West-Vlaming kan niet ziek worden door Covid-19. Marc Van Ranst: “Een medisch raadsel”

Marc Bataillie is niet vatbaar voor virale infecties: "De coronamaatregelen volg ik wel tot in de puntjes." © foto Guillaume Decock
Philippe Verhaest

Er liep deze week een bijzonder mailtje binnen op onze redactie. ‘Hallo, mijn naam is Marc en ik kan niet ziek worden door het coronavirus.’ De afzender: Marc Bataillie uit Roeselare. Sinds 1973 kreeg geen enkele virale infectie hem nog ziek. “De reden? Een zware antibioticakuur heeft mijn slijmvliezen verwoest en maakte me zo immuun.” Wij gingen dit ‘medisch raadsel’ van dichtbij bekijken…

Marc Bataillie (65) ziet er op het eerste zicht volkomen normaal uit, maar toch heeft hij een eigenschap die hem in de medische wereld quasi uniek maakt. Een zware antibioticakuur vernietigde in 1973 zijn slijmvliezen volledig en dat zorgt ervoor dat Marc al 47 jaar geen enkele virale infectie meer heeft opgelopen. “Hoe een verkoudheid of een griep voelt? Dat kan ik me amper nog herinneren”, zegt hij. “Ik was 17 jaar oud toen ik last had van krakende tanden door geblokkeerde wijsheidstanden. Mijn huisarts besloot toen om me een stevige antibioticakuur voor te schrijven, maar die veroorzaakte extreme jeuk in de keel.”

Al sinds 1973 heb ik geen griep of verkoudheid meer gehad – Marc Bataillie

Marcs behandelende arts redeneerde dat hij een infectie had opgelopen. “Ik kreeg nóg zwaardere antibiotica, maar die kuur bracht geen zoden aan de dijk. Daarom trok ik naar een neus-, keel- en oorspecialist. Die ontdekte dat ik blaasjes in de keel had en brandde die weg, net zoals dat bij een wrat gebeurt. Maar de blaasjes bleven terugkeren, net als de jeuk zelf.”

Tegenmedicijn

Marc bleef verschillende dokters raadplegen en uiteindelijk werd vastgesteld dat de vele antibiotica hem een schimmelinfectie hadden bezorgd. “Toen kreeg ik een zogenaamd ‘tegenmedicijn’: Nystatine. De kriebel in mijn keel ging beetje bij beetje weg en de behandelende arts was zo enthousiast dat hij besloot me nog een tweede kuur te laten volgen. Dan zou de jeuk volledig de wereld uit helpen, kreeg ik te horen.”

Die aanpak werkte effectief, maar zorgde wel voor een ander ongemak. “Sindsdien heb ik constant een prikkel in de neus. Na omzwervingen langs het UZ Gent en UZ Leuven kwam ik te weten dat ik een algemene en permanente beschadiging van mijn slijmvliezen heb. Die zijn door de zware antibioticakuren onherstelbaar.”

Longarts weerlegt: “Marc kan wél nog ziek worden”

De longarts die Marc Bataillie in april opzocht, weerlegt (gedeeltelijk) wat de man zegt. “Een antibioticakuur zelf kan de luchtwegen niet beschadigen. Na een ernstige infectie van de luchtwegen of longen kan er door micro-organismen wel blijvende schade of restletsels optreden. Een goed voorbeeld is iemand die longtuberculose heeft doorgemaakt. Patiënten kunnen daar belangrijke restafwijkingen aan overhouden. Tuberculose is in onze streken echter eerder zeldzaam geworden.”

Dat Marc niet meer kan ziek worden door virale infectie, spreekt de arts formeel tegen. “Het doormaken van één bepaalde infectie in het verleden biedt absoluut geen garantie tot bescherming tegen nieuwe (virale) infecties. Meestal bouwen we immuniteit op eens we een infectie hebben overwonnen. Soms is die slechts tijdelijk, maar af en toe kan die ook levenslang blijven duren. En bij Covid-19 zien we helaas ook dat herinfecties kunnen optreden.”

Een gevolg van die defecte slijmvliezen is dat Marc sinds 1973 niet langer vatbaar is voor virale infecties. “Ziektekiemen kunnen bij mij niet doorbreken”, zegt hij. “Daar geloofde ik jarenlang niks van en ik veronderstelde dat ik gewoon al die tijd geluk had gehad. Maar toen ik in 2014 mijn verhaal in een mailtje aan viroloog Marc Van Ranst beschreef, bevestigde die mijn theorie en bestempelde hij mijn aandoening als een medisch raadsel. Ik sta er zelf ook van te kijken, want elke keer mijn vrouw bijvoorbeeld een keelontsteking heeft, blijf ik kerngezond. Ongelooflijk.”

Marc Bataillie.
Marc Bataillie.© Guillaume Decock

Toen het coronavirus begin dit jaar de wereld begon in te palmen, maakte Marc zich aanvankelijk geen zorgen. “Covid-19 is eveneens een virale infectie dan daar ben ik toch immuun voor, dacht ik. Voor alle zekerheid besloot ik begin april toch bij een longarts aan te kloppen. In de Izegemse Sint-Jozefskliniek kreeg ik van een longarts te horen dat ik effectief zelf niet ziek kan worden, maar dat ik het virus wel kan dragen. Het is dus perfect mogelijk dat ik met corona besmet raak en het zo onder andere mensen verspreid.”

Constante prikkel

“Daarom let ik nu extra hard op. De maatregelen die de overheid heeft uitgevaardigd, volg ik tot in de puntjes. Ik wil het echt niet op mijn geweten hebben dat ik andere mensen besmet, terwijl ik zelf niet weet dat ik Covid-19 draag. Dat is best een onzekere situatie, want zolang je geen symptomen vertoont, kan je jezelf ook niet laten testen. Ik draag dus altijd en overal een mondmasker, houd afstand en ontsmet mijn handen erg vaak. Ook de sociale contacten beperk ik tot het absolute minimum. Ik ben drie weken geleden met mijn vrouw naar Merelbeke verhuisd en hier blijven we dus vooral thuis. En onze kleindochter Rosa (3) zien we voorlopig enkel online.”

Marcs situatie houdt stand tot het moment dat een infectie hem alsnog opnieuw ziek maakt. Ik denk dat hij vooral over zeer goeie genen beschikt – Marc Van Ranst

Die constante prikkel in zijn neus heeft Marc nog altijd. “Al is die dankzij een neusspray wel wat verminderd. Die gebruik ik ondertussen twee jaar en dat maakt de situatie wat dragelijker. Al blijft het irritant gevoel wel aanwezig. Ik kan ook amper alcohol of koffie drinken, want dat versterkt de prikkel alleen maar. Net als fruitsap en schepijs. Mocht ik kunnen kiezen, dan zou ik graag opnieuw eens goed ziek zijn om van die prikkel verlost te zijn. Maar geen Covid-19. Een griep of verkoudheid is voldoende.”

Goeie genen

Viroloog Marc Van Ranst maakt toch enkele kanttekeningen bij het verhaal van Marc Bataillie. “Ik herinner me zijn mailtje nog goed, want zulke verhalen krijg je niet elke dag te horen. Marcs situatie houdt stand tot het moment dat een infectie hem alsnog opnieuw ziek maakt”, zegt Van Ranst.

“Ik heb alle respect voor zijn mening en ik vind het ook goed dat hij amper tot nooit met een virale infectie te kampen heeft, maar ik denk dat hij vooral over zeer goeie genen beschikt. Ik noemde hem zes jaar geleden een medisch raadsel en dat doe ik nog steeds. Dit is uitzonderlijk.”