West-Vlaanderen is een multimiljonair rijker: Armando bezorgt duivenmelker Joël Verschoot geen windeieren

2.401.042 euro. Dat hallucinante bedrag krijgt Joël Verschoot voor 178 van zijn duiven. Vooral Armando, ondertussen beter bekend als de Eddy Merckx van de duivensport, breekt alle records. Met ruim 1,25 miljoen euro is het dier gebombardeerd tot tweede duurste duif ter wereld. Maar ondanks de astronomische cijfers blijft de duivenmelker uit Ingelmunster bloednuchter. “Binnen twee weken start het nieuwe seizoen. En dan ga ik gewoon weer met mijn duiven naar mijn lokaal in Lendelede.”

Wat er zich zondag tijdens de laatste uren van de online veiling ten huize Joël Verschoot afspeelde, is pure Hitchcock. Het stond in de sterren geschreven dat Armando, een vijf jaar oude en zelfgekweekte duif uit de Verschoot Pigeons Loft, alle records zou verbreken. Maar dat het beestje uiteindelijk ruim de kaap van het miljoen euro zou overschrijden, dat had de 63-jarige duivenmelker nooit durven dromen. “Eerlijk? Ik zat vol ongeloof naar mijn computerscherm te staren”, geniet Joël nog duidelijk na. Wat hij te zien kreeg, was ook surrealistisch. Twee Chinese duivenliefhebbers waren in een ware biedingsoorlog verzeild geraakt en telkens ‘XDDPO’ 100.000 euro extra bood, deed ‘Champ Team’ er gewoon 2.000 euro bij.

“Ik wist dat die twee het tegen elkaar zouden opnemen, want ze hadden me allebei vooraf gezegd hoe graag ze Armando wilden kopen. Het heeft ons geen windeieren gelegd”, grijnst hij.

Hoe heb je de hele veiling beleefd?

“Zonder overdrijven: het waren de zotste dagen van mijn leven. En ik heb toch al een en ander meegemaakt. We waren perfect voorbereid op de verkoop, maar we werden haast overrompeld. De voorbije twee weken heb ik me beperkt tot mijn duiven de beste zorgen toedienen en mensen ontvangen die onze dieren wilden bekijken. We kregen enkele honderden nieuwsgierigen over de vloer. De absolute top uit eigen land en Europa, maar ook enkele tientallen Chinezen zijn hier op bezoek gekomen. Daar sta ik toch wel van te kijken, dat zij de moeite doen om naar het kleine Ingelmunster af te zakken… Het doet toch iets met een mens.”

Je bent al sinds je tiende gepassioneerd door de duivensport. Dat je ooit bijna 2,5 miljoen euro met je hobby zou verdienen, dat had je nooit durven denken…

“Bijlange niet! Mijn vader Willem bezorgde me de microbe. Ik was tien jaar toen ik met mijn fietsje en mijn duivenmand naar café De Rumba in Emelgem trok om er aan mijn eerste wedstrijd mee te doen. Stiekem zette ik zelfs al wat eigen zakgeld in op de vluchten. Het vuur is sindsdien nooit meer gedoofd. En nu, 53 jaar later, pluk ik de vruchten van het vele harde werk. Nu behoor ik tot de absolute internationale top. (zwijgt even) Ik heb 40 jaar als ploegbaas in het slachthuis van Rekkem gewerkt, maar nu verdien ik in één klap veel meer dan wat ik er in mijn hele leven heb verdiend. Dan slik je wel eens.”

Wanneer is het je beginnen dagen dat er met de duivensport stevig kon verdiend worden?

“In 2013 hebben we onze eerste veiling georganiseerd, ook in samenwerking met Pigeons Paradise (de website pipa.be die de veiling beheerde, red.). En in 2016 verkochten we onze toenmalige topduif Jip voor 32.000 euro aan een Chinees. Ik duizelde toen al van dat bedrag, maar in vergelijking met wat er nu is gebeurd, ging het om peanuts. Na die verkoop hebben we wel de klik gemaakt. Zes jaar geleden hebben we de ambitie uitgesproken om tot de absolute top door te stoten. En dat is ons ook gelukt. Ik ben ápetrots.”

Die top haal je niet zomaar. Hoeveel uur per dag ben je met je duiven in de weer?

“Ik zit dagelijks tien uur in mijn til en ‘s avonds volgen er nog een tweetal uur administratie. Wekedag, zundag. Dit bereik je niet zonder enkele liters zweet. En je mag niet vergeten dat ik tot 2016 ook nog een fulltime job had. Gelukkig kon ik ik al die jaren rekenen op de hulp van mijn vier zonen. Voor en na schooltijd werkten ze hun taken in de duiventil af. Dieter (34) is trouwens even gepassioneerd als ik. Hij hééft het. Hij zíet de duiven. En dat zesde zintuig heb je nodig om het te maken in de duivensport. Ik herken mezelf in Dieter op dat vlak.”

Welke opofferingen heb je de voorbije jaren moeten doen om je duiven naar dit hoge niveau te tillen?

“Ik heb me redelijk veel moeten ontzeggen. Eigenlijk is het eenvoudig: de duiven kwamen en komen nog altijd op de eerste plaats. Mijn vrouw en ik hebben nog nooit een verre reis ondernomen. Gelukkig hebben we daar ook geen behoefte aan. Hoogstens eens een weekendje weg of een reisje richting Frankrijk of de Ardennen. En in de familie weten ze dat de feesten buiten het duivenseizoen moeten vallen. Anders pas ik. Mijn vier zonen zijn allemaal tussen september en april getrouwd, wanneer mijn duiven niet moesten vallen. En ik ben al wel eens weggelopen van een communiefeest van een van mijn zeven kleinkinderen. Maar in ons gezin maakt niemand daar een probleem van. Het is gewoon zo. We zijn er ook allemaal in opgegroeid. En nu weet iedereen waarvoor ik het al die jaren heb gedaan.”

Je duiventil groeide de voorbije weken uit tot een levend kapitaal. Nooit schrik gehad dat er mensen met minder goeie bedoelingen naar je duiventil zouden afzakken?

“Toen Armando de kaap van 400.000 euro bereikte (het vorige recordbedrag, red.) heb ik acht nachten lang tussen mijn duiven geslapen. Schrik had ik niet, maar ik wilde het zekere voor het onzekere nemen. Ik kan je verzekeren: ik heb het een paar nachten flink koud gehad.” (grijnst)

“Maar wat zijn acht nachten op een mensenleven? Uiteindelijk hebben we de bewakingsfirma Securitas onder de arm genomen. Zij bewaken onze duiven de klok rond. En dat zal zo blijven tot de laatste geveilde duif Ingelmunster heeft verlaten. Dat kost me 3.000 euro, maar sindsdien slaap ik niet op twee, maar op drie oren.”

Armando is ondertussen al vertrokken. Hoe viel het afscheid?

“Goed. We weten immers al sinds september vorig jaar dat we Armando zouden veilen. Maar die vogel zal altijd speciaal blijven. Dankzij hem staat onze naam nu wereldwijd op de kaart en zijn we uitgegroeid tot een kwaliteitsmerk in de duivenwereld. Ik hoop dat we dit nog eens mogen meemaken, maar dat wordt moeilijk. Een duif als Armando, dat is once in a lifetime.”

Er staan geen zottigheden op de agenda. Hier staat straks geen nieuwe auto op de oprit

Je bent in twee weken tijd multimiljonair geworden. Wat doet dat met je?

“Dat besef is ondertussen helemaal aanwezig… Kijk, we hebben in ons leven nog nooit iets te kort gehad, maar ik ontken niet dat dit bedrag ons gelukkig maakt. We beschouwen het als onze levensverzekering. We hoeven ons in normale omstandigheden geen zorgen meer te maken.”

Wat zal je met die bijna 2,5 miljoen euro doen?

Voor alle duidelijkheid: daar gaat nog een stevige som van af. Pipa.be krijgt een commissie en we moeten ook nog belastingen betalen. Een deel van de opbrengst willen we opnieuw in onze til investeren en misschien kopen we wel een appartementje om onze oude dag door te brengen. Maar er staan geen zottigheden op de agenda. Hier staat straks geen nieuwe auto op de oprit. Mijn Mercedes van acht jaar rijdt nog perfect. Je kan dit vergelijken met iemand die de Lotto wint. Alleen hebben wij hier 53 jaar naartoe gewerkt. We hebben het geld nog nooit langs deuren en vensters naar buiten gesmeten en dat zullen we ook nu niet doen.”

En nu? Wacht er een kalmer leven voor Joël Verschoot?

“Op duivenvlak in elk geval niet. Binnen twee weken start het nieuwe seizoen en we willen er opnieuw staan. Ik voel het nu al kriebelen om er opnieuw aan te beginnen. Wanneer straks de eerste duiven terug thuis zijn, zal ik me weer als de Joël van tien jaar oud voelen. Dat gevoel verandert nooit. Mijn eerste afspraak is in café De Kluisberg in Lendelede. Ik kijk al uit naar die paar pintjes met mijn collega-duivenmelkers.”

Ben je niet bang dat de mensen je nu anders zullen bekijken?

“Kijk, jaloezie is er altijd en overal. Maar ik heb een erg brede rug en trek mij daar niks van aan. Wie me écht kent, weet hoe ik in elkaar steek. Dat is alles wat telt voor mij. Wij zijn van nature erg bescheiden mensen en daar zal dit succes niets aan veranderen. Het enige waar ik nu aan denk, is hoe we de nieuwe generatie kunnen klaarstomen. Van enkele duiven verwachten we héél veel. Magic, Lukaku, Plastron, Ivo… Zij moeten nu in de voetsporen van Armando en co treden. En ik ben ervan overtuigd dat we ook van die lichting toppers kunnen maken.”

Je zou ook met ‘duivenpensioen’ kunnen gaan…

“Klopt, maar daar denk ik nog niet aan. Het is mijn grote passie en zolang ik gezond ben, doe ik verder. Bovendien heb ik met Dieter een opvolger. Op lange termijn hoop ik de rollen te kunnen omdraaien. Dan wil ik de fakkel aan Dieter doorgeven en hem nog enkele jaren helpen in de duiventil. Zo hebben mijn vader en ik dat destijds ook gedaan. En dan op mijn oude dag zien hoe híj prijzen pakt. Wat zou dat mooi zijn…”

Toen Armando de kaap van 400.000 euro bereikte, heb ik acht nachten tussen mijn duiven geslapen

Achter elke sterke man staat een minstens even sterke vrouw. Hoe belangrijk is Annie in dit verhaal?

” Mijn vrouw is een niet te onderschatten factor in het succes van onze duiven. Ze is zelf geen duivenliefhebber, maar ze is er ook niet tégen. En dat is mijn grote geluk geweest. Annie heeft al die jaren nooit gezaagd dat ik te veel met de duiven in de weer was. Nooit zat ik te lang in mijn til, ik heb nooit gezeur gehoord wanneer ik alweer naar het duivenlokaal moest… Al die tijd heb ik op haar onvoorwaardelijke steun mogen rekenen en bekommerde ze zich om onze menage. Dat is onbetaalbaar.”

(Annie knikt) “Ik kom zelf amper in de duiventil. Dat hoeft ook niet. Ik weet dat het Joël energie geeft en dat maakt ook mij gelukkig.”

Dat wordt een nieuw kleedje voor je vrouw, Joël…

(Annie port haar man aan en knipoogt) “Maak er daar maar enkele van!”