbeeld te zijn voor anderen”, zegt Tine. Toch relativeert ze de erkenning al snel. “Als oude taart van 55 winnen van enkele jonge gasten, het heeft wel iets! Ik bedank dan ook iedereen om op mij te stemmen, maar ik denk dat alle genomineerden de titel verdienden. Zij hebben ook mooie projecten en doen iets voor de maatschappij. Eigenlijk zijn alle genomineerden kraks”, klinkt het.

Begin 2017 werd Tine benaderd door de mensen van STERKK, die haar vroegen om mee in het project van AZ Groeninge te stappen. “STERKK weet dat sporten kankerpatiënten helpt om niet meer te hervallen”, legt Tine uit. “Daarom konden patiënten in groepjes van drie deelnemen aan een strak trainingsprogramma om dan later een onderdeel van de kwarttriatlon af te haspelen. Als verwoed fietsster nam ik op 18 juni het fietsonderdeel voor mijn rekening en reed de 45 kilometer uit. Dat ik fysiek weer in orde was, was voor mij de grootste prestatie. Ik schrok echt van mijn eigen vechtlust! Ik heb de negatieve situatie omgedraaid naar iets positiefs en dat is misschien ook een reden waarom ik krak ben geworden.”

“Ik zeg sindsdien veel sneller nee”

Tine is wel nog vaak vermoeid en kampt met angsten. “Bang om te hervallen, om mensen uit mijn omgeving te verliezen… Gelukkig kan ik rekenen op psychologische begeleiding. Niet elke kankerpatiënt heeft dat nodig, maar als het je helpt, dan moet je dat durven uiten”, weet Tine, die nu anders in het leven staat. “Ik zeg veel sneller nee. Ik hoéf niets meer te doen. Ik zie wel of het me past om ergens naartoe te gaan of niet. Dingen die ik nog wil doen, stel ik niet uit. Samen met een lotgenote zal ik nu bijvoorbeeld een cursus massagetechnieken volgen. Ik geniet ook meer van de kleine dingen in het leven. En ik probeer vaker iets positiefs te zeggen. Of zomaar iemand groeten of echt iets voor mensen doen… geen grootse dingen, maar gemeend. Zoiets geeft mensen vleugels en zelf word je er ook blijer van. Als iedereen voor zijn eigen deurtje veegt, is de hele straat spic en span. Want het leven kan als een zeepbel openspatten.”

“We vechten samen voor hetzelfde doel”

Tine Vanwelden heeft nu wel het fietsonderdeel van de kwarttriatlon tot een goed einde gebracht, maar daar stopt het niet. Want ze neemt ook deel aan de volgende kwarttriatlon, die in juni in Kortrijk plaatsvindt. “De basisconditie is er nu al, dus worden de trainingen van STERKK iets zwaarder”, zegt Tine. “De trainingen zijn uiteraard aangepast van deelnemer tot deelnemer. Elke maand is er een groepstraining. En elke week moeten we twee tot drie keer thuis trainen. Het is dus iets strakker, maar we kunnen overleggen met de coaches wanneer we het iets rustiger aan willen doen. Soms is het moeilijk om aan de training te beginnen, maar nadien ben je blij dat je het gedaan hebt. Je voelt je ook minder vermoeid. De trainingen houden herval tegen, dus dat is wel een extra motivatie.”

De thuistrainingen kunnen thuis op een spinningfiets gebeuren, maar als het goede weer er straks aan komt, kiest Tine resoluut voor de buitenlucht. “Ik ga me weer aansluiten bij wielertoeristenclub Den Arend in Sint-Baafs-Vijve. Vorig jaar in augustus heb ik al een ritje gereden, maar nu zal ik weer proberen om elke week mee te gaan. Als het niet lukt, zal ik niet ontgoocheld zijn, ik pas me dan wel aan… Misschien is een elektrische fiets dan een mogelijkheid”, klinkt het vastberaden.

Tine is dus niet van plan om het fietsen zomaar op te geven. Nu gaat ze niet alleen naar STERKK om deel te nemen aan de triatlon, ze is ook buddy voor nieuwe kankerpatiënten. “De mensen die vorig jaar deelnamen, nemen nu nieuwe mensen van het project onder hun vleugels. Voor ons is een mutsje of een pruik geen taboe. Met één blik of één woord verstaan we elkaar. Nieuwe mensen komen soms wat bedeesd binnen, maar op het einde van de training zijn ze helemaal opengebloeid. We hebben hetzelfde lot ondergaan en vechten nu samen voor hetzelfde doel.”

Bio Tine Vanwelden

Privé

Tine woont aan de Rijksweg in Sint-Baafs-Vijve. Ze deelt haar huis met haar broer Marc.

Loopbaan

Tine is onderwijzeres in basisschool De Vliegeraar in Sint-Baafs-Vijve. Sinds ze de diagnose van kanker kreeg, werkt ze als co-teacher. “We staan met twee leerkrachten in één klas. Zowel fysiek als mentaal zou het heel moeilijk zijn om alleen voor een klas te staan”, bekent ze.

Vrije tijd

Tine is als fervent fietsster lid van wielertoeristenclub Den Arend uit Sint-Baafs-Vijve. “Ik dacht dat ik nooit nog met de fiets zou rijden. In maart ga ik proberen om weer elke week met de vrienden mee te fietsen.”

Lees de verhalen van alle Kraks van West-Vlaanderen op www.kw.be/krak